"พิษ" เป็นสิ่งที่ไม่ว่าใครก็ต่างหวาดกลัว มันทรงพลังถึงขนาดที่เซียนยังพ่ายแพ้ให้แก่มัน ยิ่งเป็นพิษที่ไม่มียาแก้ยิ่งแล้วใหญ่ อำนาจของมันเหลือคณา ผู้ฝึกยุทธธรรมะส่วนใหญ่ต่างต่อต้าน จับกุมผู้ใช้พิษไม่เปิดใจกว้างยอมรับมันทั้งที่มันก็สามารถช่วยรักษาได้ด้วยเหมือนกัน!!!!
ในยุคที่ผ่านๆมา การปรุงยาไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะคนเหล่านั้นต้องมีเปลวเพลิงนิรันด์ซึ่งมีติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดไม่สมารถใช้ทักษะใดๆในการสร้างเปลวเพลิงได้ มันเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในเรื่องของการปรุงยา น้อยคนนักที่จะมีมัน นักปรุงยาจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อแคว้น ต่ออาณาจัก แม้แต่เมืองหลวงก็ยังหานักปรุงยาได้ยากเหลือคณา เช่นเดียวกับผู้ฝึกตน ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะสามาถเข้าสู่เส้นทางฝึกตนได้ การจะเข้าสู่เส้นทางฝึกตนได้นั้นต้องมีเส้นชีพจรลมปราณเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้ฝึกตน แต่ผู้ฝึกตนก็หาได้ง่ายกว่านักปรุงยา
ในอดีตที่เคยรุ่งโรจน์เคยมีผู้ฝึกตนผู้หนึ่งที่เก่งกาจทางด้านวรยุทธ์และเป็นนักปรุงยาที่มีฝีมือร้ายกาจ แต่ว่าการปรุงยาของเขานั้นไม่ใช่เพื่อรักษาแต่เป็นยาพิษที่ใช้เพื่อทำลาย มันใช้พิษเป็นส่วนประกอบในการฝึกตน จนผู้คนต่างกล่าวขานกันว่า "มารหมื่นพิษ" พิษของมันนั้นร้ายกาจเป็นอย่างมากไม่มีนักปรุงยาคนไหนจะแก้พิษของมันได้ อีกทั้งมันยังขายให้กับผู้คนที่ต้องการซื้อมันแต่แน่นอนราคาของมันย่อมสูงตามประสิทธิภาพของยาพิษ ร่างกายของมันแทบทุกส่วนเจือจางไปด้วยยาพิษ กลิ่น เหงื่อ เลือด หรือแม้แต่ปราณของมันยังเป็นปราณหมื่นพิษมารตนนี้ถูกไล่ล่าจากพวกผู้ฝึกตนธรรมะเสแสร้งที่เบื้องหน้าทำตัวเป็นเซียนที่โอบอ้อมอ่ารี แต่เบื้องหลังกลับทำตัวต่ำช้ายิ่งกว่ามารซะอีก เหตุผลก็แค่มันนั้นเดินทางสายมาร ทว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหาตัวมารผู้นี้พบ เขาอาศัยอยู่ในแดนอาสัญดินแดนที่ลึกลับที่สุดของอาณาจักรแห่งนี้เลยก็ว่าได้ ดินแดนแห่งนี้ถูกขนานามว่าเป็นดินแดนแห่งความตาย แดนอาสัญแห่งนี้เคยเป็นสมรภูมิรบของเหล่าอาณาจักรที่ต้องการความเป็นใหญ่ แดนแห่งนี้เป็นป่าที่มีต้นไม้สูงใหญ่ราวกับว่ามันจะทะลุฟ้าอย่างไรอย่างนั้น ต้นไม้เหล่านั้นยังมีความเป็นพิษสูง ไม่เว้นเสียแต่ต้นไม้ใบหญ้า ความสูญเสียในที่แห่งนี้ช่างมากมายนัก คนส่วนใหญ่หลีกเลี่ยงดินแดนแห่งนี้ แดนอาสัญมีพลังงานด้านลบเป็นจำนวนมาก ความโกรธ ความเศร้า ความเสียใจ มันหนาแน่นซะจนไม่สามารถอาศัยอยู่ที่ดินแดนแห่งนี้ได้ อีกทั้งยังมีสัตว์อสูรดุร้ายที่เติบโตมาจากพลังงานด้านลบพวกนี้ จนดุร้ายยิ่งกว่าสัตว์ป่าทัวไป ผู้ฝึกตนธรรมะจึงหลีกเลี่ยงที่จะเข้าไปถึงจะรู้ว่ามารตนนั้นอาศัยอยู่ที่นี่ก็ตาม แต่แล้ววันหนึ่งผู้ฝึกตนที่เรียกได้ว่ามีพรสวรรค์สูงส่งเดินทางมาที่นี่เขาเดินทางมาเพื่อกำจัภัยคุกคามที่เกิดขึ้นให้ไปจากอาณาจักรแห่งนี้ เขารวบรวมผู้ฝึกตนระดับสูงจำนวนมากมายังที่แห่งนี้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะเข้าไปภายในของป่าได้ ทว่ามารตนนั้นได้ออกมารอต้อนรับพวกมันมานานแล้ว และไม่นานผู้ฝึกตนระดับสูงจำนวนมากก็ตกตายลงไปอย่างงายดายเพราะกลิ่นที่ติดตัวมารตนนี้คือพิษที่ร้ายกาจแม้จะเตรียมตัวมาดีเท่าไหร่ยาแก้พิษระดับสูงขนาดไหนก็ไม่อาจแก้พิษของมันได้ ยกเว้นก็แต่บุรุษผู้นั้นที่มีพรสวรรค์สูงส่ง เขาทั้งสองต่อสู้และเข้าห่ำหั่นกันเป็นเวลากว่า 7 ทิวาราตรีแต่สุดท้ายแล้วพวกเขาทั้งคู่ต่างตกตายไม่มีใครพบศพพวกเขาทั้งคู่...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีครับนักอ่านทุกท่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของนักเขียนมือใหม่นะครับ เป็นเรื่องแนวตัวเอกใช้พิษนะครับ อาจจะออกจิตๆหน่อย เรื่องนี้ไม่มีนางเอกนะครับ มันจะออกวายๆหน่อยถ้าไม่ชอบแนวนี้สามารถกดออกได้เลยนะครับ ติชมกันได้เลยครับเข้ามาอ่ากันเยอะๆนะครับ ขอบคุณครับ ปล.(ตัวเอกเทพนะครับ)
แนะนำภายในเรื่อง
1.ทวีปจะแบ่งออกเป็น 4 ทวีป
-ทวีปตะวันสาดแสง
-ทวีปเหมันต์นิรันด์
-ทวีปวสันต์ประกายแดง
-ทวีปไร้ลักษณ์ (ตัวเอกอยู่ที่ทวีปนี้)
2.ระดับขั้นพลังยุทธ์/อสูร/ทักษะวิชายุทธ์/อาวุธ (แต่ระละดับมี 3ขั้น ต้น,กลาง,ปลาย)
-ขั้นแรกเริ่ม
-ขั้นหลอมรวม
-ขั้นปฐพี
-ขั้นราชา
-ขั้นจักรพรรดิ
-ขั้นนภา
-ขั้นสววรค์
-ขั้นเซียน
-ขั้นราชันย์
-ขั้นเทพ
3.ระดับของเปลวเพลิงนิรันด์ (ไล่ลงตาระดับความหายาก)
-สีแดง
-สีส้ม
-สีเหลือง
-สีน้ำเงิน
-สีขาว
-สีดำ
4.ระดับของนักปรุงยา(โอสถ)
-ผู้ฝึกหัดโอสถ
-ผู้ใช้โอสถ
-ผู้เชี่ยวชาญโอสถ
-ปรมาจารย์โอสถ
-ราชาโอสถ
-จักพรรดิโอสถ
-ราชันย์โอสถ
5.ระดับความบริสุทธิ์ของเม็ดยา
-เม็ดยาทั่วไป สิ่งเจือปน 9 ส่วน
-เม็ดยาหลอมรวม สิ่งเจือปน 8ส่วน
-เม็ดยาปฐพี สิ่งเจือปน 6 ส่วน
-เม็ดยานภา สิ่งเจือปน 4 ส่วน
-เม็ดยาสวรรค์ สิ่งเจือปน 2ส่วน
-เม็ดยาไร้ลักษณ์ ไม่มีสิ่งเจอปน
6.เงินตรา
100 เงิน = 1ทอง
1,000 ทอง = 1ทองคำขาว
10,000 ทองคำขาว = 1 หยกดำ
ความคิดเห็น