Fic Baramos แด่..วิเวียนนานีย่า

เนื้อเรื่อง

อืม...ถ้าพูดถึงวิเวียนแล้วล่ะก็ มีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบใช่ไหมคะ ถ้าเป็นผู้เขียนก็รู้สึกว่า วิเวียนยังเด็กเกินกว่าจะรู้เรื่องอะไรต่างๆเพียงพอนะคะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรัก เรื่องปกครอง เรื่องสงคราม แต่ก็ถือว่าวิเวียนพยายามดีที่สุดแล้วแหละค่ะ นี่ก็เป็นแค่ความเห็นส่วนตัวของผู้เขียนเกี่ยวกับวิเวียนค่ะ

อันวิเวียนนานีย่าช่างน่านัก                    มันน่าจักเทศนาสักสิบหน

                                แค่ความรักไม่สมหวังไม่ยอมทน           มานั่งบ่นอยากจะตายอะไรกัน

                                รักเรนอนเขาก็ไม่สมหวัง                       เขายังนั่งรอวันที่เฝ้าฝัน

                                เมื่อน้ำแข็งละลายหายไปพลัน               เขาคนนั้นจะหันมารักเธอ

                                ฝ่ายนายครี้ดอีกคนช่างอาภัพ                  ด่าสับปลับ ด่ากระล่อน ด่าเสร่อ

                                ไปหามาทิลด้าไม่ควรเผลอ                     แม่คุณเธอตบตีหนีไม่ทัน

                                แล้วพี่ชายของหญิงคนนั้นล่ะ                 ตัวเขาสบายจริงหรือเปล่านั่น

                                เขาก็เหมือนทั้งหญิงและก็ฉัน                                ที่รอวันคนแอบรักหันกลับมา

                                ตัววิเวียนน่ะยังดีนะรู้ไหม                      ที่มีใครคอยห่วงคอยรักษา

                                โรเวนเขาคงรอรอเวลา                            ที่จะมารับน้องหญิงไปด้วยกัน

                                ที่เขาเมินไม่ใช่เพราะเขาไม่สน             แต่คงจนใจจะพูดคำคำนั้น

                                เขาคงคิดว่าเธอไม่รู้ทัน                           คำคำนั้น “รักเธอ” พูดยากจริง

ส่วนนี่เป็นอะไรที่อยากให้เฟรินพูดดูค่ะ

                                นี่คาโลนายช่างโง่นะรู้ไหม                    ที่ไม่รู้ว่าใครรออยู่ตรงนั้น

                                ไม่รู้แม้ความจริงในใจฉัน                      ตัวนายนั้นโง่งมบรมเลย

ก็มีแค่นี้แหละค่ะ ถ้ามีอะไรก็ติชม คอมเม้นท์มาได้เลยนะคะ  ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน มาโพสความคิดเห็นค่ะ ขอบคุณมากค่ะ!