ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn]The key that change my world

    ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 15 Pararel world อื่น

    • อัปเดตล่าสุด 11 ส.ค. 57



    บทที่ 15


    ทางฝั่งอัลโกบาเลโน่...

    Reborn talk

    ตอนนี้ พวกเราบุกมาจนถึงส่วนในสุดของฐานนี้แล้ว เบียคุรันมันอยู่ห้องไหนฟระ!!!


    ทำไมผมถึงรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆกับเจ้าเด็กทานาโตะอะไรนั่นชะมัดเลยแฮะ ทำไมเหตุการณ์บางอย่างมันลงตัวกันจังเลยน้า แถมตอนที่ฝึกอยู่ๆเจ้าเด็กนั่นก็ปล่อยไฟธาตุเมฆามาซะอย่างงั้น แถมยังดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

    "เอ่อ รีบอร์น นายคิดอะไรอยู่หรอเว้ยเฮ้ย"อยู่ๆโคโลเนโร่ก็สะกิดผมด้วยไรเฟิลที่มันใช้สู้อยู่

    โว้ยยยยยยย หงุดหงิด ทำไมถึงนึงนึกไม่ออกฟระ เราพลาดอะไรไป!

    "โชอิจิ หาประวัติของเด็กคนนี้มาให้หมด เอาทุกพาราเรลที่จะหาได้เลยนะ!"แล้วผมก็ใช้ไพ่ตายจนได้ โชอิจินี่แหละ - -
    แล้วผมก็ส่งรูปของทานาโตะไปให้โชอิจิตรวจสอบ ระหว่างที่พวกผมกำลังสอยพวกมิวฟิโอเล่ไปเพลินๆ

    Writer talk

    "นายสนใจอะไรทานาโตะรึไง"มาม่อนถามขึ้นเมื่อมีจังหวะสู้ที่ใกล้กัน

    "ก็สนใจอยู่ ฉันว่าเด็กนั่นมันแปลกๆ"

    "มันพอดีเกินไปที่จะมาเจอพวกเราใช่มั้ยล่ะครับ"ฟงเข้ามาร่วมเสริมด้วย

    "ใช่ แถมยังมีอะไรที่ดูขัดๆกันอยู่ แต่ฉันก็ยังนึกไม่ออก"รีบอร์นพูดขณะที่่กำลังไล่ยิงลูกกระจ๊อกของมิวฟิโอเล่ที่เหลืออยู่คนเดียว



    แล้วพวกมิวฟิโอเล่ก็หมดไปจะห้องนั้น ภายในเวลาไม่ถึง20นาที......

    'คุณรีบอร์นครับ'แล้วโชอิจิก็ออนไลน์มาพอดี

    "เป็นไงบ้าง"

    'คือ ผมหาจากทุกพาราเรลแล้วครับ แต่กลายเป็นว่าเด็กคนนี้ มีตัวตนอยู่แค่2พาราเรลเท่านั้นแหละครับ แถมตอนนี้ เขาก็เหลือตัวตนอยู่แค่พาราเรลเดียวด้วยครับ'

    "หมายความว่า อีกพาราเรลนึงก็ตายแล้วเหมือนกันหรอ??"มาม่อนถามขึ้น


    'ไม่ใช่ครับ เด็กคนนี้ คือหนูทดลองของคุณเบียคุรันตั้งแต่8ปีที่แล้วครับ!'

    "ห๊ะ หมายความว่าไงกันแน่เนี่ย"

    'แปดปีก่อนคุณเบียคุรันทดลองเอาคนจากพาราเรลอื่นมารวมกับพาราเรลนี้เพราะอยากได้ความสามารถของตัวเองในพาราเรลอื่นๆก็เลยใช้เด็กคนนี้ ซึ่งในพาราเรลนี้ เขาคือเด็กที่มีพลังของธาตุสายหมอกธรรมดาๆชื่อไม่ปรากฎครับ เพราะคุณเบียคุรันเรียกเขาว่า ไพรด์ เป็นตัวแทนของ1ในบาปทั้ง7ในพาราเรลที่ศาสนารุ่งเรือง มีธาตุเมฆากับพลังในการอัญเชิญลูซิเฟอร์ได้ครับ'โชอิจิอธิบายประวัติของทานาโตะให้ทุกคนฟัง ซึ่งอ้าปากค้างไปตามๆกัน


    ส่วนเวลเด้นั้น......ตาลุกวาวเพราะตัวอย่างการทดลองของเบียคุรันไปแล้ว =_________=;


    "งงอ่ะ @_@"สคัลบ่นพร้อม ง งูเต็มหัว

    "อืมมม แล้วไงต่อ"

    'พอคุณเบียคุรันเอาทั้งสองพาราเรลมารวมกัน เขาก็มีพลังไฟธาตุเมฆาอยู่ด้วยจริงๆครับ แต่พลังจะรุนแรงมากแล้วรู้สึกว่าเวลาใช้บุคลิกของอีกคนก็จะออกมาด้วยนะครับ คุณเบียคุรันจึงถือว่ายังไม่สำเร็จพอ เขาเลยเก็บตัวไว้ก่อน แต่เด็กคนนั้นก็หนีออกมาครับ'


    "แล้วก็มาที่ปราสาทวาเรียสินะ"มาม่อนพูดทิ้งท้าย

    "งั้นตอนนี้ เบียคุรันอาจรู้วิธีการควบคุมพลังนั่นแล้ว ก็เลยจะจับเด็กคนนั้นไปทดลองอีกครั้งก็ได้นะ"รัลเสนอความคิด

    "อืม งั้นเราก็ควรรีบตามหาทานาโตะแล้วก็เบียคุรันโดยด่วนเลย"รีบอร์นพูดแล้วเดินไปเข้าประตูห้องถัดไปทันที
    .
    .
    .
    แล้วพวกเขาก็สู้กับพวกมิวฟิโอเล่ไปเรื่อยๆซึ่งจำนวนคนของพวกเขาก็ลดลงเรื่อยๆเพราะต้องอยู่สู้กับพวกมิวฟิโอเล่ระดับสูงๆที่ห้องเดิม จนกระทั่งทั้ง4คน รีบอร์น มาม่อน ฟง โคโลเนโร่ ก็มาถึงห้องสีขาวโล่งห้องหนึ่งกับชายผมขาวหน้าเปื้อนยิ้ม นั่งกินมาชเมลโล่อยู่อย่างสบายอารมณ์

    "อ๊ะ! มากันซะแล้วหรอ ฉันยังกินมาชเมลโล่ไม่เสร็จเลย ^ ^"เบียคุรันพูดพลางเอาขนมสุดโปรดของเขาเก็บไปในกระเป๋ากางเกง

    "นายเอาทานาโตะไปไว้ที่ไหน!"รีบอร์นชักปืนขึ้นในระยะหัวของเบียคุรัน


    "อ๋ออออ ไพรด์คุงน่ะหรอ ก็ไม่ได้เอาไปไว้ที่ไหนนี่นา....อยู่ในนี้ตั้งนานแล้ว"เบียคุรันพูดแล้วดีดนิ้วส่งสัญญาณให้กับใครบางคน แล้วพวกเขาก็รู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่เลือนรางมากจนแทบจะไม่รู้สึกถึงมาจากด้านหลัง

    "อยู่ด้านหลังสินะครับ"ฟงกับคนอื่นๆหันไปดู แล้วพวกเขาก็เจอกับใบหน้าที่คุ้นเคยของเด็กหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่บนขอบรั้วของชั้นลอยด้วยสายตาที่ผิดแปลกไปจากเดิม

    "ตาแบบนี้...คงโดนควบคุมอยู่สิเนี่ย - -"มาม่อนบ่นเซ็งๆ

    "อ้อ พวกนายยังไม่รู้เรื่องกันใช่มั้ยว่า เรื่องแผนการบุกฐานรวมถึงไอ้ที่รถไฟเหาะระเบิดน่ะ ฝีมือของเด็กคนนี้เลยน้า"เบียคุรันพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง

    Mammon talk

    อะไรนะ เรื่องพวกนั้นทานาโตะเป็นคนทำทั้งหมดเลยหรอ? ไม่จริงใช่มั้ย!?

    "งั้นแสดงว่า เด็กนั่นเป็นสายให้กับแกมาตลอดงั้นสิ?"รีบอร์นถามขึ้น

    "ช่ายยยย วาเรียอุตส่าห์ส่งของกลับมาให้ฉันใช้นี่นา ^ ^"

    "อะไรกัน...แล้วทำไมทานาโตะถึงได้ยอมทำงานให้นายกัน นายใช้วิธีไหนกันแน่!"ทำไมทานาโตะถึงยอมทรยศพวกเราแล้วไปเป็นสายให้กับเบียคุรันนะ บ้าที่สุด!!!!


    "ก็แค่บอกว่า....ถ้าไม่ชิงจุกนมอัลโกบาเลโน่มาให้ฉัน ฉันก็จะปล่อย Non-7^3 ฆ่าพวกนายแล้วค่อยเอาจุกนมยังไงล่ะ ^ ^"
    ที่เด็กนั่นยอมทำ...ก็เพราะอยากปกป้องพวกเรางั้นหรอ....

    "ใช้คำขู่กับเด็กแบบนั้น ทานาโตะคงแอบช่วยพวกเราอยู่เหมือนกันนะเว้ยเฮ้ย"โคโลเนโร่พูด ซึ่งก็ถูกนะ ขู่พวกจอมวางแผนอย่างทานาโตะน่ะ คงจะโดนซ้อนแผนอยู่เยอะเลยล่ะสิ

    "ก็ไม่รู้สิน้า อ๊ะ ฉันไปดีกว่า ปล่อยให้พวกนายเล่นกับไพรด์คุงก่อนละกัน บ๊ายบายยย"เบียคุรันพูดแล้วหายตัวไปเลย ปล่อยให้เรา4คนอยู่กับศัตรูอีก1เนี่ยนะ? ยังไงเราก็ชนะไม่ใช่รึไง สติไม่ดีแล้วเรอะเบียคุรัน

    แล้วทานาโตะนี่ก็เงียบไปมั้ย!พูดอะไรบ้างก็ได้นะ =_____________=


    "งั้น....เรามาเริ่มกันเลยมั้ยครับ?"ทานาโตะพูดแล้วเตรียมมีดเซตแรกออกมา ความมั่นใจของเด็กนี่มาจากไหนเนี่ย ไพรด์ สมฉายาจริงๆ (Pride = หยิ่งยโส,ภูมิใจ)

    "รีบๆจัดการให้จบแล้วกัน โอเคนะ มาม่อน"รีบอร์นหันมาหาฉันแล้วฉันก็พยักหน้ากลับไป
     ความจริงฉันก็ไม่ได้อยากจะสู้กับเด็กที่ฉันดูแลมาหรอก แต่ทำไงได้ โดนควบคุมอยู่อย่างงี้คงคุยกันไม่รู้เรื่อง แต่ถ้าลากให้เข้ามาอยู่ในภาพมายาของฉันได้ก็น่าจะทำลายการควบคุมของนายหัวมาชเมลโล่นั่นได้

    "เอาเข้ามาอยู่ในภาพมายาฉันก็พอ ฉันพอแก้ได้"

    Writter talk

    "จัดให้เลยครับ ^ ^"ฟงพูดแล้วใช้ความเร็วลุยเข้าไปคนแรก ทานาโตะก็รัวมีดใส่อีกฝ่ายด้วยความเร็วที่ค่อนข้างจะสูสีจนฟงแปลกใจ แต่ฟงก็ยังได้เปรียบอยู่มาก

    "เร็วเท่าฟงเลยหรอ?นายฝึกอะไรเนี่ย"แต่เขาก็เร็วจนมาม่อนยังถามครูฝึกพิเศษให้เขา

    "เปล่า ตอนแรกไม่ได้เร็วขนาดนี้ อาจจะเป็นความสามารถของไพรด์ก็ได้"รีบอร์นตอบพลางจับการเคลื่อนไหวของเด็กหนุ่มขณะที่สู้กับฟง

    ตอนนี้ฟงก็ยังคงได้เปรียบไพรด์อยู่เหมือนเดิมแต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บจากมีดที่เฉี่ยวโดนเนื้อโดยที่ไม่ได้ตั้งใจอยู่เหมือนกัน รีบอร์นเห็นดังนั้นจึงคอยยิงปืนคุ้มกันให้ฟง แต่ไพรด์กลับหลบได้ทั้งหมด


    "จะยิงปืนมาก็เปล่าประโยชน์ครับ เพราะงั้น..."


    "...พอได้แล้วนะครับ"เมื่อเด็กหนุ่มพูดจบประโยค รีบอร์นก็รู้สึกได้ถึงคมมีด แทงอยู่ด้านหลังเขาอย่างน่าประหลาด เพราะมีภาพมายาของเด็กหนุ่มอยู่ด้านหลังเขาด้วย


    "รีบอร์น!!"
    .
    .
    .
    ____________________________________________________________________

    จบบทที่15ครับ 

    งงมั้ยกับตอนนี้ ผมแต่งช่วงงานรุมพอดีอาจจะดูมึนๆนิดๆ ขออภัย

    คราวนี้ ทานาโตะหรือไพรด์คุงของป๋าเบีย(?)เปลี่ยนลุคเลยครับ
    ดูเก่งขึ้นทันตาเพียงเพราะป๋าควบคุม

    อย่าลืมเม้นกันด้วยนะครับบบบบ Please........

    แถมครับ


    ใครเม้น เดี๋ยวท่านฮิไปนอนบ้านเลยย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×