วาสนาวดี – วิษณุวัจน์

นวนิยายเรื่องนี้ หรือน่าจะเรียกว่าเรื่องสั้นมากกว่า ปุ้มแต่งมาได้หลายปีแล้ว โดยแรงบันดาลใจตอนนั้นที่แต่งเนื่องจากช่วงนั้นปุ้มกำลังเครซี่อินเดียมาก ๆ รวมถึงอ่านนวนิยายที่เกี่ยวกับอินเดียโบราณหลาย ๆ เล่ม รวมถึงหนังสือเกี่ยวกับพุทธศาสนา แล้วพอดีมีพล็อตนวนิยายแนวพีเรียด Epic ก็เลยจับเอามามาใส่ลงไปในนวนิยายเกี่ยวกับอินเดียโบราณเสียเลย


อีกเหตุผลที่สำคัญตอนนั้นเลยคือ ปุ้มรู้สึกว่าตัวเองมีปัญหากับการพิมพ์ภาษาไทย อย่างรุนแรง อาจเพราะช่วงก่อนหน้านั้นปุ้มไม่ใส่ใจกับภาษาเท่าที่ควรเรียกว่าตัวสะกดผิดก็เมินเฉย ค่ะ คะ นี่คือปัญหาใหญ่ไปเลย เลยคิดว่าอยากจะลองเขียนอะไรที่เกี่ยวกับความงามของภาษาไทย ให้รู้สึกสำนึกรักษ์ภาษากันไปข้าง เลยได้นิยายเรื่องนี้มา

นวนิยายเรื่องนี้ปุ้มใช้พจนานุกรรมคุ้มจริงๆ หุหุ