สมิงสาส์น - นิยาย สมิงสาส์น : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    สมิงสาส์น

    'อ้ายสมิง' ผู้นั้นนะฤาเป็นลูกผู้ดีมีเชื้อเจ้า เจ้าที่ไหนจักมานอนกลางดินกินข้าวข้างถนน แลไว้หนวดเคราผมเพ้ารุงรังอย่างนั้น เพ้อเจ้อเสียจริง

    ผู้เข้าชมรวม

    4,699

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    22

    ผู้เข้าชมรวม


    4.69K

    ความคิดเห็น


    24

    คนติดตาม


    107
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  37 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 ต.ค. 67 / 19:56 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

     

    ‘คืนนี้อย่ากลับเรือน จงไปนอนเสียที่อื่นสักพัก’

     

    ข้อความสั้นกระชับจากชายผู้ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ ทำเด็กสาวในวัย ๑๕ ปี ผู้มีนามว่า ‘มะลิ’ ขมวดคิ้วทั้งสองข้างเข้าหากัน ภายในใจรู้สึกได้ถึงลางสังหรณ์บางอย่างที่ิไม่ค่อยดีเท่าใดนัก ตากลมโตกวาดอ่านข้อความสั้นๆ นั่นซ้ำๆ แต่ด้วยความดื้อรั้นจึงทำให้เธอตัดสินใจกลับเรือน มิได้ไปนอนค้างอ้างแรมที่เรือนอื่นตามคำสั่งของผู้เป็นพ่อ

    ดวงหน้าหวานบิดเบี้ยวเมื่อได้เห็นสภาพภายในเรือนของตนเอง ข้าวของในบ้านเต็มไปด้วยร่องรอยที่เกิดจากการถูกรื้อค้น ตามพื้นเรือนมีข้าวของกระจัดกระจายเต็มไปหมด

    ‘มะ มิจริง!’ มะลิอุทานออกมาอย่างไร้สติและวิ่งแจ้นไปดูกรงนกพิราบขนาดใหญ่ที่หลังเรือน ก็พบว่าประตูถูกเปิดออก นกที่พ่อเลี้ยงเอาไว้ก็หายไปเป็นจำนวนมาก มีนกส่วนหนึ่งแน่นิ่งไร้ซึ่งลมหายใจ อีกส่วนหนึ่งมีอาการอ่อนแอเพราะชรามากแล้ว จึงบินออกไปจากกรงไม่ไหว

    ‘พ่อจ๋า! พ่ออยู่ไหน!' อารามเด็กสาวตกใจวิ่งเต้นตามหาบิดาบังเกิดเกล้าเสียทั่วเรือน

    แต่พ่อของเธอหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

    แต่ทว่าอยู่ๆ ร่างบางก็ถูกใครบางคนกระชากอย่างแรงจากจากด้านหลังจนมะลิเกือบหวีดร้องออกมาเสียงดัง ซึ่งเสียงที่ว่านั่นก็ไม่ได้เล็ดลอดออกมาเพราะถูดปิดด้วยฝ่ามือของใครบางคนที่เธอเองก็ไม่อาจรู้ได้ว่าเป็นฝ่ามือผู้ใด อ้อมแข็งแรงคล้ายผู้ชายโอบรัดแน่นหนาจนคนในอ้อมแขนอดไม่ได้ที่จะสั่นกลัว พยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นอย่างไรก็ไม่อาจทำได้

    ตายแน่แล้วนังมะลิเอ๋ย กลับเรือนเพื่อมารนหาที่ตายแท้ๆ อยู่ดีไม่ว่าดี พ่อบอกอย่างไรไม่รู้จักฟังคำพ่อ 

    ‘เสียงดังไปสามบ้านแปดบ้านเช่นนี้ เอ็งอยากรนหาที่ตายรึ’

    ‘ลุงสมิง!’

    ‘เงียบ’ ปลายนิ้วชี้ข้างหนึ่งของชายที่เต็มไปด้วยหนวดเครารุงรังยกขึ้นจรดริมฝีปากหนาสีคล้ำ เขาดุเธอผ่านแววตา ‘ต้องให้บอกกี่ทีว่าข้ามิใช่ลุง! ดื้อนักนะเอ็ง!’

     

    #สมิงสาส์น

     

     

    ปูลู ๑ : เนื่องจากคนเขียนชอบตาลายเลยอาจมาแวะแก้คำผิดบ้าง ถ้าเด้งรบกวนคุณรี๊ดบ่อยๆก็อย่ารำคาญกันน้า ถือว่าสงสารคนเขียนแก่ๆคนนี้ที่ตาไม่ค่อยจะดี 

    ปูลู ๒ : ขอบคุณที่เอ็นดูนิยายเรื่องนี้และแวะมากดหัวใจ กดเข้าคลังให้น้า เลิฟเล้ยย

    ปูลู ๓ : นิยายเรื่องนี้มีแพลนติดเหรียญและขายอีบุ๊คในอนาคต โดยจะมีการแจ้งรายละเอียดต่างๆให้ทราบในภายหลัง เพราะฉะนั้นไม่งอแงกันน้า ความเร็วในการเข้ามาอ่านเป็นเรื่องของคนหน้าตาดีที่กดนิยายเรื่องนี้เข้าคลังเท่านั้นค่ะ  

     

    ด้วยรัก.

    อนาวิลา

    facebook : https://web.facebook.com/Anawila027/

    twitter : https://twitter.com/anawila027

     

    warning : นิยายเรื่องนี้มาจากความคิดและจินตนาการของผู้เขียน มีการใช้ชื่อตัวละคร สถานที่บางส่วนเป็นชื่อสมมติไม่มีอยู่จริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

    ทั้งนี้ ผู้เขียนในนามปากกาของ 'อนาวิลา' ไม่อนุญาตให้บุคคลอื่นคัดลอก หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ไปทำซ้ำ ดัดแปลงงาน เผยแพร่ต่อสาธารณชนโดยไม่ได้รับความยินยอม (ที่เป็นลายลักษณ์อักษร) จากเจ้าของผลงาน ตามกฎหมายพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 หากฝ่าฝืนมีโทษปรับตั้งแต่สองหมื่นบาทถึงสองแสนบาท หากพฤติกรรมทำละเมิดดังกล่าวเพื่อการค้า ผู้กระทำจะมีโทษจำคุกตั้งแต่หกเดือนถึงสี่ปี หรือปรับตั้งแต่หนึ่งแสนบาทถึงแปดแสนบาทหรือทั้งจำทั้งปรับ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น