[VMIN x bts ] My Memories

                                                    ผมมันก็เเค่ "ภาระ"

                                                               เป็นตัวถ่วง ที่ใครๆก็ไม่ต้องการ

                                                        ผมมันคนบาป  

บาปที่ผมไม่ได้เป็รคนก่อ แต่ต้องชดใช้ด้วยการอยู่ในโลกมืด และความจำนี่น้อยยิ่งกว่าแผ่นฮาร์ดดิส บางทีผมเกลือบลืมชื่อของตัวเอง ผมไม่สามรถจดจำอะไรใหม่ๆได้เลย หรือถ้าจะจำได้ก็ต้องใช้เวลานานมากๆ  นั่นอาจจะเป็นสาเหตุหนึ่ง ที่ผมไม่ได้รับโอกาสให้ออกไปไหนมาไหน หรือแม้แต่การเรียนอักษรเบล ผมถูกขังอยู่ในบ้านหลังนี้มานานเท่าไหร่ผมก็จำไม่ได้  ผมจะลืมทุกอย่างหรอกนะ เพราะ สิ่งที่ผมจำได้  และมันเป็นสิ่งที่ผมทำมันทุกวัน ทุกๆหกโมงเช้า ผมมักเอ่ยถามพี่สาวคนเดียวของผมว่า "ผมขอออกไปข้างนอกหน่อยได้มั้ย" มันเป็นคำพูดที่ผมขอเธอในทุกๆเช้า ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องถามแบบนั้นเหมือนกัน เฮ่อ หรือว่าจิตไต้สำนึกของผมมันอยากออกไปจากที่นี่มั้ง 

สมองของผมมันมักจะจดจำแต่ส่งที่ทำให้ผมมีความสุขเท่านั้น 

และอีกคนที่ผมจำได้นอกจากพี่สาวของผมนั่นก็คือเขา  "ปาร์ค จีมิน" เจ้าของแก้มนุ้มๆคนนั้น 

{ Winter Dark Theme }