กลอนรัก อื่นๆอีกมากมาย

เนื้อเรื่อง

กลอนรักเเท้

ทุกคราวที่เราได้เจอกันนั้นช่างแสนสุขใจ

เฝ้าแต่นับเวลาที่ผ่านเมื่อไหร่จะถึงวันที่เฝ้ารอวันนี้

แต่ว่าเวลาที่หมุนผ่านไปมันบังคับให้เราต้องไกลกันอีกในไม่ช้า

ก่อนทุกสิ่งจะไม่อาจย้อนกลับมา

ฉันอยากจะขออะไรสักอย่างก่อนจะได้ไหม

โปรดเถิด โปรดเถิด โปรดเถิด โปรดเถิด

ขอให้ช่วงเวลาดีดีอยู่กับเราไปอย่างนี้เป็นความทรงจำที่จะไม่ลบไปจากใจ

อยากขอให้เธออยู่นานๆได้ไหมเพราะช่วงเวลานี้คือช่วงชีวิตที่ดีที่สุดของฉัน...

ทุกสิ่งรอบกายในวันวันนี้ดูช่างสวยงาม

แต่ไม่มีภาพใดจะสวยเกินกว่าภาพเธอคนนี้ในช่วงเวลาตอนนี้



กลอนรักเค้าข้างเดียว

'' รักเขาข้างเดียว...แน่นเหนียวเหมือนเกลียวเชือก ''
รักจนหมดเปลือก เธอก็ไม่เคยรักตอบเสียที
รักเธอคนเดียว หนึ่งเดียวคือเธอคนนี้
เธอไม่รักฉันเสียที ... งั้นเอาอย่างนี้ !!
....ฉันจะรักเธอข้างเดียวอย่างนี้ .... '' คอยเป็นเชือกผูกติดห้อยตามหัวใจเธอ ^_^''....


กลอนรักเกินตัดใจ


อยากจะลืม ลืมอย่างไรใจ ยังรัก....
อยากจะหัก หักอย่างไร ใจยังหลง...
อยากจะตัด ตัดอย่างไร ใจพะวง...
อยากจะปลง ปลงอย่างไร ใจไม่ยอม...


กลอนพอเเล้วกับความรัก

อยากจะหยุดเวลาที่มาใกล้
อยากจะหยุดหัวใจที่ใฝ่ฝัน
อยากจะหยุดรักนี้ชั่วชีวัน
อยากจะหยุดรักนั้นจนวันตาย

เพียงเพราะเธอมาหลอกช้ำชอกจิต
เพียงเพราะเธอพ่นพิษจิตสลาย
เพียงเพราะเธอมาเหน็บให้เจ็บกาย
เพียงเพราะเธอใจง่ายถึงได้จร

เกลียดที่สุดเกลียดมากอยากจะบอก
เกลียดที่สุดที่มาหลอกและมาหลอน
เกลียดที่สุดที่ทำให้ใจร้าวรอน
เกลียดที่สุดที่บั่นทอนหัวใจชาย

พอแล้วแหละพอแล้วกับความรัก
พอแล้วแหละอยากจะพักรักสลาย
พอแล้วแหละกับใจนี้ที่มลาย
พอแล้วแหละกับรักง่ายได้จากเธอ.


กลอนความทรงจำ


ถ้าความทรงจำ เปรียบได้กับกล่องหนึ่งใบ
ก็ใช่ว่า . . . เราควรจะเอาสิ่งของทุกอย่าง
. . . ที่เรามีในชีวิต ใส่ลงไปในกล่องใบนั้นทั้งหมด


แม้ว่า . . . กล่องความทรงจำของแต่ละคน
จะมีขนาดใหญ่พอที่จะเรื่องราวได้สารพัด
แต่ . . . กล่องความทรงจำก็คือ กล่องที่วางไว้ในหัวสมองของเราเอง


เราจึงไม่สามารถ ยกกล่องใบนี้ ไปฝากธนาคาร
หรือไปโยนไว้ . . . ในหัวสมองของคนอื่นได้
เมื่อเราไปไหน กล่องความทรงจำจึงไปกับเราด้วย
ซึ่งถ้าเราเก็บอะไรไว้มากเกินไป . . .
ผลที่ตามมาก็คือชีวิตเราจะหนัก


โดยเฉพาะ . . . ความทรงจำที่ปวดร้าว
ที่จะมีน้ำหนักมากกว่า . . . ความทรงจำของความสุข หลายเท่าตัว
จึงควรจัดการลบความทรงจำร้าย ๆ ทิ้งไปซะบ้าง
อะไรที่มันไม่จำเป็น ต่อการหายใจ ก็จัดการลบทิ้งไปซะ
จะได้มีพื้นที่ ในกล่องความทรงจำว่างมากขึ้น
เพื่อรอสิ่งดีๆ เรื่องราวดีๆ เข้ามาเติมเต็ม


แม้ว่า . . . การลบใครออกจากใจสักคน จะไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่ . . . ถ้าเรา ไม่ให้ความสำคัญกับเขา อีกต่อไป
และการนึกถึงช่วงเวลาที่เรารักกัน แล้วร้ายต่อกันให้น้อยลง
ที่สำคัญ หยุดตั้งคำถามซะตั้งแต่วันนี้ . . .
ว่าทำไมเขาถึงทิ้งเราไปได้ . . . หรือเราไม่ดีตรงไหน


ไม่มีประโยชน์ที่เธอจะสงสัยในการจากลา ของคนที่ไม่เหลือใจให้อีก
เพราะไม่ว่าจะด้วยเหตุใด . . . เขาก็ไม่ได้เลือกเธอ
และต่อให้เธอ ดีกับเขามากกว่านี้อีก 10 เท่า
แต่เขาหมดรัก . . . ความดีก็ไม่ได้ทำให้สองเท้าของเขาไม่ก้าวจาก


ต่อให้รักยังไง . . . คิดถึงมากแค่ไหน
แต่อย่าได้โทรไปหาเขา อย่าแอบไปดักพบเจอ
เพราะนั่นจะยิ่งทำให้เขารู้สึกรำคาญ และมันจะยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่


ที่ทำได้ . . . คงแค่คอยห่วงใยเขาห่าง ๆ
ที่ทำได้ . . . คงแค่คอยแอบส่งกำลังใจไปอย่างเงียบงัน
และถ้าจะดี . . . จงลืมเขาซะ
อย่าหวัง โดยการหลอกตัวเองว่ . . . าเขาจะกลับมาอีกต่อไปเลย



กลอนเเอบรัก

ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเทอ
เมื่อแรกเจอนึกว่าเป็นความรัก
แต่ตอนนี้คิดด้ายจึงประจักษ์
มั่ยชั่ยรักแต่เป็นเพียงแค่_นานา

ก้อบังอาจปัยรักคนอย่างเทอ
จึงด้ายแต่พร่ำเพ้อที่หัวจัย
ฉันมันคงต้อยต่ำมากเกินปัย
ฉันเข้าจัย_จะมั่ยบังอาจรักเทอร์

โอ้ดอกฟ้าแสนงามน่าหลงไหล
ไม่มีใครที่สมควรมาเคียงคู่
และตอนนี้มีสิ่งหนึ่งที่ฉันรู้
ตัวฉันนั้นไม่ควรคู่_กับดอกฟ้า(อย่างเทอ)



กลอนอกหักอีกเเล้วอ่ะ

อะไรกลับคืนมาบ้าง
ในสายน้ำตาที่ไหลรินอย่างหนักหน่วงและสาหัส
สายน้ำตาที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหลเลยสักนาที
มีใครคืนกลับมาบ้าง
หลังจากที่เสียงสะอื้นครั้งหนึ่งเงียบไปและครั้งที่2ก็เริ่มขึ้น.............
เธอจะร้องไห้ให้น้ำตาเป็นสายเลืด
เพื่อคืนวันวันไหนที่จะย้อนมาให้เธอได้เริ่มต้นใหม้


****อย่าหลอกตัวเองต่อไป
ว่าน้ำตาจะล้างดวงตาของเธอให้มองชัดขึ้น
เพราะในดวงตาที่พร่ามัวเหล่านั้น
เธอจะมองเห็นอะไรได้
นอกจากความทรงจำที่หม่นมัว
และความฝันอันมืดมิด*********


อย่ากล่าวโทษว่าตัวเองไม่ดี
ในความรักนั้นไม่มีใคร ดีหรือไม่ดี
มีแค่คำว่ารักหรือไม่รัก
ต่อให้เธอทำดีแค่ไหน
ต่อให้ทำดีแค่ไหน
ถ้าลองหมดรักแล้วมันก็ไม่มีทางที่จะดีได้
................
จะยกมือเช็ดมันบ้างก็ได้นะ
น้ำตาน่ะยิ่งไหลแผลยิ่งลึก



กลอนคนรัก

...ถ้าคุณรักใครสักคน..คุณเคยทำร้ายเขาไหม
...คุณเคยทำเขาเจ็บ เคยคิดอยากเอาชนะเขาไหม
...คุณเคยอยากเห็นคนรักของคุณร้องไห้ไหม
...คุณเคยพยายามทำให้คนรักของคุณรู้สึกผิด
...และคุณเคยทำเป็น...ไม่ต้องการเขาแล้วหรือไม่
...ไม่เจ็บกันเหรอ..ที่เห็นน้ำตาของคนที่คุณรัก
....เห็นสีหน้าเจ็บปวด หรือเศร้าหมองของเขา

และคุณจะเจ็บไหม...ถ้าสักวัน เขาต้องเดินหนีไป...จากชีวิตเรา

อย่าคิดทำร้ายคนที่เรารัก...
คนที่ใกล้ตัว..อย่าให้ต้องสูญเสีย
แล้วการอ้อนวอน มันไม่ได้ใช้ได้เสมอไป
แล้วไอ้คนที่จะรู้สึกผิด..จะไม่ใช่ใคร
และอย่าให้คนรักกัน ต้องมีการทำผิดเลย
เพราะคำขอโทษ บางทีกับเหตุการณ์เดิม
มันก็คงเป็นเพียงคำที่ไม่มีความหมาย

คนที่เรารัก..ต้องคอยดูแลไม่ใช่เหรอ
ว่าเขาจะเหงา จะเศร้า จะเจ็บและมีน้ำตา
เราที่ต้องเข้าไปเคียงข้าง อย่าให้เกิดขึ้น
คนที่เรารักทั้งคน ความหวังดีคือสิ่งที่มี
ไม่ใช่ประสงค์ร้าย เพื่อเราจะเป็นผู้ชนะ
นั้นเขาไม่ได้รักหรอก

เพราะถ้าคนที่เรารักเจ็บ เราย่อมเจ็บด้วย
เพราะใจเราใจเขา ก็ดวงเดียวกัน...งั้นจะรักกันเหรอ

อย่าบอกว่า การลองใจ
เพราะบางทีการแสดงความรักของคนต่างกัน
และที่ว่า เพราะเขาไม่ใช่ เขาจึงทนไม่ได้....
เพราะเป็นเราเอง...คงขอเลือกเป็นคนไม่ใช่เหมือนกัน
หากคนรักของเราจะใจร้าย ทำร้ายกัน...
มันเหนื่อยและเจ็บ รู้สึกผิดนะ ว่าทำไม...
เรามันไม่ดีไช่ไหม...
และก็เลือกที่จะเดินออกมา
ความอดทน เรามี..แต่...
บางที...เพราะเขาอาจไม่รักเรา
นั้นคือสิ่งที่เราคิดเมื่อตอนโดนแกล้งเล่นๆ
มันไม่ได้เป็นการเล่นสำหรับเราเลย

และกลับกัน ที่เคยลองใจใคร
เขาเดินจากไป เพราะเขาเองก็คงคิด
ว่าเราเองไม่มีใจ...แล้วเราก็เจ็บเหมือนกัน

ขอเถอะนะคนดี คนที่เรารัก คนรักกัน
ดูแลเขาไว้ หากความรักของเรา
จะทำร้ายเขา คิดใหม่อีกที
รักคืออะไร.....?



กลอนคิดถึง

+..เพียงสักคนที่คุณนึกถึงตลอด
+..เพียงสีกคนที่ยิ้มให้คุณแล้วทำให้คุณมีความสุข
+..เพียงสักคนที่คอยให้กำลังใจคุณเสมอเมือ่คุณท้อ
+..เพียงสักคนที่เป็นห่วงคุณ
+..เพียงใครสักคนที่คอยส่งข้อความดีดีให้
+..เพียงใครสักคนที่คุณรักเขา
+..เพียงใครสักคนที่เค้าเห็นเราเป็นเพื่อนที่แสนดี
+..เพียงใครสักคนที่คุณ คิดถึงเค้ามากในช่วงเวลาที่ห่างกัน


กลอนช้ำๆเมื่อเค้าบอกลา

สุดท้ายเป็นอย่างนี้
เป็นอย่างที่ใจไม่ต้องการ
เป็นอย่างทุกข์.....ทรมาน
เป็นอย่างความร้าวรานในหัวใจ

ไม่เคยคิดถึงการเปลี่ยนแปลง
ระแวงรักที่มีให้
คิดเพียง....ไม่มีใคร
แล้วเป็นงัย....เค้าบอกลา

สะใจไหมล่ะ....คราวนี้
ไม่มีเค้าแล้วคอยห่วงหา
มีเพียงเหงากับรอยน้ำตา
กับคำว่า "โชคดี"...



กลอนรักหลอกๆ

ถึงจะไม่เหมือนใคร
ไม่ได้ไปดูแลเธอทุกวันเวลา
ไม่ได้ไปคอยจ้องคอยสบตา
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่เป็นห่วงเธอ
เป็นคนไม่เหมือนใคร
เหมือนไม่ดูแล แต่ก็เป็นห่วงเธออยู่เสมอ
ถึงจะไม่บ่อยที่บอกเธอว่า รักเธอ รักเธอ....
แต่ยังครักงมั่นเสมอ ... จากคนที่ไม่เหมือนใคร คนเดิม ... ^_^


กลอนเจ็บใจ

สั่งตัวเองไม่ให้ร้องไห้
เวลาเขาเดินจากไป...ต้องไม่เหงา
เก็บรอยน้ำตา รอยความเศร้า
เก็บไว้ไม่ให้เขาแอบเห็นความเสียใจ
ข่มตาลงให้หลับ
เมื่อตื่นจากฝัน จะต้องไม่มีใครคนไหน ..
...เห็นร่องรอยความเสียใจใด ใด
และต่อจากนี้ไป ในหัวใจจะไม่มี..
...ชื่อเขาเหลือไว้ ให้ใจจดจำ...


กลอนรักเดียวใจเดียวตลอดไป


รักแรกแรกรักสลักจิต
ยังเฝ้าคิดหวนให้อาลัยหา
ถึงรักร้างห่างลงไม่คงมา
ยังโหยหาคำนึงซึ้งใจจำ

รักแรกยังฝังจิตจำติดเตือน
ไม่ลืมเลือนคงอยู่คู่ใจย้ำ
ถึงวันชื่นสองเรายังเฝ้าจำ
ความหวานล้ำรักแรกยังแทรกใจ

รักแรกเราผู้ใหญ่ไม่ให้รัก
แจ้งประจักษ์กันอยู่สู้ไม่ไหว
จึงจำร้างห่างลาพากันไกล
ทั้งที่ใจเรายังรักภักดีกัน

รักแรกเราแพ้พ่ายจนหน่ายรัก
จำต้องพักรักลงตรงแค่ฝัน
ไม่ขอมีรักใหม่ในชีวัน
ขอรักมั่น“รักแรก”ที่แหลกลง


กลอนวันจากกัน

แล้ววันพรากจากลาก็มาถึง
สายตาซึ้งซึ่งเธอเสนอให้
ยังลึกซึ้งตรึงจิตคิดอาลัย
เปี่ยมความหมายมากมายในสายตา

แค่มองตาก็รู้ซึ้งถึงจิตใจ
ก่อนเคยใกล้สุขใจได้หรรษา
ใจสื่อใจไร้คำจำนรรจา
แสนรักนักหนาเกินกว่าใคร

เคยร่วมเรียงเคียงข้างเส้นทางฝัน
ร่วมผูกพันมั่นหมายไม่ห่างหาย
มีเธอใกล้ใจนั้นก็มั่นใจ
ไม่มีใครเข้าใจได้เหมือนเธอ

ห่วงมากนักฝากใจให้เอาไว้
ยามห่างไกลอย่าได้ใจพลั้งเผลอ
ห่างตาไปแต่หัวใจยังใกล้เธอ
ยังละเมอถึงเธอเสมอใจ......



กลอนอะไรก็ไม่รู้

วันนั้นสัญญาว่าจะรักกัน
แต่วันนี้กลับทำให้ฉันร้องไห้
ทั้งๆที่ฉันรักเธอแทบตาย
เธอกลับทิ้งกันง่ายๆอย่างนี้นี่เอง

…ค่ำคืนนี้ เธอคนดีไปอยู่ที่ไหน
จะรู้บ้างไหม..ว่ามีใครคนหนึ่ง..แอบเหงา
ฝากกระซิบผ่านสายลมไปเบา-เบา
ว่าคนขี้เหงาคนนี้..คิดถึงเธอ

คำรัก...คำหนึ่งมีความหมาย
ไม่ต้องบรรยายด้วยตัวอักษร
แค่คำพูดหนึ่งคำก้อได้รู้แล้วสั่นคอน
เก็บไปนอนหลับฝันฉันคิดถึงเทอ

ฉันไม่ใช่นักกวี
มีเพียงใจดวงนี้ที่รักความฝัน
อยากโบยบินให้ถึงครึ่งหนึ่งแสงจันทร์
หนีความโหดร้ายของคืนวัน..ที่เข้ามา
ฉันเป็นเพียงคนอ่อนไหว
อาจไม่มีคำใดใช้แทนค่า
ไร้คำนิยามใดๆ จำกัดความจริงใจ
นอกจากช่วงเวลา
ที่จะเป็นเครื่องยืนยันว่า..ฉันมั่นคง

วันเวลาอาจเปลี่ยนใจใครต่อใคร
แต่วันเวลาไม่อาจเปลี่ยนใจฉัน
วันเวลาอาจทำให้ใครเลิกรักกัน
แต่วันเวลาไม่อาจทำให้ฉันเลิกรักเธอ



กลอนลืม

สั่งตัวเองไม่ให้ร้องไห้
เวลาเขาเดินจากไป...ต้องไม่เหงา
เก็บรอยน้ำตา รอยความเศร้า
เก็บไว้ไม่ให้เขาแอบเห็นความเสียใจ
ข่มตาลงให้หลับ
เมื่อตื่นจากฝัน จะต้องไม่มีใครคนไหน ..
...เห็นร่องรอยความเสียใจใด ใด
และต่อจากนี้ไป ในหัวใจจะไม่มี..
...ชื่อเขาเหลือไว้ ให้ใจจดจำ...