ใหนังสือที่กำลังอ่านอยู่ตอนนี่

เนื้อเรื่อง

ใต้ฟ้าจันทร์ครึ่งดวง (looking up at the half moon)

ใต้ฟ้าจันทร์ครึ่งดวง (looking up at the half moon)

ฮาชิโมโตะ ซึมุงุ : เขียน

อภิญญา เตชะบุญไพศาล : แปล

สำนักพิมพ์ JBOOK (light)

พิมพ์ครั้งที่ 1 มิถุนายน 2551

ราคา 100 บาท


ใต้ฟ้าจันทร์ครึ่งดวง.. นี้พอเปิดหน้าที่ระบุเลขเรียกหนังสือดู.. พบว่า แปลมาจากเรื่อง HANBUN NO TSUKI GA NOBORU SORA 1 ที่มาเขียน ณ ที่นี้ไม่ได้มีความรู้ภาษาญี่ปุ่นแต่ประการใด แต่สงสัยว่า “1” นี่แปลว่าเรื่องนี้มันมีภาคต่อเรอะ.. ไหนเพื่อนว่าเล่มเดียวจบ หลอกเราอ่านซะอย่างนั้น

เรื่องนี้อ่านนานแล้วเหมือนกัน อาจจจำเรื่องได้ไม่แม่นนักไม่มีเวลาอ่านทวนซ้ำก่อนเขียนอีกรอบ จำได้ว่าเป็นเรื่องความรักเกี่ยวกับเด็กหนุ่มสาวในเมืองต่างจังหวัดของญี่ปุ่น เด็กหนุ่มชื่อ เอซากิ ยูอิจิ (อันนี้ก็ต้องเปิดหนังสือดูไม่ใช่ว่าจำได้นะคะ) ที่ต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะโรคตับอักเสบเฉียบพลัน และเด็กสาวชื่อ อาคิบะ ริกะ สาวน้อยหุ่นผอมบางหน้าตาดีที่อยู่ในห้องพักฝั่งอาคารตะวันตก อันเป็นอาคารฝั่งผู้ป่วยหนัก

ยูอิจิ.. ที่อยู่ในโรงพยาบาลมา 2 เดือนจนจำหน้าผู้ป่วยได้เกือบหมดแล้ว เมื่อเห็นมีเด็กผู้หญิงอายุไล่เลี่ยกันมาอยู่ในโรงพยาบาลจึงรู้สึกสนใจเป็นพิเศษ อยากจะทำความรู้จัก จึงอาศัยสอดแนมเอาจากนางพยาบาลว่าเธอเป็นโรคอะไร ซึ่งก็ได้รับคำตอบเพียงว่า “ไม่เป็นอะไรมากหรอก” ซึ่งทำให้ยูอิจิซึ่งอยู่ในโรงพยาบาลมานานพอจนรู้ว่าปฏิกิริยาอย่างนี้แสดงว่าโรคที่เด็กผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้เป็นคงไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย

หลังจากแอบหนีออกจากโรงพยาบาลกลางดึกไปนั่งเล่นเกมอยู่บ้านเพื่อนทำให้อาการทรุดลงอีกครั้ง ยูอิจิก็โดนแลกเงื่อนไขให้ไปดูริกะเพื่อแลกกับอิสระภาพ ไม่ต้องถูกขังอยู่ในห้องพักผู้ป่วย ซึ่งยูอิจิหลวมตัวรับแต่โดยดี แล้วก็ต้องมารับมืออย่างหนักกับเด็กผู้หญิงสุดแสนจะเอาแต่ใจตัวเอง ที่จนถึงตอนนี้เด็กหนุ่มก็ยังไม่รู้ว่าเธอเป็นโรคอะไร

ถึงจะเอาแต่ใจยังไงยูอิจิก็ขัดใจไม่ลง เพราะเมื่อเวลาที่เผลอเมื่อไหร่เด็กสาวก็มักจะเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างเงียบๆ เหมือนจมอยู่ในความคิดของตัวเอง ราวกับว่าเด็กอายุเท่าๆ กันมีเรื่องต้องคิดมากมายกว่าเขานับร้อยเท่า

แต่แล้ววันหนึ่งริกะก็ชวนกึ่งบังคับยูอิจิให้เข้าไปดูในห้องผ่าตัด... ในห้องนั้นริกะพูดถึงอาการเจ็บป่วยของตัวเองเป็นครั้งแรก

“มันค่อนข้างแน่นอนแล้วล่ะ... ว่าฉันกำลังจะตาย”
.
.
.
.

เป็นเรื่องสั้นๆ ที่อ่านเพลินดีสำหรับคนมีเวลาไม่มาก แต่อยากอ่านนิยายให้จบเลยแบบไม่ค้างคา ถ้ายังไม่รู้ว่าจะหยิบเล่มไหนดี ก็ขอแนะนำเรื่องนี้ค่ะ ไม่ใช่เรื่องแนวว๊านหวาน ผลัดกันหยอดบทจีบ หรืองอนกันเป็นว่าเล่น ไม่รู้ว่าจะจัดหมวดไหนดีเหมือนกัน

แต่ทำให้เห็นภาพของผู้ป่วยในโรงพยาบาลดีเหมือนกันค่ะ บางทีคงควรจะต้องจัดกิจกรรมบางอย่างให้มากกว่าแค่การรักษาทางกาย เพราะอยู่เฉยๆ ในโรงพยาบาล สภาพแวดล้อมซ้ำๆ ที่มีแต่คนป่วยกับตาย คงไม่ได้ทำให้สุขภาพจิตดีนัก ...ได้ยินมาจากเพื่อนที่ไปฝึกงานเหมือนกันนะคะ ว่างานพยาบาลก็มีการจัดกิจกรรมให้กับผู้ป่วยเหมือนกัน ถ้าใครมีข้อมูลมาเล่าสู่กันฟังเพิ่มเติมก็จะยินดีมากเลยครับ ^^