คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prologue
“ If kept in my heart would
never know , he thinks of us.
ถ้าเก็บเอาไว้ในใจ จะไม่มีวันรู้หรอก
ว่าเขาคิดยังไงกับเรา
If kept in my heart is the only one that we know , but he doesn't
know.
ถ้าเก็บเอาไว้ในใจ
ก็มีแต่เราคนเดียวนั้นแหละที่รู้
แต่เขาไม่รู้
If love had a crush on him, but doesn't tell. He
will know you love him?
ถ้าแอบรักแอบชอบเขาขนาดนี้ แต่ไม่บอกไป
แล้วเขาจะรู้ไหมว่า เรารักเขาอยู่? ”
Prologue
ฉันลืมตาขึ้นมามองไปยังบริเวณรอบห้อง
ก็พบว่าตอนนี้ฉันน่าจะอยู่ห้องพยาบาลของที่ที่นึง
นี้ฉันสงบไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
รู้สึกไม่คุ้นตาที่นี้เอาเสียเลยสักนิด
“ ฟื้นแล้วหรอครับ ” เสียงของใครคนนึงดังขึ้น
ก่อนที่จะชะโงกใบหน้าเข้ามาดูอาการ ดวงตาสีฟ้าของเขาช่างแสนสดใส
ใบหน้าเรียวคมที่มีความทะเล้นขลับกับเรือนผมสีเงินนั้นมันทำให้ฉัน...
ตึกตัก...ตึกตัก
“ ทำไมถึง... ”
“ พอดีน้องเป็นลมสลบไปอะครับ
พี่เลยพามาที่ห้องพยาบาล ”
ฉันลุกขึ้นมานั่ง
ก่อนที่จะหันหน้าไปสบตากับคนที่ช่วยฉันไว้
เขาส่งยิ้มมาให้ฉันเล็กน้อยอย่างเป็นมิตร
สงสัยคงเป็นเพราะตอนนั้นคนมาเบียดเพื่อมาขอถ่ายรูปฉันกันละมั้ง แล้วพี่คนนี้ช่วยดึงฉันออกมา พอจะขอบคุณเขา
ฉันก็ดันสลบไปเสียก่อน
แย่จริงๆเลยนะฉันเนี่ย
“ ต้องขอบคุณพี่เอ่อ... ”
“ ซิวเวอร์ครับ พี่ชื่อซิวเวอร์ ”
“ ค่ะ ขอบคุณพี่ซิวเวอร์มากๆเลยนะคะ
แล้วก็ขอโทษด้วยที่ทำให้พี่ลำบากแบกฝันมานะคะ ”
“ ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่ชื่อฝันหรอ? ”
“ ค่ะ ชื่อปันฝันค่ะ ”
“ ชื่อน่ารักดีนะ ^^ แล้วนี่ไปทำอะไรมาหรอ ถึงเป็นลมไปแบบนั้นได้ ”
พี่ซิวเวอร์เอ่ยคุยกับฉันอย่างเป็นกันเอง พร้อมกับสายตาที่มองมาอย่างห่วงใย
“ น่าจะเป็นเพราะวันนี้อากาศร้อนมากเลยมั้งค่ะ
บวกกับพักผ่อนน้อยด้วย ”
ก็รู้อยู่ว่าประเทศไทยมันร้อน
แต่ก็ไม่คิดว่าจะร้อนมากได้ถึงขนาดนี้
ร้อนจนร่างกายฉันที่ยังไม่ชินกับอากาศร้อนระดับนี้ถึงกับรับความร้อนไม่ไหว
จนเป็นสลบไปเลยแหะ
“
เมื่อกี้พี่เห็นมีคนเข้ามาขอถ่ายรูปน้องหลายคนเลย เห็นเพื่อนพี่บอกว่าน้องเป็นนักร้องมาก่อนนี่จริงหรือเปล่า? ”
“ ค่ะ พอดีเคยเป็นนักร้องที่เกาหลีนะคะ
แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแล้ว ”
“ ทำไมล่ะ ”
เพราะฉันตั้งใจออกจากค่ายเมื่อทางที่บ้านเริ่มมั่นคงแล้ว
ฉันช่วยครอบครัวหาเงินให้ทุกคนได้สุขสบายแล้ว ฉันก็อยากกลับมาทำในสิ่งที่ฉันอยากทำอีกอย่างนึงรองจากการร้องเพลงแล้ว
นั้นก็คือ การถ่ายรูป...
ฉันทำความฝันอย่างนึงได้สำเร็จแล้ว
ฉันก็อยากทำความฝันอีกอย่างให้สำเร็จด้วยเหมือนกัน
ฉันชอบการถ่ายรูปให้คนอื่นและการเป็นแบบให้คนอื่นถ่ายรูปตัวเอง มันทำให้ฉันถึงอยากที่จะกลับมาเรียนคณะนิเทศฯที่นี้ยังไงล่ะ
“
ออกแล้วค่ะตั้งแต่สองอาทิตย์ก่อน
อยากกลับมาเรียนที่ไทยมากกว่าต่อเรียนที่นั้นนะคะ จะได้อยู่กับครอบครัวด้วย
พี่น่าจะพอได้ยินข่าวบ้างนะคะ ”
“ ก็เคยได้ยินอยู่ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นน้อง ^^ ”
“ พี่เรียนมหาลัยฯนี้หรอคะ? ”
“ ใช่ครับ น้องจะมาสอบเข้าที่นี้ใช่ไหม? ”
“ ค่ะ พอดีกะจะเข้านิเทศฯนะคะ ”
“ อ่อ เสียดายจังเลยนะ คนละคณะกับพี่เลย ฮ่าๆ ”
พี่ซิวเวอร์เอ่ยขึ้นพลางหัวเราะไปด้วย
คนอะไรก็ไม่รู้ทำไมหัวเราะแล้วดูสดใสแบบนี้กันนะ เล่นทำเอาฉันยิ้มตามเลย
“ พี่อยู่คณะอะไรคะ ”
“ พี่อยู่บริหารครับ แต่ไม่เป็นไร
ยังไงเราก็ต้องได้เจอกันอยู่ดี ” พี่ซิวเวอร์พูดแค่นั้นก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้
ทำให้ฉันต้องลุกขึ้นจากเตียงเพื่อออกไปจากที่นี้เหมือนกัน “ สู้ๆนะครับน้องปันฝัน ไว้เจอกันหลังน้องสอบติดนะ ”
“ ถ้าสอบติด พี่จะเลี้ยงหนูไหม? ” ฉันถามกลับไปก่อนที่พี่ซิวเวอร์จะเดินออกจากห้องพยาบาล
“ ได้สิ ”
พี่ซิวเวอร์พยักหน้ารับพร้อมกับตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม
“ สัญญานะ ”
“ สัญญาครับ ”
----------------------------------------------------------
เรื่องนี้ไรท์ขอมา Rewrite ใหม่นะคะ เค้าโครงเรื่องจะยังเหมือนเดิมค่ะ แต่ปรับเนื้อหาและตอนบางส่วนให้ดีขึ้นค่ะ ติดตาม+โหวตกันเยอะๆนะ คอมเม้นต์เป็นกำลังใจไรท์ด้วยนะคะ
ฝากเพจ : Amy07
By : Amy07
ฝากนิยายอีกเรื่องด้วยนะคะ
ความคิดเห็น