ก็แค่เด็กธรรมศาสตร์

เนื้อเรื่อง

               สถานการณ์บ้านเมืองตอนนี้คงเป็นที่ยอมรับแล้วว่าอยู่ในช่วงวิกฤติ  ยิ่งชาวต่างชาติด้วยแล้วไม่ต้องพูดถึง  ไม่ผิดหรอกครับที่เค้าจะมองเมืองไทยของเราเป็น “บ้านป่าเมืองเถื่อน”

                ด้วยเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการประท้วงที่ใช้ระยะเวลาอันยาวนาน การบุกรุกเข้าไปยังสถานที่ราชการ  หรือแม้กระทั่งการก่อเหตุจลาจลที่เพิ่งเกิดขึ้นนั้น ได้กลายเป็นสาเหตุให้เกิดการแลกประชาธิปไตย(ปลอมๆของเมืองไทย)ด้วยชีวิตของประชาชน  แล้วแบบนี้ทั้ง 2 ฝ่ายที่ทะเลาะกัน (พันธมิตร-นปช.) ยังจะพูดได้อีกหรือว่า  ..เพื่อประชาชน..

                วันนี้..ผมมาเพื่อถามคำถามเพียงไม่กี่คำถามกับผู้ใหญ่  ด้วยสถานะของผม คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์  ที่พวกคุณๆมองว่า สถาบันการศึกษาแห่งนี้เกี่ยวเนื่องกับการเมืองมาแต่ต้น  ข้อนี้ผมไม่เถียงครับ  พร้อมทั้งยอมรับด้วยความภาคภูมิใจ 

                “แปลกเนอะ ทำไมเด็กธรรมศาสตร์ถึงไม่เคยไปสะพานมัฆวาน???”, “อยู่ฝ่ายไหนอะหนู???”, “ทำไมไม่ไปต่อต้านพันธมิตร ???”, หรือแม้กระทั่ง “เคยคิดจะทำอะไรให้สมเป็นเด็กธรรมศาสตร์บ้างไหม???”

                คำถามเหล่านี้ผมเจอทุกวัน แรกๆผมก็สมเพชตัวเอง ว่าทำไมไม่สนใจการเมืองเอาซะเลย  เพราะเอาเข้าจริงแล้วคนวัยอย่างผมควรใส่ใจในสถานการณ์นี้มากกว่ากลุ่มคนที่ออกไปประท้วงกันทุกๆวันด้วยซ้ำ  เพราะผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนี้   พวกผมต้องรับเคราะห์กรรมกันไปเต็มๆ  แต่ผมก็งงว่าแล้วทำไมผมจำเป็นต้องเลือกฝ่ายไหนด้วย  เมื่อทั้ง 2 ฝ่าย ไม่ว่าจะเป็น “รัฐบาล” ที่มีหัวหน้าเอาแต่สร้างความสนุกให้ตัวเอง  ทำตามสิ่งที่ตนเองชอบ  ไม่ได้สนใจความทุกข์ร้อนที่แท้จริงของชาวบ้าน  มีที่ไหนกันครับบ้านเมืองกำลังวุ่นวาย  แต่ตัวเองเอาเวลาไปนั่งร้องเพลง .. หรือพวกคุณจะบอกว่า แต่เพลงที่ท่านร้องนั้นก็เป็นเพลงมาร์ชปลุกใจ.....

                อีกฝ่าย “พันธมิตร” ที่อ้างว่าตนเองทำเพื่อประชาชน  โดยที่ประชาชนของคนกลุ่มนี้คือใครกัน??  ทำเพื่อแก้แค้น ตอบสนองความต้องการของตนเอง  หรือทำเพื่อให้สังคมไทยของเราเจริญก้าวหน้า  แล้วที่ผ่านๆมา  การปิดถนนทำให้เกิดปัญหารถติดมากขึ้น  หลายเส้นทางไม่สามารถใช้งานได้  การบุกเข้าไปยังสถานที่ราชการที่สร้างขึ้นมาจากการเก็บภาษีประชาชน  หรือแม้กระทั่งการทำร้ายและฆาตกรรมประชาชนไปถึง 3 ราย และบาดเจ็บสาหัสอีกจำนวนมาก  แบบนี้หรอครับ “พันธมิตรเพื่อประชาชน” ผมว่าควรเปลี่ยนเป็น “พันธมิตรเพื่อความต้องการของกลุ่มแกนนำ” มากกว่า 

                แต่วันนี้ที่ผมจะถามพวกผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ทางการเมือง  มองโลกที่กว้างกว่าผม  รู้จักสังคมไทยที่ดีกว่าผมว่า...แล้วถ้าเป็นแบบนี้ผมควรจะเลือกใคร  ถ้าผมเลือกฝ่ายรัฐบาล ก็เท่ากับว่าการศึกษาไม่ได้สอนผมให้รู้จักคำว่า “รักชาติ” หากผมเลือกที่จะอยู่ฝ่ายพันธมิตร  การศึกษาก็คงไม่ได้สอนผมให้รู้จักคำว่า “สิทธิและเสรีภาพ” เช่นกัน  แล้วทำไมไม่มีผู้ใหญ่คนไหนที่จะออกมาแล้วแสดงตนว่า “นี่แหละ ผู้ใหญ่ที่เป็นตัวอย่างที่ดี”  เพราะหากคุณแสดงตัวออกมาผมก็พร้อมที่จะอยู่ฝ่ายคุณเหมือนกัน

                หยุดเถอะครับคำว่า “รักชาติ” หากหัวใจของคุณยังไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดของแผ่นดิน

                หยุดเถอะครับคำว่า “เพื่อประชาชน” หากคุณไม่เคยเห็นน้ำตาของการสูญเสีย

                หยุดเถอะครับ!!!

ปล. นี่เป็นเพียงความคิดของผมคนเดียว และผมอยากขอให้ผู้ใหญ่เลิกเหมารวมเถอะครับ  เพราะทุกสถาบันก็สอนให้คนคิดเป็นเหมือนกัน  อยู่ที่ความสนใจของแต่ละคนมากกว่า  และเลิกคิดกันได้แล้วว่าที่เหล่านิสิต นักศึกษาไม่ออกมาพูด หรือแสดงความคิดเห็น เป็นเพราะเค้าไม่ใส่ใจหรือสนใจการเมือง แต่มันเป็นเพราะพวกคุณนั่นแหละ ที่ทะเลาะกันไม่ฟังเหตุผลกัน  และรู้ไหมครับว่า เสียงของพวกคุณที่กำลังทะเลาะกันอยู่นั้น  มันดังจนทำให้เสียงเด็กๆของพวกผมหายไปจากสังคมไทย  ช่วยทำตัวเป็นผู้ใหญ่ที่ดีเสียที

หากใครมีโอกาสได้อ่านแล้สมีความคิดเห็นเหมือนกันก็เพิ่มเติมได้นะครับ  ขอบคุณมากครับ