"พีๆ ว่างไหม?" น้องที่ทำงานคนหนึ่งอยู่ๆก็ทักมาทางไลน์
ปกติก็ไม่เห็นจะทักมา เวลาก็เลยเวลางานมาพอสมควร
อาจจะเป็นเรื่องสำคัญ
แต่เดี๋ยวอีกสักพักค่อยโทรกลับละกัน
เขาคิด
อาร์ท เป็นคนอาร์ทสมชื่อ
ไม่ค่อยสุงสิงกับใครที่ทำงานมากนัก
เขาคิดเพียงแต่แค่ทำหน้าที่ของเขาให้ดีที่สุดก็พอแล้ว
มากคนก็มากความ
การอยู่อย่างสันโดษ อย่างที่พระท่านว่าคงดีที่สุด
(สันโดษ แปลว่าความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่
ไม่ใช่ การอยู่คนเดียวหรือปลีกวิเวก อย่างที่หลายคนเข้าใจ)
แต่พอเขาหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมาดู
กลับมี Missed Calls จากหลายๆบุคคลในที่ทำงาน
"น่าจะไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้วล่ะ" เขาคิด
"ช่วยเข้ามาที่บริษัทตอนนี้เลยได้ไหมคะ บังเอิญเรามีเรื่องอยากจะให้ช่วยหน่อยน่ะค่ะ"
เสียงปลายสายเป็นของผู้จัดการหญิงที่น่าจะอยู่ในที่ประชุมเรียบร้อยแล้ว
"ครับๆ เดี๋ยวผมจะออกไปเดี๋ยวนี้เลยครับ"
ขณะนั้นเป็นเวลา 21 นาฬิกา
อาร์ทไม่ได้รู้เลยว่า
เขากำลังเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่เขาไม่ควรยุ่งซะแล้ว
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น