under the tree : again (she)

เนื้อเรื่อง

ไม่รู้ว่า ต้องทำอย่างไร สับสน มีคนบางคนทำให้ฉันนึกถึงช่วงเวลา

ที่อยู่ภายในห้องที่เงียบเหงา มีคนบางคนบอกฉันว่า....

ฉันควรจะเริ่มต้นใหม่ แม้นแต่ตอนนี้ฤดูฝนก็ยังไม่จางหายไปจากฉัน

เวลาที่สายฝนกลายเป็นรอยน้ำตา

ไม่สามารถบอกใครได้ว่าตัวเองกำลังร้องไห้

ฉันอยากกลับไปที่ต้นไม้นั้นอีกครั้งแล้วบอกกับมันว่า

"ฉันไม่เคยมาที่นี่"

บอกกับฉันในวันที่ร้องไห้บนเก้าอี้ในร้านเล็กๆนั้นว่า

 "มันเป็นแค่เรื่องตลกในวงไพ่"

บอกกับฉันที่คิดถึงเธอเสมอตอนนั่งอยู่บนเครื่องบินว่า

"นั้นคือความเจ็บปวดจาก ความกดอากาศที่เปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันของเรื่องบิน"

มันคือเรื่องตลก ที่ฉัน ไม่สามารถคิดถึงมันด้วยรอยยิ้ม