Plot Story
คุโรซากิ อิจิโกะ : ยัยนั่นเคยรู้อะไรซะที่ไหน วันๆก็พล่ามแต่โซลโซไซตี้บ้างล่ะ...ฮอล์โลว์บ้างล่ะ... เพราะงี้ไงยัยนั่นถึงไม่เคยรู้สึกถึงความรู้สึกของผมที่มีต่อเธอซะที นี่เธอไม่รู้หรือพยายามไม่รับรู้อยู่กันแน่นะ!
คุจิกิ ลูเคีย : นี่มันเรื่องบ้าชัดๆ ข้าเองก็ยุ่งอยู่กับงานทุกวันแท้ๆ จะเอาเวลาที่ไหนไปตามหาความรักเหมือนชาวบ้านเขากันล่ะ แถมผู้ชายที่อยุ่รอบตัวข้าก็มีแต่ลิงกัง ท่านพี่นะท่านพี่...ข้าล่ะอยากจะบ้าตาย!
อาบาราอิ เร็นจิ : รู้ทั้งรู้ว่าข้าชอบเจ้า แต่เจ้าก็ยังมองหาตัวเลือกอื่นอีกงั้นรึ. ก่อนหน้านั้นข้ามั่นใจว่าเจ้าเองก็เคยชอบข้าใช่ไหม ถึงอย่างนั้นนั่นมันก็นานมากแล้ว ขอร้อง...ตอนนี้หัวใจของเจ้าอย่าเพิ่งเปลี่ยนไปชอบใครจะได้หรือไม่...
อิโนะอุเอะ โอริฮิเมะ : ฉันชอบเขามากแท้ๆ...แต่ก็รู้ตัวดีกว่าเขาน่ะชอบใคร ฉันน่ะทำใจไว้แล้วว่าสักวันผลมันจะออกมาเป็นอย่างไร แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังอยากชอบเขาและยืนอยู่เคียงข้างเขาต่อไป แม้ว่าหัวใจจะเจ็บปวดมากก็ตามที....
อิชิดะ อุริว : แปลกดีนะ...ผมแแค่ยืนอยุ๋ท่ามกลางสถานการณ์กระอักกระอ่วนนี้และคอยจับตาดูพฤติกรรมของพวกเขาอย่างเงียบๆ แต่สิ่งที่ทำให้เธอคนนั้นร้องไห้กลับทำให้ผมเศร้าไปตามซะงั้นแหละ....
คุจิกิ เบียคุยะ : ข้าผิด...ที่ผลักไสเรื่องวุ่นวายให้เจ้า และข้าก็ผิดอีกที่หลงรักน้องสาวของภรรยาตัวเอง... แต่ข้านั้นไม่อาจทำผิดได้อีกครั้ง ทั้งต่อตระกูลและต่อฮิซานะเอง... ข้าไม่มีสิทธิรักเจ้าได้เลย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น