พี่จินคนหยิ่งน้องบินคนแบด❤

' เห้ยยย มึงรู้อะไรไหม? มีรุ่นพี่ปีสามเข้ามาใหม่หว้ะ!! ' เสียงไอ้บ็อบบี้เพื่อนรักของผมตะโกนมาแต่ไกลลล - - อะไรของมันนับวันพันปีไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้ ?

' อะไรของมึงหว้ะบ็อบกูไม่เห็นมึงเคยสนใจเรื่องพวกนี้? ' เสียงดงฮยอกเพื่อนอีกคนที่นั่งข้างผมถามขึ้น เออเป็นบ้าอะไรของมัน?

' คืองี้ถ้าเป็นพวกเด็กเข้ามาใหม่ธรรมดากูไม่สนใจหรอก แต่... ' แต่? แต่อะไร?

' แต่อะไรมึง? ' ผมถามขึ้นเมื่อไอ้ดงเริ่มงงตรรกะของไอ้บ็อบ (?)

' คือพี่คนนี้ได้ข่าวมาว่าหน้าตาโคตรดี แถมรวย ชห เลย พ่อเป็นนักสถาปนิกอันดับหนึ่งของอเมริกา แม่เป็นศาสตราจารย์ด็อกเตอร์โรงเรียนชื่อดังของฝรั่งเศสหว้ะ ' จริงๆอยู่ที่โรงเรียนผมมีแต่คนรวยๆมาเรียนกันเยอะคุณหนูทั้งนั้น แต่ที่ไอ้บ็อบเล่าสรรพคุณพี่คนนั้นนี้แมร้งโคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร รวยยยยย เรยย (ชักอยากเจอ -..-)

' คนเหี้ยอะไรจะรวยขนาดนั้นหว้ะ หน้าตาดีด้วยใช่ป้ะ เด้ะกูไปเต้าะมั้งดีกว่า5555 ' ไม่ใช่ผมแต่เป็นเสียงไอ้เหี้ยดง พอบอกรวยหน้าตาดีกระดี้กระด้าเชียวมึง.. 

' คงยากหว้ะ เพราะพี่แกรเป็นคนโคตรหยิ่งงงงงงงเรย มีคนเข้ามาจีบแต่โดนเมินหน้าแตกมาหลายคนล้ะ ' หยิ่งหรอ?

' คงไม่ขนาดนั้นหรอกมั้งมึง.. ' รู้สึกว่าเสียงไอ้ดงไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร

' สนไหมไอ้บิน? ได้ข่าวเสือคาบเหยื่อได้ทุกรายไม่ใช่หรอ?' ผมยิ้มมุมปากภูมิใจกับฉายาผมนิดหน่อย หยิ่งหรอ? ใครๆก้อรู้ว่าผมอ้ะคาบมาทุกรายย แต่..

' ไม่อ้ะ กูไม่สน.. ' ผมพูดเสร็จและเดินออกไปพร้อมคิดในใจ หยิ่งเพราะรวยหน้าตาดีหรอหว้ะ เห้อะจะแค่ไหนกัน..