<ยวนสยอง, 1> - รสผี

รสผี

เพราะชีวิตที่พัวพันกับวิญญาณ ศรุตนันท์ จึงมองลิ้นที่มีเป็นเหมือน ‘คำสาป’

‘ลิ้น’ ที่รับรู้ ‘รสชาติ’ ของผี และสามารถสื่อสารกับโลกหลังความตายได้โดยไม่ตั้งใจ

จนกระทั่งผู้หญิงร่างหนาหน้าจืด เรียนอ่อน กลับถูกนักกีฬาหนุ่มหล่อขอให้ใช้ช่วยสืบคดีลี้ลับ

ศรุตนันท์ ‘ยอม’ เสี่ยงเพราะรัก แม้ว่ามันคือการเดินเข้าไปหาความอาถรรพ์เสียครึ่งทาง

แต่ระหว่างทาง... เธอได้พบกับ ก้าวหน้า คนเล่นของผู้ ‘เล่น’ ได้แม้แต่ชีวิตของตัวเอง

ความสัมพันธ์ที่อยู่ท่ามกลางความพิศวง โบราณท่านว่าอย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน

แต่ถ้าถึงคราวอับจน อาจต้องยอมอยู่กับทรชน แลกกับการได้เป็น ‘คนสำคัญ’

หรือไม่ก็อาจจะพอรู้ว่าเวลาชีวิตที่เหลือนั้น ก้าวหน้าจะใช้มัน ‘ไปเพื่ออะไร’

---------- รส(เค็ม)(รถ)ผี ----------

ถ้ารถที่ใช้อยู่ดีๆ กลับเหมือนมี ‘บางสิ่ง’ เข้ามาครอบครอง

หลายครั้งที่ขับอยู่ ปิ่นมุก รู้สึกได้ถึงความไม่ปกติภายในรถยนต์คันหรู

ไม่ว่าจะรอยเปียกที่กระโปรงหลัง หรือเบาะเอนลงเองทั้งที่ไม่มีใครนั่ง

เสียงสะอื้นยังแทรกขึ้นมาแม้จะเปิดเพลงฟัง รวมทั้งเวลาที่ปิ่นมุกต้องขับรถไปไกลๆ

คนรอบข้างก็มักจะมองมาที่รถคันนี้ด้วยความหวาดกลัว

‘ปริศนา’ ต้องรีบแก้ขณะยังมีเงาหัว เพราะ ‘ไอ้ชั่ว’ จะได้ไม่ลอยนวล

---------- รส(ขม)(แหวน)ผี ----------

มรดกตกทอดจากคุณปู่ที่กำชับนักหนาว่า ‘ให้รักษาเท่าชีวิต’

เป็นสิ่งเดียวกับที่คนรับมั่นใจว่ามันต้องการจะ ‘เอาชีวิตเธอ’

แหวนทับทิมโบราณสีแดงฉานราวดวงตาปีศาจคอยจ้องมายังเธออย่างอาฆาตแค้น

ทับทิมเม็ดนั้นทิ้งคราบเลือดสีแดงจางไว้ทุกครั้งที่หญิงสาวสัมผัส

ซ้ำเมื่อ วงเนตร ทิ้งมัน เหตุการณ์กลับเลวร้ายเกินจะคาดฝัน

เวรกรรมมันตามทัน ต่อให้จะห่อด้วยยันต์ ความฉิบหายก็ชิดประชั้นได้เช่นเคย

---------- รส(หวาน)(กรง)ผี ----------

คงไม่ใช่เรื่องที่จะทำใจลืมได้ง่ายกับการพบศพขณะท่องเที่ยวเชิงศึกษา

ร่างไร้วิญญาณที่เกาะราวกรงอ้าปากกว้างคล้ายโหยร้องจนสิ้นใจยังติดอยู่ในหัว

‘พันธนาการสัญญา’ ที่เคยให้ไว้ ทำให้ เจนวจี กลัวจนต้องบากหน้ากับมาหาแฟนเก่า

ก้าวหน้าตัดสินใจช่วยผู้หญิงที่เขา ‘เคย’ รักที่สุด แม้ภาพวันวานจะหลอกหลอนเขาไม่ต่างจากผี

แต่ ‘ผีใจ’ ยังต้องเจอ ‘ผีจริง’ ความรักที่ผูกมัดข้ามภพข้ามชาติจะจบลงเช่นไร

จะจบที่การปล่อยวางหรือรอต่อไป หรือลากคนให้คำมั่นให้หมดลมหายใจไปตามกัน

---------- รส(เปรี้ยว)(ผ้า)ผี ----------

งานวิวาห์ของ จุไรภรณ์ จัดแต่งอย่างดียิ่งกว่าที่ฝัน

แต่มันคงดีกว่านี้ ถ้าสามีของเธอไม่มี ‘เรือพ่วง’ ที่เธอเรียกมันว่า ‘อีเด็กนรก’

คอยหาเรื่องเธอสร้างปัญญาต่างๆ นานา ไหนจะตอแหล เสแสร้งมารยาเก่งเกินวัย

ที่ให้อภัยไม่ได้ คือ ‘ผ้า’ ที่มันโยนคลุมหน้าเจ้าสาว

ผ้าอเวจีที่แค่มันโผล่มา แก๊งเพื่อนสาวของเธอ ก็เสียชีวิตลงไปทีละคน

‘อีมอญซ่อนผ้า ตุ๊กตาอยู่ข้างหลัง’ สิ้นเสียงเพลงดัง ‘อีมอญซ่อนศพ จะแทงข้างหลังมึงเอง’

---------- รส(กลมกล่อม)(บ้าน)ผี ----------

 ‘ความทรงจำ’ ที่สูญเสียไปสลับกับ ‘ความผิดปกติ’ ที่เขาไม่เข้าใจ

ชายหนุ่มเห็น ‘ตัวเอง’ ทำเรื่องที่ ‘ตัวเอง’ ไม่มีทางทำ แต่หลักฐานดันเด่นหราเต็มหน้า

วิญญาณปลิดชีวิตคนรู้ความลับไม่ให้เหลือบอกความนัย

สิ่งที่พอเป็นกุญแจไขความลับที่เขาปิดบังไว้ คือบ้านร้างท้ายซอย ทีพอเข้าห้วงนิทราสยอง

ภาคบุตร ก็จะเดินวกกลับไปที่นั่น พร้อมกลิ่นตัวที่เหม็นเน่าขึ้นทุกวัน

ก้าวหน้ากับศรุตนันท์ที่เข้าไปพัวพัน ต้องปิดฉากอาถรรพ์ก่อนจะไม่มีโอกาสอีกเลย

คำเตือน!!

นิยายเรื่องนี้ผีโหด ดีกรีความโหดอยู่ที่ ๓๐% - ๘๐% ของเร้าเตอร์นะคะ

 

  

  

  

   
    

 

เข้ามาคุยแลกเปลี่ยนกันได้ Albaflorecitych นะคะ