THE TWINS

                  เช้าตรู่วันนี้ที่บ้าน พันชยานนท์ ต้องตื่นเช้ากว่าปรกติทั้งที่เป็นวันหยุดเพราะต้องไปรับน้องเล็กของบ้าน    มารีอา พันชยานนท์ ที่กลับจาการเรียนที่ลอนดอนประเทศอังกฤษถึงสองปีเต็ม
 "แม่เห็นแว่นกันแดดของมามั้ยค่ะ" พี่สาวคนโตของบ้าน มารียา พันชยานนท์ ถามคุณแม่ของเธอตอนลงมาห้องนั่งเล่นของบ้าน   "ไม่นี่ลูกมาเอาไปวางไว้ตรงไหนอีกหล่ะ เฮ้อ! เรานะยิ่งเป็นคนไม่เรียบร้อยอยู่นะ" นางพัชรศรี พันชยานนท์ ตอบกลับมา  
"อ่ะ เจอแล้วใครเอามาวางไว้ตรงนี้เนี่ย แหม แม่คะ ไม่เห็นต้องบ่นเลยนี่น่า เดี๋ยวไม่ขับรถไปสนามบินด้วยหรอก" มารียากะเง้ากะงอดใส่มารดาของเธอ นิสัยนี้เธอมีติดตัวตั้งแต่เด็ก คือนิสัยขี้งอน ดื้อเงียบ แถมยังไม่เรียบร้อยทุกสถาณการณ์
"แม่เป็นแม่เรานะ แม่มีสิทธิ์ถูกต้องที่จะบ่นลูกได้" นางว่า "แม่ว่าเรารีบไปกันเถอะเดี๋ยวจะสาย
"ค่า คุณแม่ที่รัก วันนี้นู๋มารียาเป็นคนขับรถของคุณนายพัชรีศรีนี่เจ้าค่ะ เชิญสั่งการมาได้เลย เจ้าค่า"
"ฮึๆ ยัยจอมเซี้ยวเรานะอายุ24แล้วนะ จะทำตัวเป็นเด็กไปถึงไหน แถมยังไม่มีแฟนอีก  เฮ้อ! ฉันหล่ะกลุ้มกับลูกคนนี้เสียจริง  ไปเถอะรีบไป"
นั่งรถมาสักพัก มารียาก้อพูดกับเม่ของตัวเอง "แม่จ๊ะพูดเรื่องอายุกับเรื่องแฟนนี่ไม่ดีเลยนะ  ที่มาไม่มีแฟนเพราะมาอยากอยู่กับแม่นะ มายังไม่พร้อมที่จะรักใครหรอกตอนนี้"
"จ้าๆแม่ ลูกสาวฉันซีเรียสขึ้นเชียวนะ แล้วนายอานุนั้นหล่ะที่เคยมาส่งลูกบ่อยๆหล่ะ ไปไหนซะแล้ว"
"แม่อยากรู้จริงๆหรอ "เธอถามแม่เธอกลับ   แม่เธอพยักหน้า  มารียาก้อบอกว่า "ตอนนี้นายอานุนั้นได้เปลี่ยนสภาพตัวเองจากชายกลายหญิงเรียบร้อย และก้อแต่งงงานไปกลับชาวต่างชาติแล้ว"  เธอเห็นสีหน้าที่ตกใจของแม่เธอ ก้อถามแม่ว่า "อยากฟังต่อมั้ยคะแม่ ตอนนี้นายอานุเปลี่ยนชื่อเป็น อนุสรา แล้วด้วย  ตอนนี้ก้อคงกำลังช่วยสามีดูแลโรงงานองุ่นอยู่ที่ฝรั่งเศสมั้งค่ะแม่   มารียร่ายยาวโดยไม่ได้สังเกตว่าแม่เธอนะหลับไปแล้ว
"อ้าว! แม่คะ ไหงยังงี้หล่ะ กลับไปเฉยเลย เฮ้อ! แม่นะแม่ "