ยัยมัธยมหน้าใส v$ นายมหาลัยสุดหล่อ
เมื่อเธอยัยสาวมัธยมสุดซ่าส์บ้าบิ่น ต้องมาเจอกับนายมหาลัยหน้าหล่อ ที่คอยเอาแต่กวนใจเธอ จนในที่สุดความพยายามทั้งหมดก้อสูญสิ้น ก้อเพราะเธอได้ตกหลุมรักเค้าไปแล้วน่ะสิ
ผู้เข้าชมรวม
978
ผู้เข้าชมเดือนนี้
6
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"ปัง ปัง ปัง ปัง อัฟลูก ตื่นได้แล้ว อัฟ ตื่นลูกตื่น วันนี้ต้องไปลงทะเบียนที่มหาลัยนะลูก"
หง่า -*- อะไรกันว่ะเนี่ย เช้าแล้วหร๋อ อารัยฟระ ยังง่วงอยู่เรยนะ เอ๋??แล้วนี่มันกี่โมงแล้วล่ะเนี่ย
ผมเงยหน้าขึ้นไปดูนาฬิกา ก้อปรากฎว่าเป็นเวลา 7.00น. โห มันยังเช้าอย่างมากมายมหาศาล เลยนะเนี่ย แล้วผมจะตื่นมาเพื่ออะไรเนี่ย นอนต่ออีกซักหน่อยไม่ได้หร๋อแต่ว่า...ผมเห็นไอนาฬิกาเรือนนี้มัน7โมงอยู่ตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ งั้นก้อแสดงว่านากาตาย อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!แล้วตกลงตอนนี้มันกี่โมงแล้วว่ะเนี่ย ผมรีบวิ่งลงบันไดไปดูนาฬิกาข้างล่าง
"ตึง ตัง ตึง ตัง โครม!!!" เวนส์กรำ - -ผมตกบันไดครับท่าน ไม่น่าเชื่อว่าคนหล่อๆอย่างผมจะตกบันไดได้ แต่ช่างมันเหอะตอนนี้ผมขอตัวไปดูนาฬิกาก่อนก้อละกันนะครับ
"ตึง ตัง ตึง ตัง" ผมวิ่งขึ้นบันไดไปอีกรอบนึงเพราะว่าตอนนี้ มันเป็นเวลา 7.45 แล้วน่ะสิครับ อีก15นาทีก้อจะ8โมงแล้ว ซวยๆๆๆๆจิงๆเลยผม
ผมรีบวิ่งผ่านน้ำแล้วใส่ชุดนักศึกษาที่ผมใฝ่ฝันอยากใส่มาตั้งนาน แล้วในที่สุดผมก้อได้ใส่มันแล้ว วะฮะฮะ(หัวเราะแบบชั่วร้ายได้ใจมากเรยนะพ่อคุน) แล้วผมก้อวิ่งลงมาข้างล่าอีกรอบ เพื่อวิ่งไปหยิบเอาแซนด์วิชยัดใส่ปากแล้วก้อรีบไปที่รถคู่จัยส์
"พ่อคับ แม่คับ ผมรักพ่อกะแม่นะคับ"
"จ้า โชคดีนะลูกรัก" ตอนนี้ผมตั้งหน้าตั้งตาบิดเวสป้าคู่จัยส์ของผมให้ไปถึงมหาลัยให้ เร็วที่สุด เจ้าเวสป้าของผมคันนี้ ผมได้มันมาตอน สอบเข้า มอ4 เป็นของขวัญ อันที่จริงจะเรียกว่าของขวัญมันก้อม่าถูกนะ เพราะมันเป็นมรดกตกทอดมาจากพี่สาวผมเองแหละ-*-ผมคิดถึงเรื่องนี้ทีไรผมเครียดขึ้นมาทันทีเรย ลองนึกสิถ้าเกิดว่าผมเกิดมาเป็นผู้หญิง แร้วชุดนักศึกษาของพี่ผมจะไม่มีทางตกมาเป็นของผมได้ไง เหอะๆ ยิ่งคิดก้อยิ่งเส้า ผมก้อไม่รุ้นะว่าผมคิดถูกหรือคิดผิดที่ ผมเลือกเข้ามหาลัยเดียวกะพี่ผม...
เอาล่ะตอนนี้ก้อใกล้จะถึงมหาลัยผมแร้ว >..< เออใช่ ผมลืมบอกไป มหาลัยผมน่ะ มันเป็นทั้ง universityแระก้อ high school อยู่ด้วยกัน มิน่าล่ะ ว่าทำไมวันนี้คนถึงเยอะชะมัดแถมส่วนมากยังเด็กๆกันอยู่ทั้งนั้น ผมกะลังจะเลี้ยวรถเข้าไปในมหาลัยแต่แร้วก้อมีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้น มีรถจักรยานคันนึงวิ่งมาตัดหน้าผม แล้วก้อ...
"โครม....โอ๊ย!!!!!''
ทั้งผมแระยัยนั่นกลิ้งเป็นขนุนลงไปนอนกองอยู่ข้างทาง คนทั้งบางเรยหันมามองกันยกใหญ่
"เน่..พ่อคุน ขับรถภาษาไรของนายฮะ ตาน่ะมีมั๊ย เวลาขับรถหน่ะ ตาก้อหัดเปิดๆซะบ้างเซ่"พอยัยนั่นลุกขึ้นมาด้ายก้อด่าผมทันที-*-ทั้งๆที่คุนเธอเองนั่นแหละที่ขับรถมาปาดหน้าผม
"เอ่อ..น้องคับ น้อเป็นคนขับรถมาปาดหน้าพี่เองนะ แล้วน้องมาพูดงี้ได้ไงอ่าคับ มันไม่ถุกนะ"
"เฮอะไอตี๋ ฉันไม่มีพี่ชายนิสัยเห่ยแบบนี้หรอก ทุเรศตัวเองเป็นคนขับรถมาชนฉัน ยังมีหน้ามาพูดอีกว่าฉันเป็นคนทำ ไอเฮงซวย"ดูท่ายัยนี่จะซ่าไม่ใช่น้อยนะคับเนี่ย ทั้งๆที่เธอไม่ได้ดูตัวเองเรย ว่ากะลังอยู่ในชุด high school ที่มีเสื้อแขนยาว กะกั๊กสีฟ้าแล้วก้อเนคไทค์ กับกระโปรงสีฟ้าสายสก็อต ที่เลยเข่ามานิดหน่อย กับถุงเท้ายาวๆที่เหมือนอะไรสักอย่างแล้วก้อรองเท้าผ้าใบ เหอะ!!คิดว่าน่ารักตายแหละ[แต่ถ้าผมตายได้ ผมคงตายไปแร้ว เพราะมันน่ารักอย่างมากมายมหาศาล] ดวงตากลมโตที่มีแว่นใสๆมาบดบังนัยน์ตาเล็กน้อย แต่ก้อทำให้มันดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ ผมที่เคยมันไว้ ตอนนี้มันกลับหลุดรุ่ย ยาวสยายอยู่กลางหลัง ทำให้เด็กผู้หญิงที่อยุ่ตรงหน้าผมดูกลายเป็นสาวขึ้นมาทันที
"ฝากไว้ก่อนเหอะไอตี๋ ถ้าไม่ติดว่าวันนี้ฉันสายล่ะก้อ นายตายแน่" พอพูดจบเธอก้อขับรถของเธออกไป แต่เอ๊ะ!!ผมเห็นอะไรบางอย่างตกอยู่ที่พื้น ผมเลยเดินเข้าไปดูใกล้ๆ
เฮ้ยนั่นมันกระเป๋าตังค์นี่หว่า...ได้การล่ะ!!!~
ผลงานอื่นๆ ของ ~* My Miracle*~ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ~* My Miracle*~
ความคิดเห็น