เกาะอาหาร

วันหนึ่งฮันนี่ได้ไปพักค้างแรมกับเพื่อนๆ3คนได้แก่ บันนี่ เจล ฟิว แต่เขายังหาที่พักไม่ได้เนี่ยสิ"บันนี่ เฮ้บันนี่"
"อะไรเล่า ฟิว"บันนี่ตอบฟิวอย่างเบื่อหน่ายเพราะฟิวปลุกเขามาเป็นสิบรอบแล้ว"เมื่อไหร่จะถึงโรงแรมเนี่ยนี่มัน3ทุ่มแล้วนะถ้าแม่รู้คงไม่ปล่อยให้ฉันมาพักกับเธออีกแน่" "เอาน่าเดี๋ยวก็เจอเอง"บันนี่ตอบฟิวแบบไม่มันใจ "บันนี่!ฉันขับรถมานานแล้วนะแล้วที่นี่ก็ไม่มีแม้แต่บ้านซักหลังเลย" ้อ้อลืมแนะนำตัวไปเลยฉันฮันนี่พอดีบันนี่ชวนฉันไปค้างที่โรงแรมแต่บันนี่ก็มาตอบว่าก็ไม่ได้หาเลยชวนมาก่อนน่ะแหะๆ     เฮ้อ!  ฉันเลยต้องมานั่งขับรถอยู่จะวันนึงอยู่แล้วว!! "อืมงั้นเราพักที่ป่านี้ก็ได้"   "ฮะ"เจลที่นั่งพักอยู่นานแล้วก็ตะโกนขึ้นมา"ไม่เป็นไรหรอกน่าเหมือนตอนเข้าค่ายนั่นแหละ"ถึงบันนี่จะพูดอย่างงั้นแต่ดูสีหน้าของเจลจะไม่ดีขึ้นเลย
ปึก!!
ทุกคนออกมาจากรถกันหมดแล้วตอนนี้ก็คอยดูบันนี่ว่าจะเอาอย่างไร "งั้นไปทางนี้และกะ กะ กัน..^-^" ทำไมบันนี่ยิ้มอย่างงั้นน้าฉันเริ่มจะกังวลแล้วสิ "ไปเหอะ" "แง้ฟิวรอด้วยยย" เสียงเจลกับฟิวดังขึ้นเป็นระยะๆ เราเดินมาเป็นชั่วโมงแล้วแต่ก็ยังไม่ได้พักเลย กึก อยู่ดีๆบันนี่ก็หยุดเดินแล้วพูดว่า"ฉัน..ฉัน..ฉัน" "เป็นอะไรหรอบันนี่"ฉันถามด้วยความเป็นห่วง "ฉัน..ฉัน..ฉันห่วงรถอะง้าาา" "เฮ้อไม่ได้เรื่องเล้ย"
"นะ นั่นบ้านต้นไม้!" "ไหนเจล" 
ผ่าง!!
ฟิ้วว..ลมพัดผ่านใบไม้ที่กำลังปลิวว่อนอยู่รอบบ้านต้นไม้"หา ไหน"บันนี่หายห่วงรถแล้วก็เดินเข้ามาดูเอ๊ะแต่บันนี่เห็นอะไรก็จะไ.."เราพักที่นี่กันเถอะ^0^" "ม่ายยยย" "No" เสียงโหยหวนของทุกคนดังมาเป็นระยะๆ