DeaR ซาสึเกะ (แจกรูปด้วยน้า)YaOi - DeaR ซาสึเกะ (แจกรูปด้วยน้า)YaOi นิยาย DeaR ซาสึเกะ (แจกรูปด้วยน้า)YaOi : Dek-D.com - Writer

    DeaR ซาสึเกะ (แจกรูปด้วยน้า)YaOi

    นี่เป็นฟิคที่แต่งเมื่อนานมาก อาจจะมีข้อผิดพลาดเยอะต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

    ผู้เข้าชมรวม

    2,580

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    13

    ผู้เข้าชมรวม


    2.58K

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    4
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:52 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    .....................วันนี้ผมมานั่งคิดทบทวนดูหลายรอบแล้ว ทำไมตัวผมถึงถูกโลกแห่งจิตวิสปลาสครอบงำให้ไปชอบเพื่อนของตัวเองได้   หรืออาจจะเป็นเพราะความใกล้ชิดกันมากเกินไป หรือรู้ใจกันมากเกินไปรึเปล่า มันเลยทำให้ผมคิดเกินเลยจนได้.........แต่ปัญหาที่เลวร้ายที่สุดมันไม่ใช่การที่ผมไปหลงรักเพื่อนหรอก.....มันติดอยู่ที่ว่า.....ติดอยู่ที่ว่า....ติดอยู่ที่ว่า...(ปลา;พูดซะทีสิว่ะ) (unknowboy;รู้แล้ววุ้ย) ติดอยู่ที่ว่า... เขา...เป็นผู้ชายนี่สิ ผมแทบอยากจะบ้าตายที่ต้องเก็บความจริงไว้ในใจ แต่ถ้าบอกไปคงต้องเลิกคบกันแน่ๆ ........(ปลา;ไอ้นี่มันเป็นใครฟ่ะ เน่าสุดๆ)...... นารูโตะ..ขอนั่งด้วยสิ อืมได้สิ ซาสึเกะ อ๊ะเขาที่ว่านั่นมาแล้วล่ะ น้ำเสียงเย็นชาอย่างนี้มันยิ่งทำให้ผมหลงรัก นี่ฉันให้นายกินนะ น้ำอะไรเหรอน่าอร่อย น้ำผักผลไม้น่ะ ดีนะ อือ ขอบใจ งั้นกินล่ะนะ เพราะฉะนั้นอยู่อย่างงี้ไปเรื่อยๆดีกว่าแค่อยู่ใกล้กันผมก็มีความสุขแล้วล่ะ ดีกว่าอยู่ห่างกันเยอะมันอาจจะเป็นโรคหัวใจได้ (ปลา;โรคไรฟ่ะ) (นารูโตะ;โรคหัวใจขาดความอบอุ่น) (ปลา;ทำไมกูแต่ง fic โครตเน่าเลยฟ่ะ อยากอาเจียน)................. นี่หลังเลิกเรียนจารย์คาคาชิให้ไปทำความสะอาดห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาของตึกเรียนเก่าน่ะ เอ๋...จริงเหรอ แค่เรา 2 สองคนเนี่ยนะ นารูโตะถึงกับหน้าแดงและอึ้งไปชั่วครู่ คาคาชิหน็อย!! นารูโตะทำหน้าเครียด ใช่แล้วล่ะคาคาชิน่ะโหดจริงๆห้องกว้างขนาดนั้นให้พวกเราแค่ 2 คนทำ อือ ซาสึเกะหารู้ไม่ว่าสิ่งที่นารูโตะคิดนั้นมันไม่ใช่การทำความสะอาด กลับเป็นการที่นารูโตะต้องอยู่กับเขาสองต่อสองในที่แบบนั้นน่ะสิ อ๊า แค่คิดก็จะบ้าตายอยู่แล้วง่ะ เอ๊ะแต่อยู่แค่เดี๋ยวเดียวนิ่คงไม่เป็นไรหรอก ............ (0_o) change สถานที่
    ............ นี่เสร็จรึยังจะได้ไป ซาสึเกะถามนารูโตะที่กำลังง่วนอยู่กับการเก็บของ อือจะเสร็จแล้ว รอหน่อยน่าอย่าทำเป็นคุณป้าขี้บ่นสิเหมือนผู้หญิงเลยนะนายนี่ ซาสึเกะทำหน้าตายเขาพูดขึ้นว่า ถ้านายยังพูดแบบนี้อีกตาย นี่เป็นแค่คำพูดธรรมดาแต่แฝงด้วยความน่ากลัว ครับ ครับ แหมหยอกเล่นนิดเดียวเองนะ ......เวลาล่วงเลยมาจนใกล้ค่ำ ตอนนี้ทั้งสองคนมาอยู่ในห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาแล้ว   นี่!ที่นี่มันก็สะอาดดีนะทำไมต้องมาทำด้วยล่ะ นารูโตะถามซาสึเกะอย่างสงสัย คาคาชิกวนตีน ซาสึเกะยืนตัวสั่นหน่อยๆ แต่นารูโตะก็สังเกตุเห็น เขารู้แล้วว่าซาสึเกะเป็นอะไรด้วยความที่อยู่กันมานานมาก   สิ่งที่ทำให้ชายผู้เป็นที่กรี๊ดกร๊าดในหมู่สาวๆด้วยใบหน้าคม ผิวขาวและผมสีดำที่ขลับกับสีผิวเป็นอย่างดี แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือนิสัยเย็นชาแต่แฝงด้วยความอบอุ่น ต่างจากผมที่ผมสีทองโดดเด่น นัยตาสีฟ้าสวย ร่างสูงโปร่ง (ปลา;ขอเว่อส์กว่าความจริงหน่อย อิ อิ) ผิวสีเนื้อออกน้ำผึ้งหน่อยๆ มันทำให้ผมโดดเด่นในโรงเรียนมาก เราสองคนสูงห่างกันแค่หว่างคิ้ว ผมสูงกว่านะ เราสองคนเป็นคู่หูที่ฮือฮาที่สุดในโรงเรียน เพราะผมทั้งเท่ส์ .....เรียนก็ดี..ฉอดๆๆๆๆๆๆ(ปลา;มันนอกเรื่องตั้งแต่แนะนำตัวแกแล้วนะโว้ย) (นารูโตะ;โทษทีอยากเด่นอ่ะ) ต่อ...ต่อ..เอ๋ถึงตอนที่ผมบอกว่าสิ่งที่ทำให้ผู้ชายคนนี้กลัวก็คือผีนั่นเอง ......น่า-ร้าก~......ด้วยเพราะห้องนี้สภาพเหมือนบ้านผีสิงดีๆนี่เอง   มันเลยทำให้ซาสึเกะกลัวอ่ะดิ๊สั่นใหญ่เลย เอ๊ะ!!นายรู้สึกกลัวเหรอ ผมหาเรื่องแกล้งซาสึเกะจนได้ ก็นานๆทีอ่ะ หะ..หานายพูดอะไรน่ะ ฉันไม่ได้กลัวอะไรเลย ซาสึเกะยื่นหน้ามาพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดแต่ก็มีเหงื่อขึ้นเต็มหน้ามันดูตลกมาก จริงอ่ะ งั้นขอทดสอบหน่อย เฮ้ย!ทำอะไรน่ะ   อยากรู้ใช่ไหมว่ามันมีอะไรเกิดขึ้น (ปลา;จุ๊...จุ๊   อย่าคิดลึกนะ ข้าพเจ้ารู้ไต๋พวกเจ้าดี) ก็แค่นารูโตะจับซาสึเกะยัดเข้าห้องเล็กที่เอาไว้เก็บลูกบอลเท่านั้นเอง ซึ่งบรรยากาศในนั้นมันทั้งมืดทั้งน่ากลัวเลยล่ะขนาดผมไม่ค่อยกลัวความมืดยังกลัวเลย นารูโตะเอาฉันออกไปโว้ย ซาสึเกะพยายามดันประตูออกแต่ผมก็ดันข้างนอกไว้เหมือนกันและแน่นอนว่าเขาแรงสู้ผมไม่ได้แน่ๆ แหมนายนี่ทำไมบอกว่าไม่กลัวล่ะ ไอ้เพื่อนบ้าปล่อยฉ้านนนนนนนนนนนนนน ถ้านายบอกว่านายกลัวผีฉันจะปล่อยนายออกมา ได้ไหมล่ะ นี่คือข้อเสนอที่ผมยื่นให้เพื่อนสุดที่รักของผมซึ่งผมรู้ว่ายังไงเขาคงไม่ยอมแน่ๆ จู่ๆเสียงของซาสึเกะก็เงียบไป ผมได้ยินเสียงสะอื้นแทนที่ ฮึก...ฮึก...ฮือ ผมก็เลยรีบเปิดประตูทันที ซาสึเกะ!!! ภาพที่ผมเห็นก็คือเด็กหนุ่มที่เย็นชาน้ำตาใสๆไหลนองหน้า ผมงี้ใจแทบสลายเพราะไม่เคยเห็นซาสึเกะร้องไห้หนักขนาดนี้ ฮึก...ไอ้เพื่อนบ้า...รู้ทั้งรู้ว่าฉัน...กลัว ยังมาแกล้งกันอีก...ฮือ ซาสึเกะพูดไป เอามือปาดน้ำตาไป ขอโทษนะ ฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วล่ะ ผมโผเข้ากอดซาสึเกะ (นารูโตะ;เย้!!!!!ในที่สุดก็ได้กอดซาสึเกะแล้ว) อะ...ไอ้...บะ...บ้า...ฮึก...ปล่อย หายใจไม่ออก หา!!!!ให้ปล่อยงั้นเหรอไม่เอาหรอกเดี๋ยวไม่มีโอกาสได้กอดอีกอ่ะ (ปลา;ทุเรศ) ฉันจะไม่ปล่อยนายอีกแล้ว หะ...หาปล่อย นี่...ซาสึเกะนายโกรธฉันรึเปล่า ฉันโกรธแกแน่ถ้าไม่ปล่อยฉัน ผมจ้องตาสีนิลของเขาแล้วพูดออกไปว่า กลับบ้านกันเอะ เอ่อ...คือว่าจะให้พูดว่าชอบตอนนี้มันอายอ่ะ ซาสึเกะทำหน้างงหน่อยๆ เอ่อ...กลับก็กลับ ผมปล่อยซาสึเกะออกจากวงแขนอันอบอุ่น น่านเอาเข้าไป   .... แก๊ก ทายสิว่านี่คือเสียงอะไร มันก็คือเสียงล็อกประตูของภารโรงสุดหล่อ ภารโรงคนนั้นก็คือ ป๊อปปี้ น้องชายนอกกฎหมายของปลานั่นเองอิอิ (ปลา;อั๊วไม่มีน้องโว้ย)   ผมและซาสึเกะรีบวิ่งไปที่ประตู แต่มันก็สายไปซะแล้ว ตอนนี้ป๊อปปี้ได้เดินออกมาจากประตูตั้ง 1 เมตรแน่ะ ถึงจะตระโกนยังไงก็คงไม่มีทางได้ยินแน่ๆ โฮ่ๆเพราะว่าป๊อปปี้นั่นในหูได้มีหูฟัง mp3 ฟังอย่างสบายใจจนทำให้ใครหลายคนเดือดร้อนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   ปล่อยสิ ผมเคาะประตูดังๆหายครั้งหลายครา ทำไมไม่ได้ยินเราสองคนนะ ซาสึเกะทำหน้าเครียด ที่จริงผมน่ะเครียดกว่าอีกที่เครียดน่ะเพราะว่าต้องอยู่กับซาสึเกะทั้งคืนนี่สิน่ากลัวกว่ากันเยอะ ยิ่งเจ้าหนูของผม นารูจี้น้อย คงทนไม่ไหวเป็นแน่แท้ อ้าก!!!!อยากจะบ้า นี่นารูโตะคืนนี้เราจะทำยังไงกันดีล่ะ หาถามอะไรน่ะซาสึเกะอย่ายั่วฉันสิ ท่านผู้อ่านที่เคารพค่ะรู้ไหมค่ะว่านารูโตะได้ฟังประโยคตั้งเมื่อกี้เพี้ยนเป็น นี่นารูโตะคืนนี้เราจะทำท่าไหนกันดี เอ่อ...ท่าไหนก้ได้แล้วแต่นายจะชอบน่ะ หา...ตั้งเมื่อกี้พูดอะไรนะ หายังจะมาถามอีกเหรอซาสึเกะเค้าอายนะ ฮิ ฮิ !!!!!!!!ท่าไหนก็ได้!!!!!!!
    ท่าอะไร? แหมซาสึเกะยังจะถามว่าท่าอะไรอีกน่าเกลียด งั้นฉันทำเองก็ได้ ทำอะไร ผมค่อยๆเอาหน้าเข้าไปใกล้ซาสึเกะ ลมหายใจอุ่นๆของซาสึเกะผมสัมผัสถึงมันได้ นี่!!!นารูโตะทำไร ตอนนี้ในหัวของนารูโตะฟังเป็น นารูโตะทำเลย ผมไม่เคยรู้ว่าที่จริงซาสึเกะก็ต้องการแบบนี้อ่ะ เพราะฉะนั้นอยากได้ก็จัดให้ ริมฝีปากของเราสองคนแตะกันจะจะ แต่ไม่ทันที่จะลิ้มรสริมฝีปากได้หนำใจก็มีมือปริศนามาชกตรงคางของผมเข้าจังๆ คางผมงี้ลอยขึ้นบนอากาศเลย ทำอะไรว่ะ เอ๋!!!ซาสึเกะทำไมนายต่อยฉันล่ะทั้งที่คิดเหมือนกันแท้ๆ ไอ้เพื่อนบ้าบังอาจแย่งจูบแรกของฉันไป ซาสึเกะรีบเอามือปาดที่ปากตัวเองหลายรอบ ทำไมล่ะซาสึเกะ จะทำไมล่ะก็ฉันน่ะไม่เคยคิดกับแกแบบนี้น่ะสิ ทำไมตั้งเมื่อกี้ถึงพูดชวนล่ะ ใคร ใครพูดกันเฮอะ แต่ว่าเมื่อกี้ ไม่ทันที่ผมจะพูดซาสึเกะก็มาตัดบทซะงั้น ต่อจากนี้ห้ามมาเข้าใกล้ฉันอีก!!!! เฮ้อ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้ล่ะซาสึเกะทั้งที่เมื่อกี้................................
    ...........ตอนนี้เวลาผ่านไปสัก 1 ชม. ผมรู้ได้เลยว่าซาสึเกะไม่แม้แต่จะมองหน้าผมแถมตอนนี้เรา 2 คนก็อยู่กันคนละมุมห้องเลย ต่อจากนี้ไปถ้าพวกเราออกไปได้ เราสองคนคงไม่มีวันได้กลับมาเป็นเพื่อนกันได้อีกแน่ ถ้ามันต้องเป็นแบบนั้นผมคงไม่อยากอยู่ในโลกนี้อีกแน่ แต่ว่าตรงคางนี่ยังเจ็บอยู่เลยแฮะ ผมเอามือกุมคางตัมเองไว้ตลอดคองี้ตกเกือบถึงพื้น แต่อยูๆก็มีเสียงดังออกมาในห้องที่เงียบสงัด นี่!!!นารูโตะทำไมนายถึงชอบผู้ชาย หะ...หา ทำไมยิงคำถามตรงอย่างนี้ล่ะ แล้วเคยมีเซ็กส์กับผู้ชายด้วยกันรึเปล่า อะไรนะ ซาสึเกะถามอะไรไม่อายปาก ผมก็ดันตอบไปอีกว่า ฉะ...ฉัน...ชะ...ชอบนาย ไม่เคยชอบคนอื่นเลย นอกจากนายคนเดียว แล้วเซ็กส์ล่ะ หาอะไรนะ เอ่อคือว่า...ยะ...ยัง จริงเหรอ ซาสึเกะเดินเข้ามานั่งใกล้ผม ทำไมนายต้องทำแบบนี้ด้วยนะเดี๋ยวฉันก็ทนไม่ไหวหรอก แล้วตอนนี้นายคิดยังไงกับฉันล่ะ หะ...หา ทำไมถามอย่างงี้ นายเกลียดฉันไม่ใช่เหรอ<ตอบมาเถอะน่า ผมไม่อยากจะเชื่อว่าตอนนี้ซาสึเกะเริ่มเข้ามาหาผมเรื่อยๆ รีบๆตอบสิ ฉันยะ...อยากมี ซาสึเกะจ้องตาผม ก็แค่นั้นแหล่ะ ซาสึเกะเอาหน้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ เข้าจ้องตาผม รู้ไหมว่าเวลาจูบน่ะมันต้องแบบนี้ เอ๋!!!อะไรกันซาสึเกะทำไมนายถึงจูบเก่งกว่าฉันอีกล่ะ ละ...ลิ้นค่อยๆเข้ามาในปากทีล่ะหน่อยแล้วตอนนี้ผมรู้สึกดีกับริมฝีปากของซาสึเกะมากๆ ผมจึงใช้ลิ้นของผมต้อนรับสิ่งแปลกปลอมเข้ามา ตอนนี้ปากของเราดูดดื่มกันอย่างเมามัน ฮา...แฮ่ก เสียงหายใจของผมหลุดออกมา ก็เล่นจูบแบบไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ ซาสึเกะ นายคิดให้ดีก่อนนะถ้าจะทำ ตอนนั้นนายยังห้ามฉันอยู่หยกๆ ตอนนั้นฉันแค่ลองใจนายว่านายจะบังคับฉันรึเปล่า แต่ก็ไม่...ฉันเลยต้องลงมือเอง ซาสึเกะเอาลิ้นมาเลียตรงลำคอของผม ลมหายใจอุ่นๆสัมผัสที่ต้นคอจังๆ ซาสึเกะขึ้นคร่อมตัวของผม แล้วลงมือปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด  ผมเอามือลูบไปที่ผมสีดำสนิทนั่น ทำไมนายถึง.......
    ผมถามอย่างสงสัย วันนี้นายคงรู้สึกซู่ซ่าส์ผิดปกติใช่ไหมล่ะ อยากรู้รึเปล่าล่ะว่าเพราะอะไร ใช่ถูกอย่างที่ซาสึเกะบอกนั่นแหละ วันนี้ผมรู้สึกมีอารมณ์มากกว่าทุกวัน เพราะอะไรล่ะ ซสึเกะจ้องหน้าผมแล้วพูดว่า ก็น้ำที่ฉันให้นายกินเมื่อกลางวันนี้ไงล่ะ ฉันใส่ยาเลิฟลงไปด้วย หาอะไรนะ ก็ไม่มีอะไรหรอก...นายน่ะไม่ยอมทำอะไรฉันซะที อย่าบอกนะว่าที่ให้มาที่นี่ก็เป็นแผนของนาย ใช่แล้วจะทำไม นายก็อยากทำไม่ใช่เหรอ ผมพูดไม่ออกเลยที่โดนคำตอบแบบนี้เพราะผมอยากมีจริงๆนั่นแหละ แต่ซาสึเกะก็เกินไปแค่บอกมาคำเดียวผมก็พร้อมจะทำอยู่แล้ว อย่ามัวแต่พูดเลยเสียอารมณ์หมด ซาสึเกะเอามือลูบไล้ไปทั่วหน้าอกของผม เขาเอามือโน้มตัวของผมลงมาทับตัวของเขา เขาค่อยกางขาออก ผมจึงเริ่มปลดตะเข็บกางเกงของตนออก ซาสึเกะก็กระชากเสื้อของตัวเองออกจนกระดุมหลุดออกหมด ผมจึงช่วยปลดกางเกงของซาสึเกะออกให้ ซาสึเกะเอาขามาเกี่ยวสะโพกของผม ทันทีที่ของของซาสึเกะมาสัมผัสโดนตรงนั้นของผมมันก็ชูขึ้นมาทันที นี่รีบใส่เข้ามาสิ ซาสึเกะค่อยๆเอาสะโพกหย่อนลงมาตรงนั้นของผม ผมจึงเอาส่วนนั้นของผมเข้าไปในตัวของซาสึเกะ อ๊า!!! เสียงของซาสึเกะที่เหมือนทรมานดังออกมา แต่ผมกับรู้สึกดีเอามากๆ ซาสึเกะเจ็บมากเหรอ อา...นารูโตะ ไม่เจ็บหรอก รู้สึกดีมากๆเลย งั้นฉันจะขยับนะ ผมจับสะโพกของซาสึเกะขยับขึ้นลงช้าๆ อา อา อา ครั้งนี้ผมเริ่มเร่งจังหวะขยับสะโพกของซาสึเกะตามอารมณ์ที่เริ่มพุ่งพล่าน อา...อา...ดี...แรงอีก...แรงอีก คราวนี้ผมจัดตามคำขอ ผมเอามือจับตรงแก้มก้นของซาสึเกะขยับขึ้นลงอย่างเมามันจนข้างในแทบไหม้ อ๊ะ...อ๊า....!...อย่าแรงมากนักสิ...อ๊า ซาสึเกะถึงกลับเอาหน้ามาทรุดลงที่ไหลของผม อะไรกันทั้งที่ชอบแท้ๆเลย อา...อา...  ลิ้นของผมก้มลงไปเลียหัวนมที่ตั้งออกมาจนเห็นได้ชัด จากเลียกลายเป็นดูด อ๊ะ...อา ผมหยุดการขยับชั่วคราว อ๊ะ สีหน้าของซาสึเกะเหมือนไม่พอใจ นี่!ซาสึเกะ นายขยับเองได้รึเปล่า ทำไม? ก็ฉันจะได้ทำแบบนี้ให้ไงล่ะ ผมเอามือไปจับที่ตรงนั้นของซาสึเกะ อ๊า!!! แหมรู้สึกไวจัง ผมจับของของซาสึเกะบีบคลึง แค่มือเดียวของผมก็จับตรงนั้นแทบมิด ขยับมันขึ้นลง ซาสึเกะก็ไม่ยอมแพ้ขยับสะโพกซะได้อารมณ์สุดๆ จนแทบจะคลั่ง อา...แฮ่ก...อ๊า...อ๊ะ ซาสึเกะสุดยอด เหงื่อเกาะไปทั่วตัวของผมกับซาสึเกะ เสียงครางได้อารมณ์ครางไปทั่วห้อง น้ำขุ่นเปรอะเปื้อนไปทั่วต้นขาของผม มันเป็นสิ่งที่ออกมาจากร่างกายของเราทั้งสองคน 
    ...............................ทุกคนคงนึกว่าตอนนี้ผมคงนอนกอดกับซาสึเกะอยู่ล่ะซิ แค่รอบเดียวน่ะมันไม่ทำให้ผมกับซาสึเกะเต็มอิ่มได้หรอก เพราะว่าตอนนี้ผมกับซาสึเกะกำลังได้อารมณ์กับท่าที่สะใจที่สุดเลยก็ว่าได้ อ๊ะ...อา...อ๊า 10 นาทีก่อนหน้านั้น ผมจับตัวของซาสึเกะกดลงตรงพนังห้อง จะทำอะไรนารูโตะ อย่าเพิ่งเลยฉันไม่ไหวแล้ว ตอนนี้น่ะ ไม่มีทางใจเย็นไหวหรอก อ๊า !!!! นารูโตะ ผมกระแทกเข้าไปเต็มๆแรงตั้งหลายครั้ง เสียงครางอันแสนเซ็กซี่ของซาสึเกะทำให้ผมหยุดอารมณ์ไม่ไหว อา...ซาสึเกะ...ขะข้างในนี่ร้อนสุดๆเลย ยอดเลยรู้สึกดีจัง อ๊า!!!!!!!!!! อ๊ะ....อึก ในขณะที่กำลังกระแทกนั้นผมก็เอามืออ้อมไปบีบจับยอดอกเล่น ลิ้นก็อดใจไม่ไหวที่จะไดเลียเหงื่อที่เกาะเป็นเม็ดตรงหลังลำคอ เผลอไปหงับมันเบาๆจนได้ อะ...อา ตายล่ะหว่าน้ำขุ่นของผมมันไหลออกมาจนทำให้รูสึกดีมากๆ กระแทกแรงเข้าไปอีกจนซาสึเกะถึงกับเข่าอ่อนเลย ผมพยุงตัวของซาสึเกะขึ้นโดยที่ตรงนั้นยังคงอยู่ที่เดิม เป็นอะไรรึเปล่า อา...นารูโตะ...ฉันยืนไม่ไหว ถ้าอย่างนั้น... ผมพลิกตัวของซาสึเกะ ให้หันหน้ามาเจอผม ผมจูบลงอย่างรุนแรงที่ปากของซาสึเกะ   ลิ้นได้รับการตอบรับจากเจ้าบ้านอย่างดี น้ำลายเชื่อมลิ้นกับลิ้นขณะที่เอาปากออกจากกัน เอ้าซาสึเกะ ผมยกขาทั้งสองข้างของซาสึเกะขึ้นอย่างสบายๆ ดันหลังของเขาชนพนังห้อง   นารูโตะ จะทำอะไร เป็นไง?พอผ่อนกำลังแขนกับขา ตัวของซาสึเกะกับฉันก็จะแนบชิดกันมากขึ้นไงล่ะ ผมกระแทกเข้าออกไปเรื่อยอย่างเชื่อยชา อา...อึ๊...อ๊า อา สุดยอด       
    ผมกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ ซาสึเกะเอาแขนมาโอบคอผมคงเพราะทนความเสียวไม่ไหว  แฮ่ก...อ๊ะ...อ๊า...อา...อา....เข้ามาอีก แหม เอาอีกแล้วคำขอร้องอันทรงเสน่ห์ ผมหอมแก้มของซาสึเกะ ได้เลย ของของผมตอนนี้เข้าไปข้างในตัวของซาสึเกะจนสุด อา...ซาสึเกะ อ๊ะ...!!!!...อ๊า ซาสึเกะยื่นลิ้นมาเลียปากของผม ผมก็เลยลงไปเลยตรงลำคอขาวๆ แล้วฝากรอยจูบไว้หลายรอย อ๊า!!!!!!!!!!!นารูโตะ
    ..............................เสียงฮัมเพลงของภารโรงสุดหล่อป๊อปปี้ ที่มาเปิดโรงเรียนตอนเช้ามืด แกร๊ก แอ๊ด !!!!จ๊าก!!!!!!!! ภาพที่ป๊อปปี้เห็นก็คือเด็กหนุ่มสองคน   เสื้อผ้าหลุดหลุ่ยท่อนล่างแค่ใส่กางเกงนอนกอดกันกลม จะให้ป๊อปปี้คิดอะไรได้อีกล่ะ คิดได้แค่ว่าตั้งเมื่อคืน........(เซ็นเซอร์) กันน่ะสิ แต่นี่เป็นโรงเรียนชายล้วนนะ อ๊าแสดงว่าสองคนนี้ อ๊ะ !!!!~ไม่อยากคิด (รู้งี้เมื่อคืนมาดูดีกว่า) (ปลา;ไอ้โรคจิต) และป๊อปปี้ต้องทำใจปลุกคนทั้งสองคน   นี่ ๆ ตื่นๆ ตื่นเถอะ อืม... ผู้ที่ลืมตาตื่นขึ้นมาคือชายร่างสูงผมสีเหลือง นัยตาสีฟ้าบรือ อ๊ะ...คุณเป็นใครกันน่ะ ผมหันไปดูซาสึเกะ   ร่างเล็ก เสื้อไม่มีกระดุมเผยให้เห็นหน้าอกขาวและคิสมาร์กไว้มากมาย อ๊า....ห้ามมองนะ ผมเอาตัวบังร่างของซาสึเกะ   แหมเมื่อคืนคงหนักล่ะสิ หะ..หา ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า
    ป๊อปปี้ไม่บอกใครหรอก ฮิ ฮิ ผมรู้ว่าต้องเอาไปประจานแน่ๆ เอ๊ะ!!!!ตั้งเมื่อกี้มันบอกว่าชื่อป๊อปปี้ นี่!!!! มีอะไรเหรอ เหอ เหอ คุณป๊อปปี้ถ้าคุณเอาเรื่องนี้ไปบอกใครผมจะเอาชื่อคุณลง dead note นะ หา!!!! น่าขำสิ้นดี ใครจะไปเชื่อ มีแต่ในการ์ตูนเท่านั้นแหละ (ปลา;แต่นี่มันการ์ตูน) อ๊ะ!!!!จริงด้วยสิ (ป๊อปปี้;ถ้าอย่างนี้ก็บอกใครไม่ได้น่ะสิ อ๊าไม่)   .....ผมงงมากที่ทำการขู่มันผู้นั้นได้สำเร็จ แต่ตอนนี้ผมกับซาสึเกะไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกแล้ว แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วล่ะ   ซาสึเกะ ตื่นเถอะ จุ๊บ ซาสึเกะจุมพิตผมเบาๆ ขอต่ออีก 5 นาที
    อึ๊บ ผมอุ้มซาสึเกะไว้บนแขนทั้งสองข้าง ถ้าจะนอนคงต้องนอนในอ้อมแขนฉันก่อนนะ เดี๋ยวมีคนมาอีก
    ก็ได้ .....................................
                      วันนี้ทั้งวันผมกับซาสึเกะไม่ได้มาโรงเรียนแต่กลับไปหมกอยู่แต่ในห้องของซาสึเกะ   ไปนอนอย่างเดียวนะอย่าคิดลึก เอาเป็นว่ารักครั้งแรกของผมก็สมหวังล่ะเย้!!!!!! (ปลา;ในที่สุดก็จบแล้วเย้!!!!!!!!) (นารูโตะ;ทำไมจบเร็วจังอ่ะ อยากเล่นต่ออ่ะ) (ปลา;ไม่เอาจะไปนอนแล้ว ง่วง~)
    จบแล้วงับ
     





































    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×