แค้นนี้ของพี่ฉัน(จบแล้ว)

  "ถ้าติดโรงเรียนเดียวกัน ก็ฝากดูนานาจังให้ด้วยนะ ฉันเป็นห่วงนานาจังอะ'' ด้วยความที่เธอไม่เคยแยกที่เรียนกับนานามิ เธอเลยเป็นห่วง โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนของครอบครัวเธอ แม่เธอเป็นผู้บริหารจึงไม่มีใครกล้าทำร้ายหรือรังแกเธอกับพี่ แต่ใครจะไปรู้ถ้าไม่มีเธออยู่ด้วยพี่อาจโดนแกล้งก็ได้ 
     "แหม แหมหวงจังเลยนะ ได้ ๆ ฉันรู้ว่าเธอรักนานามิจังมาก ฉันจะเป็นองครักษ์พิทักษ์นานามิจังเอง''ฮาจิเครุตอบกลับมาด้วยท่าทีร่าเริง
     "โอเค โอเคขอบใจมากนะ'' มานามิกล่าวขอบใจออกไป    ***************************************************** 

  "ช่วยด้วย ช่วยด้วยมีใครอยู่ข้างนอกบ้างไหมคะ ช่วยด้วยฉันติดอยู่ในนี้ นานะจัง ช่วยฉันช่วย มีใครได้ยินฉันไหมคะ ช่วยด้วย" มีเพียงความเงียบที่ตอบเธอกลับมาคนที่อยู่ข้างนอกเมื่อได้ยินจึงเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องน้ำอีกครั้ง เธอพูดอีกครั้งว่าเธอติดอยู่ คนที่อยู่ข้างนอกจึงเปิดประตูให้กับเธอ
     เมื่อออกมาได้เธอก็โค้งขอบคุณเป็นการใหญ่ "ขอบคุณเธอสองคนมาก ๆ นะที่ช่วยฉัน" สองคนนั้นก็โค้งกลับและตอบว่าไม่เป็นไร เมื่อเงยหน้าขึ้นมาสองคนนั้นก็มีท่าทีตกใจไม่น้อย
      "นานะจัง เป็นเธอนั่นเองทำไมเธอถึงมาติดอยู่ที่นี่ล่ะ เธอมีปัญหากับใครไหม" ฟุคุอิ ฮารุโกะถามขึ้น เธอคือเพื่อนที่รู้จักกับนานะตอนอยู่มัธยมต้น เพราะเธอสองคนเรียนห้องเดียวกัน
     "เอ ขอโทษนะฉันไม่ใช่นานะหรอกนะ ฉันชื่อโยชิดะ นานามิฝากตัวด้วยนะ" ***************************************、

“มานามิจังทำอะไรอยู่ลูก ติดเรียนไหมตอนนี้ โอโต้ซังมีเรื่องจะให้ลูกรู้น่ะ”

       “โอโต้ซังมีอะไรหรือเปล่าคะ ตอนนี้หนูยังไม่เรียนค่ะพูดมาได้เลยค่ะ”โอโต้ซังของเธอไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ความเงียบมันทำให้ฉันเริ่มอึดอัด แต่แล้วสิ่งที่ฉันคิดมันคือความจริง
     “นามิจังทำใจดี ๆ นะลูก มันเป็นข่าวที่ไม่น่าฟังเลย อย่าเป็นไรไปนะลูก นานาจังเสียแล้วนะ”