ประเพณีวิ่งเขาสามมุขของ ม.บูรพา

เนื้อเรื่อง

 นักศึกษาตามมหาวิทยาลัยต่างจังหวัดแต่ละที่เขาจะมีประเพณีที่แตกต่างกันไป อย่าง ม.เชียงใหม่เขาก็จะมีเดินขึ้นพระธาตุ ม.บูรพา หรือ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ บางแสน เก่า เขาก็จะมีประเพณีวิ่งเขาสามมุข เพื่อให้เด็กปีหนึ่งได้สมัครสมานสามัคคีกัน ฝึกความอดทน และทดสอบกำลังกายไปในตัว ตอนที่เราเรียนอยู่ที่นั่น เราต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อมาอาบน้ำ และรวมตัวกันที่คณะ ตอนประมาณตีห้า จากนั้น เดินแถวเป็นระเบียบไปตามเส้นทางของมหาวิทยาลัยไปที่จุดนัดรวมของทุกคณะ คือ ถนนมะพร้าว เป็นถนนที่ปลูกต้นมะพร้าวข้างๆ ตลอดแนว ซึ่งต้นมะพร้าวเป็นต้นไม้ประจำ มหาวิทยาลัย พอรวมตัวกันครบทุกคณะ เราเดินเท้ากันไปจากหน้ามหาวิทยาลัยไปสู่เขาสามมุข เมื่อพระอาทิตย์เริ่มทอแสง พวกรุ่นพี่จะปล่อยให้รุ่นน้องแต่ละคณะวิ่งกันมาเป็นคณะๆ บางคณะมีร้องเพลงปลุกใจด้วย เช่น คณะวิศวกรรมศาสตร์ แหมแค่วิ่งอย่างเดียวก็จะแย่แล้ว มีร้องเพลงอีกยิ่งตัดกำลังกันใหญ่ เราอยู่คณะที่สาวสวยมากที่สุด คือ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ก็จะไม่ให้สาวสวยเยอะที่สุดได้ไง ผู้หญิงเต็มคณะไปหมดเลย เมื่อมีจำนวนมาก ย่อมมีคนสวยมากเช่นกัน สาวๆ คณะเรานี่เจ้ามารยาไม่ใช่เล่น คือ เมื่อยไง ไม่อยากวิ่ง ก็แกล้งทำเป็นลมบ้างล่ะ ทำขาเจ็บบ้างล่ะ เพราะรุ่นพี่เขาจะคอยดูแลน้องๆ ตลอด มีรถกระบะ หรือรถสองแถวคอยหามน้องๆ ที่วิ่งไม่ไหว เป็นลม ขาเจ็บ เราเองยังเคยเลยนะ ไม่อยากวิ่ง แกล้งเป็นลม เจอแอมโมเนียเข้าไป กลิ่นแรงมาก จากแกล้งๆ อยู่พลาดจะเป็นลมจริงๆ เสียให้ได้ พอใครพอฟื้นตัวขึ้นมาบ้าง สามารถขอพี่เขาลงมาวิ่งหรือเดินรวมกับเพื่อนๆ ได้ เมื่อใกล้ถึงเส้นชัย คือ ถนนหน้าลานมะพร้าวเช่นเดิม มีรุ่นพี่เคยบอกเอาไว้ว่า ใครอยากเรียนได้เกียรตินิยมต้องเหยียบที่ ย.ยักษ์ ส่วนใครอยากได้เกรดเอ ทุกว่า ต้องเหยียบที่สระเอ สาวๆ คณะเรากว่าจะวิ่งเข้าเส้นชัยกันได้ ทั้งสระเอ ทั้ง ย.ยักษ์ หายไปหมดแล้ว น้องๆ คนไหนที่เรียน ม.บูรพา เคยร่วมวิ่งประเพณีนี้บ้างหรือเปล่า สนุกสุดๆ ไปเลยนะ