ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นิทานไทย(ภาคพิสดาร) ฉบับ Marvel

    ลำดับตอนที่ #6 : หลวิชัย-คาวี (ภาคพิสดาร) ฉบับ Marvel

    • อัปเดตล่าสุด 17 มิ.ย. 57


     

              มีเสือแม่ลูกอ่อนคู่หนึ่งอาศัยอยู่ในถ้ำ วันหนึ่งแม่เสือออกไปหากินในป่าเพลินจนลูกเสือหิวนมมาก จึงออกจากถ้ำตามหาแม่ แต่ก็ไม่พบ กลับพบหมาป่าแม่ลูกอ่อนอีกคู่หนึ่งแทน ลูกเสือจึงเข้าไปขอกินนม แม่หมาป่าสงสารจึงให้กินนม และให้เล่นกับลูกหมาป่าของตน ลูกเสือและลูกหมาป่าจึงรักกันเหมือนพี่น้อง
     


              เมื่อแม่เสือกลับมา เห็นลูกเสืออยู่กับแม่หมาป่า จึงชวนแม่หมาป่าและลูกมาอยู่ด้วยกันในถ้ำ และแสร้งทำเป็นดี แต่เมื่อถึงเวลาออกหากินก็แอบกินแม่หมาป่า ลูกหมาป่าไม่เห็นแม่ของตนกลับมาก็ตกใจมาก ลูกเสือก็เริ่มสงสัยแม่ของตน เมื่อแม่เสือกลับมาที่ถ้ำก็จะกินลูกหมาป่าอีก ลูกเสือโกรธมากจึงกระโดดเข้ากัดแม่เสือจนตาย
     



              เมื่อไม่มีแม่แล้ว ลูกเสือและลูกหมาป่าก็หิวโซ เดินโซซัดโซเซออกไปนอกถ้ำ จนทั้งสองได้มาพบกับฤๅษีวิลเลียม สไตรเกอร์
     


              ฤๅษีสไตรเกอร์แปลกใจมากที่ลูกเสือและลูกหมาป่าเป็นเพื่อนรักกัน จึงมีจิตเมตตา เสกให้สัตว์ทั้งสองกลายเป็นคน โดยลูกเสือเป็นพี่ชื่อว่า เซเบอร์ทูธส่วนลูกหมาป่าเป็นน้องชื่อว่า วูลฟ์เวอร์รีน
     




              ทั้งเซเบอร์ทูธ และวูลฟ์เวอร์รีน เรียนรู้วิชาการต่อสู้กับฤๅษีสไตรเกอร์จนเติบใหญ่เป็นหนุ่มรูปงาม โดยเซเบอร์ทูธมีกรงเล็บที่นิ้วทั้งห้า ส่วนวูลฟ์เวอร์รีนก็มีกรงเล็บสามอันงอกออกมาจากมือ ก่อนจะลาฤๅษีไปเผชิญโชค
     







    ฤๅษีสไตรเกอร์ : พวกเจ้าทั้งสองต่างก็มีกรงเล็บที่แข็งแกร่ง โดยเฉพาะเจ้าวูลฟ์เวอร์รีนที่ข้าได้ใส่แร่อดาแมนเที่ยมให้ด้วย และยังสำเร็จวิชาการรักษาตนเอง ข้าก็ไม่มีอะไรจะต้องเป็นห่วง แต่ขอให้พวกเจ้าดูแลกันให้ดีๆ เป็นพี่น้องกัน ก็ต้องปกป้องระวังภัยให้แก่กัน พวกเจ้าเข้าใจมั้ย?
     


    เซเบอร์ทูธ กับ วูลฟ์เวอร์รีน : ขอรับ ท่านตาฤๅษี

              จากนั้นเซเบอร์ทูธ และวูลฟ์เวอร์รีนก็ออกเดินทาง จนไปเจอเมืองเมืองหนึ่ง ทั้งสองจึงนอนพักอยู่ใต้ต้นไม้ วูลฟ์เวอร์รีนตื่นขึ้นมาก่อนจึงคิดจะออกไปหาอาหารมาให้พี่ชายกินตอนตื่น จึงเดินออกไป บังเอิญเจอกับอสรพิษในร่างของหญิงสาวนามไวเปอร์ ทั้งสองจึงสู้กัน ไวเปอร์สู้ไม่ได้จึงหนีไป
     


              เมื่อเรื่องทราบถึงพระราชาบีสต์ ก็ดีพระทัยเป็นอย่างมาก เนื่องจากไวเปอร์มักสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวเมืองเสมอ
     


    จึงจะมอบพระธิดาสตอร์มผู้มีพลังควบคุมดินฟ้าอากาศให้แต่งงานกับวูลฟ์เวอร์รีน แต่วูลฟ์เวอร์รีนปฏิเสธ
     


     วูลฟ์เวอร์รีน: ข้าเป็นน้อง ข้าไม่ควรจะแต่งงานก่อนพี่ของข้า และที่ข้าเจอกับไวเปอร์นั้นเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ หากพี่ของข้าเจอกับไวเปอร์ก่อน ก็สามารถจัดการนางได้เช่นกัน
     

     


              เซเบอร์ทูธเกรงว่าพระราชาบีสต์จะไม่มั่นใจในความสามารถของตน จึงแสดงกรงเล็บให้ดู พระราชาบีสต์พอใจมากจึงจัดพิธีอภิเษกสมรสให้กับเซเบอร์ทูธ และพระธิดาสตอร์ม และให้ครองเมืองต่อจากตน
     


              ต่อมา วูลฟ์เวอร์รีนต้องการที่จะออกเดินทางไปแสวงโชคต่อ แม้ว่าเซเบอร์ทูธจะรักและเป็นห่วงน้องแค่ไหนก็ต้องปล่อยให้ไป
     


              วูลฟ์เวอร์รีนออกเดินทางไปสักพักก็เจอเมืองร้างเมืองหนึ่ง จึงเดินสำรวจไปเรื่อยๆ ก็เจอกับกลองขนาดใหญ่ แต่ตีเท่าไหร่ก็ไม่ดัง วูลฟ์เวอร์รีนจึงกรงเล็บแหวกเข้าไปก็พบหญิงสาวอยู่ข้างใน นางเป็นพระธิดาของพระราชาเมืองนี้ นามว่า เคย์ล่า ซิลเวอร์ฟอกซ์ผู้มีพลังสะกดจิตจากการสัมผัส
     


    วูลฟ์เวอร์รีน : ท่านไม่เป็นไรแล้ว ข้าจะช่วยท่านเอง ว่าแต่ เกิดอะไรขึ้นกับเมืองเมืองนี้หรือ?

    เคย์ล่า : มีหุ่นยนต์เซนทิเนล 2 ตัวบุกมาฆ่าพวกมนุษย์กลายพันธุ์ในเมืองจนหมด เสด็จพ่อเป็นห่วงข้าจึงพาข้ามาหลบซ่อนในกลองใบนี้ แต่อีกไม่นานหรอก เซนทิเนลต้องกลับมาอีกแน่

    วูลฟ์เวอร์รีน : ท่านไม่ต้องห่วงองค์หญิง ข้าจะปกป้องท่านเอง
     

     


              ไม่นานหุ่นยนต์เซนทิเนลก็มาจริงๆ วูลฟ์เวอร์รีนก็เข้าไปสู้ แม้ว่าจะเสียเปรียบหุ่นยนต์อยู่บ้าง แต่เนื่องจากวูลฟ์เวอร์รีนมีพลังรักษาตนเองได้จึงไม่เป็นอะไร และสามารถเอาชนะหุ่นยนต์เซนทิเนลได้สำเร็จ วูลฟ์เวอร์รีนกับเคย์ล่าจึงแต่งงานกัน
     


              วันหนึ่ง พระธิดาเคย์ล่าลงเล่นน้ำสระผม และเก็บผมที่ร่วงลงมาใส่ผอบลอยน้ำไป ผอบนั้นลอยไปติดที่เมืองของของพระราชาท็อดด์ ผู้มีหน้าตาหน้าเกลียดคล้ายกับคางคก พระราชาท็อดด์เห็นเส้นผมในผอบนั้นก็หลงรักเจ้าของของเส้นผมนั้นทันที จึงมีประกาศออกไปว่าหากใครสามารถหาตัวของเจ้าของเส้นผมนี้มาให้ตนได้รางวัลอย่างงาม
     


              โร๊คซึ่งเคยรู้จักกับพระธิดาเคย์ล่าจึงขออาสา
     


    เมื่อโร๊คออกเดินทางไปหา ก็พบว่าเคย์ล่าได้แต่งงานกับวูลฟ์เวอร์รีนไปแล้ว จึงคิดหาทางกำจัดวูลฟ์เวอร์รีน โดยใช้พลังกลายพันธุ์ของตนดูดพลังจากวูลฟ์เวอร์รีนจนวูลฟ์เวอร์รีนเป็นแผลเหวอะหวะและสลบไป
     


    โร๊คนำตัวพระธิดาเคย์ล่าไปให้กับพระราชาท็อดด์ แต่พระราชาท็อดด์ไม่อาจจะแตะต้องตัวนางได้ มิฉะนั้นจะถูกสะกดจิต และไม่ว่าจะทำอย่างไร เคย์ล่าก็ไม่ยอมรับรัก พระราชาท็อดด์จึงคิดว่า เป็นเพราะตนมีหน้าตาหน้าเกลียดทำให้ผู้หญิงไม่รัก จึงประกาศออกไปว่า ใครสามารถทำให้ตนมีหน้าตาหล่อเหลาได้ จะมอบรางวัลให้อย่างงาม
     


    ฝ่ายเซเบอร์ทูธซึ่งอยู่ดีๆก็รู้สึกเป็นห่วงน้องชายขึ้นมาจนอยู่ไม่เป็นสุข พระธิดาสตอร์มเห็นดังนั้นจึงแนะนำให้เซเบอร์ทูธออกเดินทางไปเยี่ยมวูลฟ์เวอร์รีน โดยสตอร์มได้สร้างพายุพาเซเบอร์ทูธทำให้เดินทางได้เร็วขึ้น
     

     


    เซเบอร์ทูธเห็นร่างของวูลฟ์เวอร์รีนนอนสลบอยู่พร้อมกับเป็นแผลไปทั่วตัวก็ตกใจมาก จึงรีบลงไปดู เห็นวูลฟ์เวอร์รีนไม่ฟื้นขึ้นมาก็เสียใจเป็นอย่างมาก
     


    เซเบอร์ทูธ: น้องพี่... เจ้าอย่าจากพี่ไป... เจ้าจะจากพี่ไปแบบนี้ไม่ได้!!!

    แต่แล้ว ก็บังเกิดปาฏิหาริย์ เมื่อพลังการรักษาตัวของวูลฟ์เวอร์รีนยังไม่หมดไป ร่างกายของเขาจึงฟื้นกลับขึ้นมาอีกครั้ง เซเบอร์ทูธดีใจมาก เมื่อถามไถ่เรื่องราวกันเรียบร้อยแล้ว เซเบอร์ทูธจึงวางแผนแก้แค้นพระราชาท็อดด์
     

     


    เซเบอร์ทูธปลอมตัวไปเป็นผู้วิเศษ เข้าไปขออาสาจะทำพิธีชุบตัวให้กับพระราชาท็อดด์ ก่อนจะแอบสังหารพระราชาท็อดด์
     

     



    แล้วให้วูลฟ์เวอร์รีนสวมรอยเป็นพระราชาท็อดด์หลังจากชุบตัวเสร็จแล้วแทน

     


    พระธิดาเคย์ล่าจึงได้พบกับวูลฟ์เวอร์รีนอีกครั้ง เซเบอร์ทูธเห็นว่าวูลฟ์เวอร์รีนปลอดภัยแล้วจึงลากลับไป หลังจากนั้นวูลฟ์เวอร์รีนและเคย์ล่าก็ครองเมืองของพระราชาท็อดด์อย่างมีความสุข
     


    -จบ-

    BlackForest✿
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×