รักวุ่นๆของนายเย็นชากับสาวน้อยจอมเบ้อะ

ตอนที่ 1
ยินดีที่ได้รู้จัก

   ณ เวลานี้ ณ ตอนนี้ ณ ที่นี้ หมอนั่นกำลังเดินมา !! >////< นี่จะตกเป็นปีที่สามแล้วน้า -3- ที่ฉันแอบชอบนายมาเนี่ย และยังต้องมานั่งรอนายหน้าป้ายโรงเรียนอีก แดดก็แรง คนสวยเพลีย - -*

 ย้อนไปเมื่อ 3 ปีก่อน
ณ หน้าโรงเรียนปรีภาบดินทร์วิทยา
นี่มันกี่รอบแล้วนะที่ฉันเฝ้ามองนายอ่ะห๊ะ"โซฮี" ทุกคนคงสงสัยใช่ไหมล้าา ว่านายโซฮีเป็นใครกัน งั้นชั้นจะพรีเซนต์เค้าให้ฟังเอง
 
โซฮี หรือ แทโซฮี ลูกครึ่งไทย-เกาหลี อายุ 17 ปี ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/1 เจ้าของใบหน้าที่ใสวิ๊ง ดวงตากลมโต จมูกโด่งเรียว ใบหน้าเรียวได้รูป ที่สะดุดตาที่สุดคือริมฝีปากที่บางเชียบสีลูกเชอร์รี่ หมอนี่น่ะเป็นคนที่เรียนเก่งที่สุดในโรงเรียนแถมรวยเป็นอันดับ 2 ของโรงเรียน เก่งกีฬาไปสะทุกอย่าง แถมเป็นเดือนของโรงเรียนมา 3 ปีซ้อน และที่สำคัญผู้หญิงในโรงเรียนนี้และนอกโรงเรียนต่างหมายตาหมอนี่เยอะมากก ซึ่งเป็นเรื่องที่ฉันทำใจแทบจะไม่ได้เวลาเห็นพวกผู้หญิงพวกนั้นมองหมอนี่น่ะ (หึ๊ย ขัดใจเป็นบ้า - -) แล้วดูฉันสิ ฉันมีดีอะไรกัน เดี๋ยวฉันจะแนะนำให้ทุกคนรู้จักฉันก็แล้วกัน
 
ฉันชื่อ เยลลี่ หรือ ญาริณดา วิวัธนาภัคย์ อายุ 17 ปี ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/7 ฉันมีใบหน้ารูปไข่ *0* ผิวขาวแต่ก็ไม่ถึงกับขาวมาก ดวงตาฉันใสมากเหมือนลูกกวางเลยล่ะ -///- (มีหลายคนบอกฉันมางี้น่ะ -//-) จมูกนิดปากหน่อย แต่ปากของฉันมันเป็นสีชมพูอ่อนๆ เพราะเนื่องจากฉันเป็นลูกครึ่งไทย-จีน จึงทำให้ฉันมีสีผิวที่ดูสดใส -////- (หลงตัวเองจริงคุณเธอออ 55 - -) แต่บ้านฉันก็ไม่ได้รวยเหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าหรอก พ่อแม่ฉันเสียตั้งแต่ชั้นอยู่ม.1 แล้วล่ะ นี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันดูประสาทก็เป็นได้ แต่ฉันมีคุณอาคอยดูแลอยู่ ซึ่งคุณอาของฉันเปิดร้านกาแฟเล็กๆใกล้ๆกับโรงเรียนและฉันก็ไปช่วยงานทุกวันหลังเลิกเรียนไงล่ะ  เด็กดีจังง -///-

 มาเข้าเรื่องเลยดีกว่า คืองี้นะ คุณอาของฉันบอกว่าถ้าฉันสามารถทำเกรดให้ได้มากกว่า 3.70+ คุณอาจะให้ตั๋วเครื่องบินไปเที่ยวเกาหลีน่ะ -////- ซึ่งฉันอยากได้มาก เพราะฉันเป็นติ่งของวง Boyfriend SNSD >O< และอีกหลายวงเลยล่ะ เพราะฉะนั้น ฉันจะทำไงล่ะ ในเมื่อสมองของฉันมันก็ไม่ได้เรื่อง . . .

จะทำไงให้ได้ตั๋วดีล่ะ โกหกปลอมแปลงเอกสารดีมั้ย ?? -0- ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวคุณอารู้งอนแย่แน่ๆ - -

อืมม ต้องหาตัวช่วย ติวเตอร์ไง!! >O< แต่ฉันก็ไม่มีเงินไปจ้างใครอยู่ดี -3-* โอ้ย ทำไมชีวิตชั้นมันน่ารันทดงี้ฟะ - -

และแล้วสายตาของฉันก็พลันเหลือบไปเห็นหมอนั่นเดินมาพอดี และเป็นคนที่ฉันแอบชอบ -////- ลองขอให้หมอนี่ช่วยติวดีกว่า เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันก็รีบใส่มารยาหญิงอย่างเต็มที่เผื่อจะได้คุยกับนายโซฮีบ้าง อร๊ายย คิดแล้วฟิน -///- ว่าแล้วฉันก็พุ่งอย่างเต็มที่เพื่อเข้าหาเป้าหมายยยยยย

ปึ๊กกก!!!
"เห้ย - - อะไรของเธอเนี่ย ทางอื่นก็มีให้เดินเยอะแยะ มาชนฉันทำไม? - - " โซฮีชายหนุ่มที่ฉันปิ๊ง อุแม่เจ้าดูเค้าพูดเส่ - -*
"ขอ..ขอ..ขอโทษนะโซฮี ฉันรีบมากเลยไม่ได้ดุเลยอ่ะ ขอโทษจริงๆ " ฉันรีบใส่มารยาหญิงทันที *0*
"อืม . . . หลบสะ ห็นหน้าเธอแล้วฉันหงุดหงิดชะมัด" หลังจากพูดจบ โซฮีก็เดินผ่านฉันไปเฉยๆ ไม่คิดจะช่วยกันบ้างเลยหรอห๊ะ
"......" -*- ให้ตายเถอะเสียแรงและเสียเวลาจริงๆ - - หมอนี่ไร้น้ำใจกว่าที่ฉันคิดแฮะ แล้วผู้ชายที่เย็นชาแต่ใจดีมันหายไปไหนหมดดด TOT !!!
เวลาผ่านไป 3 นาที . . .
ฉันก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม - - คิดว่าฉันทดลองครีมกันแดดที่ตัวเองคิดค้นเองก็แล้วกัน --
"นี่เธอ จะนั่งแช่อีกนานไหมห๊ะ โง่จริงๆ.." เสียงที่แลดูหงุดหงิดของคนที่อยู่ตรงหน้าของฉัน และเขาดูเหมือนจะช่วยฉันพยุงขึ้น .. *0* นี่หรือจะเป็นเจ้าชายของฉันนนน ♥
"เอ่อ... ขอบใจนะจ๊ะ" *0*
เมื่อมองดูใบหน้าผู้ที่มาช่วยฉันถึงกับปากพะงาบๆ =[]= !!!! นั่นมัน "เจมส์" ประธานนักเรียนสุดหล่อ -////- ของโรงเรียนชั้นนี่ อรีายเขินจุง ได้จับมือกับผช.หล่อๆกี่คนละฟะ -////- 5555555 โอ้ม่ายๆ ชั้นต้องคิดเรื่องตั๋วเครื่องบินสิ - -* พอละๆ สะบัดๆ -3-
"อืม ทีหลังอย่าล้มอีกล่ะ..ฉันไปละ ต้องยืนเวร" -///- พูดเสียงอย่างหล่ออ่ะ แอ๊ก -///-
"ค่ะๆ -////-" ฉันพยักหน้าอย่างเขินๆ พี่เจมส์อย่างหล่ออ่ะ -///-
วันนี้ฉันเลยเรียนแบบยิ้มทั้งวัน แม่จะโดนอาจารย์ศรีพรรณด่าเรื่องการบ้านที่ไม่ทำส่งก็เถอะ ชั่งมัน -//////- คิดถึงหน้ารุ่นพี่แล้วฟินว่ะ ฮ่าๆ -///-