ชีวิตข้า ขอกำหนดเอง ( ชื่อนี้เป็นชื่อชั่วคราวเท่านั้นหากมีการเปลื่ยนแปลงจะแจ้งให้ทราบในภายหลัง )

เมื่อเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ผู้ปกครองหมู่ดวงดาวมากมายมีชีวิตอยู่มานานนับแสนล้านปี เกิดนึกสนุก อยากลงมาจุติบนโลกคู่ขนานที่คล้ายจีนโบราณ เลียนแบบนิยายที่ได้มาจากดาวดวงหนึ่ง ที่มีชื่อเรียกว่า ' โลก ' 

ร่างที่กำลังก้าวย่างไปข้างหน้าเพื่อลงไปในบ่อแห่งการเกิดใหม่ได้หยุดชงักเท้าลงอย่างพลัน

ตามมาด้วยเสียงบ่นพึมพำเหมือนพูดกับตัวเองมากกว่าที่จะให้ผู้อื่นได้ยินด้วย แต่อาจจะเพราะเป็นบริเวณโดยรอบนั้นเต็มไปด้วยเหล่าเทพเซียนทั้งหลายที่มายืนรอส่งนางลงไปโลกเบื้องล่าง แต่ไม่มีใครกล้าพอที่จะส่งเสียงรบกวน เพราะพวกเขานั้นเคยได้ยินมาว่า เทพองค์นี้เป็นเทพที่ขี้โมโหเป็นอย่างมาก และเพราะเหตุนี้เอง เลยทำให้เสียงที่เบาบางมากคล้ายเพียงเสียงกระซิบเท่านั้น แต่พวกเขากลับได้ยินชัดเต็มสองรูหู

" หากข้าลงไปเกิดในร่างมนุษย์ที่ไร้ซึ่งพลัง ในโลกที่เต็มไปด้วย สัตว์อสูร ปีศาจ ผู้ใช้ธาตุ และอีกมากมาย เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ข้าคงต้องมีพลังไว้เพื่อปกป้องตัวเองบ้าง " กล่าวจบนางได้ดึงพลังที่คิดจะผนึกไว้ที่โลกเบื้องบนนี้กลับมาที่ตัวนางเองเต็มถึงสิบส่วนเท่าเดิม

" เห้อ ค่อยรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาหน่อยแล้ว " 

เมื่อเหล่าเทพเซียนทั้งหลายที่ได้ยินคำพูดนี้ถึงกลับลอบหลั่งเหงื่อเย็นเหยี่ยบออกมา  และได้แต่กรีดร้องอยู่ในอก อัดอั้นตันใจจนแทบจะลงไปดิ้นอยู่บนพื้น

' ต่อให้ท่านลงไปเกิดเป็นมนุษย์ธรรมดาไม่มีพลังใดติดตัวลงไปด้วย ก็ไม่อาจตายง่ายๆอย่างนั้นแน่นอนเพราะตัวตนที่แท้จริงนั้น เป็นถึงเทพแห่งการสร้างสรรค์และทำลายและต่อให้เป็นลิขิตสววร์หรืออำนาจของฟ้าดินก็ไม่อาจพอที่จะกำหนดชะตาชีวิตของท่านได้  ท่านได้ยินหรือไม่ !!! '

( นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจิตนาการของนักเขียนเท่านั้น ในส่วนของเนื้อเรื่องนั้นแต่งตามความชอบส่วนตัว หากมีคำผิดหรือใช้คำที่ไม่ถูกต้องประการใดพร้อมรับฟังคำแนะนำ ของผู้อ่านทุกท่าน )