Spec รักข้างแถว

เรื่องนี้เอามาจากชีวิตจริง ถึงแม้เราจะเขียนมันขึ้นมาพร้อมกับความสับสนแต่ เขียนไปๆมาๆมันดันเป็นเรื่องชวนปวดตับซะงั้น ชีวิตจริงมันไม่เหมือนนิยายจริงๆ ยังไงๆเรื่องนี้ก็ขอลงคราวๆเป็นแนวคิดนิยายที่จะทำในอนาคตละกันเนอะ 

ฝากติดตาม และเม้นเยอะๆนะ!

บทนำ     

             ฉันชอบมองเขา เพราะเขาคุยกับคนที่ฉันเคยชอบอยู่ ไม่รู้ทำไหมฉันถึงต้องมองเขาตลอด ผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้หล่อนะ ตัวเตี๊ยสูงเท่าฉันจะตีคู่เป็นตะเกียบได้อยู่แล้ว ทรงผมก็นักเรียนแต่ดูๆไปก็เข้ากับหน้าดี คิ้วเข้มซะผู้หญิงที่เขียนเป็นปิงถึงขั้นต้องหลีกทาง ปากนี่จะชมพูไปไหนยิ่งจมูกก็ไม่ต้องพูดถึง โด่งยิ่งกว่าจมูกฉันซะอีก ผิวก็ขาวทั้งที่มันเรียนร.ด ก็ตามที

          "เฮ้ย! ได้ยินกูพูดไหม"

          "ห๊ะ!? อะ...อะไร!" ส่วนคนที่เรียกฉันคือคนที่ฉันเคยชอบ

          ไอ้นี่มันชื่อ พร มันเป็นผู้ชายผิวเข้ม หน้าเข้มเหมือนผิว ดีกรีนักกีฬา เป็นร.ด ที่สาวๆรุ่นน้องพากันกรี๊ด แถมมันยังเคยเรียนม.ต้นเดียวกับเราด้วย ถ้าแฟนนะไม่ต้องพูดถึง สาวสวยผมลอน อกโต สเป็คหนุ่มหื่นเชียวเลยละขอบอก

          "มึงเป็นไรช่วงนี่ดูไม่ทักไม่เออกับกูเลย"

          "ก็กูไม่รู้จะคุยไร"

          "ขวัญมันผอมลงมึงว่าป่ะ กร!" ไอ้พรหันไปถามกร ใช่ไอ้คนที่ฉันแอบมองนั้นแหละ!

            "ผอมลงๆ ถ้ามันผอมมันจะสวยนะกูว่า" กรหันหน้ามาสนใจฉันพรางยิ้มแก้มปริกให้ แต่ที่แน่ๆคือมันพึมพำยังกับว่าสิ่งที่พรมันพูดมันไม่ใช่เรื่องจริง

          "จะชมหรือด่า เอาดีๆ" ฉันพูดขึ้นมา นี่ฉันจะอมมะนาวอยู่แล้วนะ หึ!

            "พูดจริงๆ" เออ! สาธุ!

            "ขอให้นักเรียนทุกคนลุกขึ้นด้วยครับ" เสียงของพี่ประธานจากไมค์บอกเราเช่นนั้น ซึ่งทุกคนก็ค่อยๆลุกตามๆกัน นี่ฉันควรจะทำยังไงดีวะเนี่ยพอมายืนข้างๆกันแล้วมีความรู้สึกอยากด่าไอ้คนที่ยืนข้างๆจริงๆ

          มึงจะเตี๊ยไปไหน!

            "นี่แอบขำกูใช่ป่ะห๊ะ!" กรพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าที่บ่งบอกความโกรธ สงสัยคงจะรู้แล้วมั่งว่าฉันแอบนินทามันในใจ

CR.SQW