สะดุดรักกับโคเรีย

At บ้านริมน้ำ

Once upon a time  ในครอบครัวริมแม่น้ำสายใหญ่ของประเทศไทย  ถ้าคุณมองเข้าไปในบ้านไม้หลังใหญ่ที่ตั้งเด่นสง่าอยู่ท่ามกลางบ้านที่สร้างจากปูนในระแวก

อุแว๊!! เสียงทารกตัวน้อยที่ส่งเสียงร้องจ้าอยู่ในเปล  ที่มีผู้เป็นพ่อนอนอยู่ข้างๆ

หิวนมแล้วสิท่า เสียงหวานใสของผู้เป็นแม่ดังมาไกลก่อนจะถึงเปลซะอีก

เจ้าตัวเล็กตื่นมาก็ร้องเลยนะ ฮึ่ย เสียงทุ้มใหญ่ของคนที่คอยนั่งไกวเปลให้เจ้าตัวน้อยจนเผลอหลับไปพูดขึ้นอย่างหมันไส้

ดูสิมองตาแป๋วเชียว ผู้เป็นแม่ก้มมองลูกน้อยในเปล  ดวงตากลมโตใสๆสีน้ำตาลประกายทองวิบวับสะท้อนออกมา  น่ารักน่าชัง  ผู้เป็นแม่หวังว่าเมื่อลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเค้าโตขึ้น  จะต้องเป็นชายชาตรีมาดแมนแฮนด์ซั่มแน่ๆ  คงจะมีสาวๆมาเที่ยวติดแหง  แม่หวังเอาไว้ในใจ

ริมน้ำ ลูกรักของแม่

--------------------------------------------------------เมื่อเวลาผ่านเลยไป-------------------------------------------------------------------

​สิ่งที่ผู้เป็นแม่หวังเอาไว้ก็ดูจะบิดเบี้ยวไปหน่อย

สวัสดีครับคุณน้า  ชายหนุ่มใส่ชุดมหาลัยชื่อดังมากดกริ่งหน้าบ้านของเธอเป็นคนที่สามแล้ว  นับตั้งแต่บ่ายมา

มาหาริมน้ำหรอลูก เธอถามชายหนุ่มหน้าตาดี

น้องริมกลับมารึยังครับ  ผมโทรหาแต่ไม่รับสายเลย  ชายหนุ่มพูดตัดพ้อ  ดวงตาฉายแววน่าสงสาร  นี่ลูกชายตัวดีไปทำอะไรไว้อีกล่ะเนี่ย

แกร๊ง

เสียงเปิดประตูเหล็กจากทางหลังบ้านที่เป็นหัวสะพานติดกับแม่น้ำดังขึ้น  เจ้าลูกชายตัวดีคงกลับมาแล้ว  แต่ที่มาทางนั้นคงหนีหน้าใครเป็นแน่

น้าว่าหนูกลับบ้านไปก่อนเถอะจ้ะ  สงสัยริมเขาคงไปบ้านเพื่อนล่ะมั้ง  เธอตอบส่งๆไป  เพราะไม่อยากให้เด้กหนุ่มคนนี้ต้องมานั่งรออีกแล้ว

เพื่อนคนไหนหรอครับ  บ้านอยู่แถวไหน  เด้กหนุ่มทำตาเป็นประกาย  เพราะเพียงแค่หวังว่าถ้ารู้ที่อยู่ก็อาจจะไปเจอตัวของริมน้ำได้

ทำไมมึงหน้าด้านจังวะ  เสียงหวานที่ได้จากผู้เป็นแม่มาเต็มๆพยายามจะดัดให้ห้าวดังออกมาจากตัวบ้าน  ก่อนที่เด็กชายร่างสูงบาง  ผิวขาวอมชมพูราวกับเด็กสาว  ผมยาวระคอสีน้ำตาลอ่อนประกายทองที่เป็นสีเดียวกับดวงตากลมโตคู่นั้นฉายแววก้าวราวอยู่กรายๆ  จมูกโด่งรั้นที่ใครมองก็ต้องรู้ว่าดื้อจัด  ริมฝีปากบางอมส้มที่กำลังเบะปากอย่างขัดใจ ก่อนจะเดินไปกระซิบข้างหูผู้เป็นแม่ให้เข้าบ้านไป  เดี๋ยวเขาจัดการต่อเอง

ทำไมพี่โทรไปไม่รับล่ะครับน้องริม  ไปหาที่โรงเรียนก็ไม่เจอ  พี่เลยมารอที่บ้านนี่แหล่ะครับ  เด็กหนุ่มพูดตัดพ้อ  แต่สีหน้านั้นยิ้มร่าที่ได้เจอหน้าของริมน้ำ

แล้วใครสั่งให้มึงมารอล่ะ  กูบอกไปกี่รอบแล้วว่ากูไม่ใช่เกย์  แล้วเป็นเหี้ยอะไร  มาชอบกูทำไม  มึงมีจู่ไหม  กูก็มี  ถ้ามึงอยากดูกูจะโชว์ให้มึงดูเลยก็ได้นะ  ฟังนะ กู ไม่ ใช่ เกย์ !!!

ปั้ง

เด็กชายตัวเล็กปิดประตูรั้วบ้านอัดหน้าเด็กหนุ่มก่อนจะเดินเข้ามาในตัวบ้าน  เขาไม่เคยเข้าใจเลยสักนิดว่าผู้ชานคนเมื่อกี้และคนที่ผ่านมาเป็นอะไรกัน  ทั้งที่เขาก็ไม่ใช่ตุ๊ดหรือเกย์อะไรเทือกนั้น  แต่ทำไมถึงมีแต่คนแบบนั้นเข้ามากันนะ  โอ้ยยย ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว

มานี่เลย   เจ้าลูกตัวดี  เสียงหวานที่เครือไปด้วยความโหดดังขึ้น  เรียกให้อารมณ์ของคนกำลังคิดมากหยุดนิ่งทันที

โอ๊ยยย  แม่  น้ำเจ็บนะ  เด็กชายรีบโอดครวญออกมา  เมื่อเห็นว่ามือเรียวยาวของแม่ใกล้จะมาบิดหู

นี่แหน่ะ  ร้ายนักนะเราไปทำอะไรพี่เขา  แม่มองไปที่คนตัวเล็กตาเขียว  อย่างคาดโทษ

น้ำเปล่าเลยนะแม่  น้ำก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขามาทำไม  อาจจะเพราะว่าน้ำหล่อล่ะมั้ง  ริมน้ำพูดก่อนจะยืดอก  ผู้เป็นแม่มองไปที่ลูกชายของตยเองก่อนจะหลุดยิ้มออกมา

 

 

At Koreas house

​เสียงเพลงเคป๊อบ  เกาหลีเปิดดังออกมาจากห้องๆหนึ่งบนชั้นสอง  นั่นคือห้องของลูกสาวคนโตของบ้าน  ร่างสูงโปร่งของลูกชายคนเล็กเดินออกมาจากห้องนอนข้างๆห้องพี่สาว  ร่างสูงชินกับเสียงเพลงจากห้องข้างๆซะแล้วล่ะ  เขาเหลือบตามองห้องของพี่สาวนิดหน่อย  ก่อนจะเดินลงไปที่ชั้นหนึ่งของบ้าน  เสียงทีวีดังลอดออกมาเหมือนจะแข่งกับเสียงเพลงบนชั้นสองยังไงยังงั้น  คนที่นั่งดูทีวีอยู่คือหญิงสาวเจ้าของบ้านหรือแม่ของเขานั่นเอง  ไอความเย็นแล่นมาแตะตามตัวเขาทันทีที่เท้าแตะมายังพื้น  มันเย็นจนจะเลี้ยงแพนกวินได้อยู่แล้วนะ  คนเป็นแม่สวมผ้าพันคอไหมพรมฟรุ้งฟริ้งสีชมพูแปร๋นอยู่  ถุงมือที่เข้าเซ็ตด้วยกัน  เสื้อโค้ตตัวใหญ่สีบานเย็นที่ใส่ทับกับเสื้อกั๊กข้างในอีกที  กางเกงยีนส์ขาเดฟแบบสมัยนิยมสีแดงสด  แต่ที่สะดุดตาคงจะเป็นแว่นกันแดด  เขาเดินไปนั่งข้างแม่ของเขาที่จดจ่อซีรี่ในทีวีมากกว่าเขาซะอีก  คนเป็นแม่หันมามองหน้าลูกชายเล็กน้อยก่อนจะยิ้มให้

อันยอง  อื้อ  เกาหลีมากแม่กู  เด็กหนุ่มได้แต่คิดในใจ  ก่อนจะก้มหัวให้คนเป็นแม่เล็กน้อย

อันยองฮาเซโย  ออมม่า  แน๊  กูก็ใช่ย่อยนะ  คนเป็นแม่พยักหน้ารับรู้ก่อนจะชี้นิ้วไปที่บันไดที่เขาเพิ่งเดินลงมา

โหยย แม่อ่า  แม่ก็ปิดแอร์สิครับ  เขาตัดพ้อแม่ตัวเองทันที  เพราะขี้เกียจที่จะทำตาม

ไปซะลูก  เด็กดี  สิ้นคำปราศรัยของแม่  เด็กชายรีบสาวเท้ากลับขึ้นไปบนห้องอีกครั้ง

เห้อ  ขอเขาถอนหายใจหน่อยเถอะ  มือเรียวเปิดตู้เสื้อผ้าอันใหญ่โตหมาตายความร้องไห้ออก  ก่อนจะหยิบเสื้อโค้ตสีดำตัวโปรดออกมาใส่  และเปลี่ยนกางเกงขาสั้นที่ใส่อยู่เป็นเกงยีนส์ขาเดฟสียีนส์บลู  ผ้าพันคอสีขาวสนิทถูกหยิบขึ้นมาพันหลวมๆไว้  และที่ขาดไม่ได้หมวกไหมพรมสีดำ  ผิดท้ายด้วยแว่นกันแดดสีชา  เขาจัดแต่งอีกเล็กน้อย  ถ่ายเซลฟี่อีกสามสี่ช็อตก่อนจะอัพลงไอจีแล้วเดินลงไปหาแม่อีกครั้ง

กรี๊ดดดดด  อปป้า  อ๊ากกก  เห็นละใจสั่น  อร๊างงงง  เสียงพี่สาวตัวดีคำรามขึ้น  เขาเดินไปที่ประตูห้องของพี่ที่เทบจะไม่เหลือเค้าความเดิมว่าเป็นประตู  เพราะมันถูกปกคลุมไปด้วยรูปภาพและสติกเกอร์ของไอดอลเกาหลีแทบจะทุกวง  เขาส่ายหัวนิดหน่อยก่อนจะวิ่งลงบันไดไปชั้นล่างอีกครั้ง

มาแล้วเด  ออมม่า  เขาทรุดตัวลงนั่งข้างแม่อีกครั้ง  ขยับแว่นนิดหน่อยก่อนจะไขว่ห้าง

โอ้โห  เต็มกว่าแม่อีก  คนเป็นแม่ถอดแว่นมองลูกชายตัวเอง

นิดหน่อย

โคเรียเอ๊ย  คนเป็นแม่ยิ้มก่อนจะกอดลูกชาย