ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
กามซาบ
ผีคร่ำ... หญิงสาวที่คร่ำครวญจนตายทั้งเป็นเพราะผู้ชาย
เสียงคร่ำครวญยังไม่เคยเงียบงัน ความแค้นยังไม่เคยจางหาย
เพราะความรักที่ไม่สมหวัง ทั้งเขายังเอาเธอไปเปรียบเทียบกับคนที่เธอชังหนักหนา
'อรุชา' จึงยอมกินลูกกลอนเน่าเนื้อผีเพื่อเป็นร่างทรงรับใช้ผีคร่ำ หารู้ไม่ว่านั่นเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดและไม่อาจแก้ไข
เพราะการเป็นร่างทรงให้ 'ลำเพา' ผีคร่ำที่เต็มไปด้วยความแค้นอาฆาตเกลียดชังบุรุษเพศ
ต้องออกหาผู้ชายมาสมสู่เพื่อกัดกินสมองเหมือนที่ 'อัมพร' ร่างทรงคนเก่าเคยทำมาแล้ว
'ร้อยมะลิ' ผู้บริสุทธิ์กลับต้องเข้ามาอยู่ในวังวนของอาถรรพ์ เมื่อชายที่เธอรักกำลังจะตายเพราะคำสาปแช่งโบราณ
ตำนานผีคร่ำ เสียงคร่ำครวญของความกามซาบ ความลับในอดีตที่ทำให้พวกเขาต้องรับกรรมจากกิเลสตัณหา
บางทีผู้หญิงแสนสวยที่คุณกำลังพาขึ้นเตียงวันนี้อาจเป็นผีคร่ำ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ชื่อเรื่องกิจอสุรกายจะไม่มีท่านอาวีได้ยังไงเนอะ 5555
เรื่องนี้ท่านอาวีอาจจะไม่ได้บทนำมาก เพราะทุกอย่างเทไปที่ผีคร่ำหมดแล้ว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผีคร่ำก็เกิดขึ้นมาเพราะความต้องการของอาวี (ตั้งแต่ยุคเรือนเถื่อนเกลื่อนหลอน) ซึ่งเราๆ ท่านๆ ก็น่าจะทำนายชะตากรรม 'คนอื่น' ต่อจากนี้ได้เหมือนกัน
ตอนนี้มีเล็งๆ ในใจแล้วค่ะแล้วอาวีจะมีภารกิจอะไรต่อ แต่ยังไม่แน่นอน เพราะอยากหาวัตถุดิบดีๆ มาเขียนให้ และมันควรจะเป็นอะไรที่ให้ความรู้สึกว่าสร้างสรรค์สิ่งใหม่ เพราะไม่อยากทำให้มันซ้ำของเดิม ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
จำนรรจ์เป็นผีไปแล้วค่ะ แต่ยังห่วงลูก
ตั้งใจเขียนเรื่องนี้มาก ขอให้มีความสุขกับการอ่านนิยายค่ะ
ซึ่งถ้าจะว่าไปตามจริง เรื่องนี้จะบอกว่าเปศลเป็น 'พระเอก' ก็ไม่เชิง เพราะไม่ได้เป็นตัวเดินเรื่องขนาดนั้น ร้อยมะลิก็ไม่ใช่ 'นางเอก' เพราะบทเบาบางเข้าไปใหญ่
ถ้าเรียงลำดับตัวละครสำคัญ น่าจะ ลำเพา > อรุชา > ขวัญชาย > อัมพร > เปศล ด้วยซ้ำไป
เจษฐ์ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรง แต่เป็นเพื่อนเปศล และเจษฐ์ก็ได้ช่วยเหลือผู้คนมาหลายเรื่องแล้วค่ะ 5555 ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
แต่ถ้าทำเป็นละครจริงๆ ไม่รู้จะได้ rate อะไรนะคะ กินกันทั้งเรื่องเลย 5555
กินกันจริงๆ ด้วย ฝากติดตามต่อไปนะคะ
ชอบเรื่องนี้นะ โหดดี ฆ่ากันได้น่ากลัวจริง
ผีลำเพาพกมาแต่ความแค้น เพราะงั้นไม่มีควาเมตตาให้ใครแน่นอน
ขอบคุณที่ชอบ ฝากติดตามด้วยนะคะ
นิยายซีรีส์ "กิจอสุรกาย" มันโลกมืดทุกเรื่องค่ะ ต้องจั่วหั่วไว้เลยเพราะมันมืดมนจริงๆ
เรื่องนี้มีอยู่สามชาติ ซึ่งตัวละครจะไม่ได้เกี่ยวข้องกันแบบเดิมเป๊ะๆ แต่มันจะมีเหตุผลที่เกี่ยวโยงกัน และการแก้แค้นของผีลำเพา ถึงจะดูโรคจิตแต่เธอก็มีเหตุผลของเธอ
ลำเพาน่าสงสารไหม ก็น่าสงสารแหละ แต่ก็เลือกแก้แค้นด้วยวิธีการที่ผิด ฆ่าคนมั่วซั่วด้วย ไม่ได้ฆ่าแค่คนที่ทำร้ายเธอ (ถ้าลำเพาเป็นผีธรรมดา ตามหักคอพวกชั่ว เราคงเชียร์เธอกว่านี้และมองว่าพวกนั้นสมควรตาย จริงไหม?)
ตอนวางพล็อตก็กังวลนิดๆ ว่าถ้าคนอ่านบางคนอ่านแค่ตอนแรกๆ ยังไม่เข้าใจเจตนาของผู้เขียน อาจไม่พอใจเนื้อหาที่ย่ำยีตัวละครและเต็มไปด้วยฉากทารุณกรรม แต่ผู้เขียนก็ตั้งใจสื่อออกมาให้ดีที่สุด ว่ามันก็ผิดด้วยกันหมด ผิดคนละอย่าง รับผลคนละแบบ
สัญญาเลยค่ะว่าไม่จบตามขนบหนังไทยแน่นอน ถ้าจบแบบนั้นเรานี่แหละจะเรียกผีคร่ำมากินสมองตัวเองคนแรก มันมาไกลเกินกว่าจะจบแบบปกติแล้ว 5555
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ดีใจที่ชื่นชอบค่ะ
อาจจะดูโหดร้าย แต่ถ้าไม่โดนกระทำขนาดนี้ เธอคงไม่เลือกเป็นผีคร่ำตามจองเวรข้ามภพข้ามชาติ แล้วคงไม่มีนิยายเกิดขึ้นมา
ไม่ต้องห่วงค่ะ เรื่องนี้ไม่จบน้ำเน่าแบบผีอโหสิกรรม พระเอกบวช ออกมาแต่งงานกับนางเอกยืนยิ้มหวานอะไรแบบนั้นแน่นอน ใครทำอะไรไว้เตรียมรับผลของการกระทำ ไปทำใครแค้น็ต้องโดนแก้แค้นอย่างสมน้ำสมเนื้อ
ฝากติดตามด้วยนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามมาถึงเรื่องนี้นะคะ
ก่อนบวชหลวงพี่แสนพลก็มีประวัติไม่ธรรมดา 5555
แต่ตอนนี้สำนึกและตั้งใจปฏิบัติธรรมกับหลวงพี่รักษาและหลวงตาเมต
เรียกได้ว่าพระทั้ง 3 รูปนี้ ถ้าออกก็มักจะออกมาพร้อมๆ กัน
ส่วนท่านอาวีกับเล่าลูกศิษย์ต้องมีซีนแน่นอนค่ะ
เพราะจุดเริ่มต้นของผีคร่ำก็คือการที่คนพยายามปราบอาวี
แน่นอนว่าไม่มีมนุษย์หน้าไหนปราบได้ และต้องกลายเป็นสภาพเช่นนี้
แต่อาวีจะออกมาในบทบาทไหนนั้น ก็ต้องลุ้นกันต่อไป...
เข้ามาลองอ่านดูนะครับ สำนวนไรท์เตอร์ เขียนดีอยู่นะครับนี่
แต่อยากจะให้บอกช่วงเวลา กันสักนิดนึง น่าจะดี เช่น ปีพ.ศ. อะไร สมัยรัชกาลที่เท่าไหร่ หรือสมัยกรุงศรี
อ่านแล้วสนุกอยู่่ครับ เป็นแนวไทยๆ น่าติดตาม ^^
เท่าที่อ่านมีคำผิดบ้างเล็กน้อย ไม่ได้กระทบกับการอ่านแต่อย่างใด
โอ้... ลืมเขียนปีไปจริงๆ ด้วยแหะ
ขออภัยสำหรับคำผิดนะคะ น่าจะเกิดจากเวลารีบพิมพ์แล้วมันหล่นไป
ฝากติดตามด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ