Little Bloody riding hood:หนูน้อยหมวกแดง(เลือด)

ข้อมูลเบื้องต้น

แนะนำ:

Cinderella the Bomber: ซินเดอเรลล่า มือวางระเบิด

Sleeping Beauty the Assassin: เจ้าหญิงนิทรา นักลอบสังหาร 

Little Bloody riding hood:หนูน้อยหมวกแดง(เลือด) 
Little Mermaid the Heart Eater: เจ้าหญิงเงือกปีศาจ 

เนื้อเรื่อง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนหนึ่ง ผิวของเธอเป็นสีขาวอมชมพู ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อน ผมยาวสลวยสีน้ำตาลแกมเหลืองราวกับน้ำผึ้ง และดวงตาสีฟ้าใสกลมโตดูสอดรับกับแก้มสีชมพูระเรื่อราวกับกลีบกุหลาบอันบอบบาง หนูน้อยมักจะใส่ชุดคลุมและหมวกสีขาวเป็นประจำ วันหนึ่ง คุณแม่ของหนูน้อยได้ทำขนมเค้กหนึ่งชิ้น และไวน์หนึ่งขวดไว้เตรียมนำไปให้คุณยายของหนูน้อย ซึ่งอยู่หมู่บ้านถัดไป

“หนูน้อยจ๊ะ” ผู้เป็นแม่ร้องเรียก หนูน้อยหน้าตาน่ารักก็รีบเดินมาหาทันที

“ลูกช่วยนำของเหล่านี้ไปให้คุณยายหน่อยนะจ๊ะ คุณยายของหนูไม่ค่อยสบาย” แม่ของหนูน้อยบอก

“ค่ะ...” หนูน้อยยิ้มรับคำ ก่อนจะหยิบเสื้อคลุมตัวเก่ง หยิบตะกร้าใส่ของ แล้วเดินออกไป

“อย่าเถลไถลและแวะเล่นที่ไหนด้วยนะจ๊ะ ลูก... คุณยายกำลังรออยู่ และอย่ากลับบ้านมืดค่ำด้วย อันตรายนะจ๊ะ ได้ยินไหม?”ผู้เป็นแม่ตะโกนกำชับตามหลังมา

“ค่ะ คุณแม่…” หนูน้อยหันมา ก่อนจะเดินเข้าป่าไป

หนูน้อยเดินชมนกชมไม้ข้างทางด้วยสีหน้าสดใสร่าเริง พลางเก็บดอกไม้หลากสีสันใส่ตะกร้าไปฝากคุณยายด้วย ขณะนั้นเธอเหลือบไปเห็นนกตัวน้อยกำลังส่งเสียงร้องเรียกกันอย่างสนุกสนาน หนูน้อยอยากเข้าไปเล่นด้วยจึงเดินตามนกน้อยเหล่านั้นไป โดยไม่ทันสังเกตเลยว่า มีดวงตาสีแดงเป็นประกายแอบจ้องมองเธออยู่ในพุ่มไม้

“หึ หึ หึ...” หมาป่าหัวเราะชอบใจ เมื่อรู้ว่า เหยื่อตัวน้อยคนนี้ กำลังจะเดินทางไปหาคุณยายที่บ้าน มันจึงชิงไปหาคุณยายเสียก่อน

“ใครน่ะ!”หนูน้อยสงสัยเพราะเห็นพุ่มไม้ขยับ เธอจึงรวบรวมความกล้าแล้วเดินไปดู เมื่อแหวกพุ่มไม้ออก กลับเจอกระรอกตัวน้อย กำลังวิ่งขึ้นไม้ไป หนูน้อยจึงถอนหายใจ

“โชคดี ที่ไม่ใช่หมาป่า...”

หนูน้อยเดินตามเสียงนกน้อยไปเรื่อยๆ จนเจอรังของนกมากมายอยู่บนต้นไม้ใหญ่ หนูน้อยจึงเปิดตะกร้าแล้วเอาขนมเค้กของคุณยายมาแบ่งออกเสี้ยวหนึ่ง แล้วโยนให้กับพวกนกเหล่านั้น นกน้อยพากันบินลงมาจิกกินขนมเค้กของหนูน้อย เธอยิ้ม และลูบหัวนกน้อยเหล่านั้นอย่างเอ็นดู

ทันใดนั้น มีพรานป่าคนหนึ่งเดินผ่านมา เห็นหนูน้อยในชุดผ้าคลุมสีขาวนั่งอยู่คนเดียว จึงสงสัย แล้วเดินเข้าไปถาม

“เด็กน้อย...เจ้าเป็นใคร มาทำอะไรในป่าคนเดียว ไม่กลัวอันตรายหรือ? แถวนี้มีหมาป่าเยอะนะ”

หนูน้อยนั่งนิ่ง ไม่ตอบคำถาม พรานป่าก็ยิ่งสงสัยจึงลองเอามือไปแตะไหล่ของหนูน้อย

หนูน้อยหันหน้าที่เปื้อนเลือด และมีเศษชิ้นเนื้อของนกในปาก หนูน้อยฉีกยิ้มให้เห็นเขี้ยวอันแหลมคมของเธอ ดวงตากลมโตสีฟ้ากำลังจับจ้องไปที่ร่างของพรานป่าราวจะกลืนกิน

“มาก็ดีแล้ว... หนูกำลังหิวอยู่พอดี..” หนูน้อยพูดด้วยน้ำเสียงโหยหวน ก่อนจะหยิบมีดใต้ผ้าคลุมของเธอ แทงเข้าไปที่ท้องของพรานป่าผู้นั้น

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!” พรานป่าร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะรวบรวมพละกำลังหยิบมีดสั้นของตน แทงเข้าไปที่แขนของหนูน้อย

‘ฉึ่ก!’ แต่หนูน้อยกลับเอียงคอและฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิม ก่อนจะดึงมีดสั้นของนายพรานออกจากแขนของตน แล้วเลียเลือดที่ติดอยู่

พรานป่าหวาดกลัวเป็นอย่างมากจึงพยายามจะคลานหนีเอาตัวรอด ในขณะที่เลือดของเขาก็ไหลเป็นทางยาว รอบตัวของเขามีแต่ซากศพของนกน้อยและดอกไม้เปื้อนเลือดหล่นอยู่เต็มไปหมด

หนูน้อยเดินไปจับร่างของพรานป่าไว้ได้ ก่อนจะใช้มีดสั้นของเขา ค่อยๆปาดไปที่คอของนายพรานเอง จนเลือดไหลพุ่งออกมา อาบผ้าคลุมของหนูน้อยจนกลายเป็นสีแดง!

หลังจากฆ่านายพรานแล้วหนูน้อยก็เดินเล่นต่อไปจนถึงบ้านของคุณยาย โดยตอนนี้หมาป่าได้เข้าไปสวมรอยเป็นคุณยาย นอนคลุมโปงอยู่เรียบร้อยแล้ว

‘ก๊อกๆๆๆ’ หนูน้อยเคาะประตู

“ใครน่ะ!” หมาป่าซึ่งพยายามเลียนเสียงของคุณยายพูดขึ้น

“หนูน้อยหมวกแดงเองค่ะ...หนูมีของมาให้คุณยายด้วยนะคะ”

“ปลดล็อคกลอนประตูเข้ามาได้เลยจ่ะ ยายไม่ได้ล็อคเอาไว้” หมาป่าตะโกนตอบ ก่อนจะเอาผ้าห่มมาปิดหน้าไม่ให้หนูน้อยหมวกแดงสงสัย

“ค่ะ...” หนูน้อยหมวกแดงค่อยๆเปิดประตูแล้วเดินเข้ามา เลือด ที่เลอะตามผ้าคลุมของเธอก็หยด ติ๋ง ติ๋ง มาตลอดทาง

“หนูน้อยหมวกแดงมีอะไรมาฝากยายบ้างล่ะจ๊ะ? วางไว้บนโต๊ะได้เลยนะ” หมาป่าดัดเสียงถาม

“คุณแม่ทำขนมเค้กมาให้คุณยายค่ะ”หนูน้อยหมวกแดงวาง เศษอวัยวะ เครื่องในสดๆ ทั้งสมอง ตับไตไส้พุงไว้บนโต๊ะ “และยังฝากไวน์มาให้คุณยายด้วยนะคะ...” หนูน้อยหมวกแดงหยิบแก้วมารินไวน์ซึ่งตอนนี้กลายเป็นน้ำเลือดสดๆ ก่อนจะวางไว้บนโต๊ะเช่นกัน

“เอิ่ม... ยายก็มีอะไรจะให้หนูน้อยหมวกแดงเหมือนกันจ่ะ เข้ามาใกล้ๆยายสิจ๊ะ” หมาป่าว่า

“ค่ะ...คุณยาย..” หนูน้อยหมวกแดงค่อยๆเดินเข้าไป พร้อมกับกำมีดแอบซ่อนไว้ข้างหลัง

“ดีมากจ่ะ.. หนูน้อยหมวกแดง...หนูนี่น่ารักจริงๆ” หมาป่ายิ้มดีใจ

“คุณยายคะ!!!” ‘ฉึ่ก!’ หนูน้อยหมวกแดงหยิบมีดแทงข้างหลังของหมาป่าทะลุผ้าห่มลงไป

“ทำไมหูของคุณยายใหญ่จังเลย...” ‘เฉื่อก!’ หนูน้อยหมวกแดงตัดหูของหมาป่าออกมา

“คุณยายคะ ทำไมตาของคุณยายถึงใหญ่จังเลย…” ‘แคว่ก’ หนูน้อยใช้มือเล็กๆของเธอควักลูกตาของหมาป่า เอามาเลีย ก่อนจะโยนทิ้งไป

“คุณยายคะ ทำไมมือของคุณยายถึงใหญ่จังเลย...” ‘เฉื่อก!’หนูน้อยดึงขาหน้าของหมาป่าจนหลุดออกมา เศษชิ้นเนื้อจึงกระจายไปทั่ว

“คุณยายคะ ทำไมปากของคุณยายถึงดูน่ากลัวจังเลย!!!” หนูน้อยจับปากของหมาป่าอ้าออก มากขึ้น... มากขึ้น... จนหักเป็นสองท่อน หนูน้อยแสยะยิ้ม เลียเขี้ยวอันคมกริบของตน ก่อนจะควักเอาหัวใจของหมาป่า มากินอย่างเอร็ดอร่อย...

-บทส่งท้าย-

หนูน้อยหมวกแดงเดินไปเปิดประตูห้องอีกห้องซึ่งอยู่ถัดจากห้องของคุณยาย ปรากฏเป็นห้องอันมืดมิด มีแต่เพียงแสงสลัวๆจากเทียนไม่กี่เล่มที่ตั้งอยู่ ส่องให้เห็นศพของหญิงชราผู้หนึ่งซึ่งเน่าเปื่อยผุพังไปตามกาลเวลา แต่สภาพศพนั้นเละเทะ กระดูกแขน กระดูกขาที่อยู่ผิดที่ผิดทาง ทำให้เข้าใจถึงสาเหตุการตายว่าโดนสัตว์ดุร้ายทำร้ายมา

หนูน้อยเดินเข้าไปใกล้ๆกับศพศพนั้น ก่อนจะถอดผ้าคลุมเปื้อนเลือดของเธอออก เผยให้เห็นหน้าตาอันแสนน่ารักของเด็กน้อย เธอบรรจงวางหัวกะโหลกของหมาป่าลงบนแท่นวาง ตรงหน้าศพศพนั้น โดยบนแท่นวางก็มีหัวกะโหลกแบบเดียวกันอยู่อีกหลายสิบอัน

หนูน้อยแสยะยิ้ม และเลียเขี้ยวของตน ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า

“แด่คุณยาย... ของหนู!”

-จบ-

































 

Devi L

-------------------------------------------------------------------------------
อย่าลืมคอมเม้นกันเยอะๆนะคะ>///<