The Missing Piece (สนพ.Hermit)

คำเตือน :

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหา กึ่ง Bad End --- แต่จบ Happy End ในตอนพิเศษ ซึ่งหาอ่านต่อได้ในรูปเล่มค่ะ

-----------------------------------------------------------

มนุษย์มักพูดว่า มีตัวเราอีกคนซ่อนอยู่... ซึ่งผมก็เห็นด้วยอย่างหมดหัวใจ เพราะชีวิตคนเรามักมีสองด้านเสมอนั่นแหละ แต่ว่า... ไอ้เด็กประหลาดที่ตามติดผมเหมือนหมากฝรั่งเคี้ยวแล้วนี่ ดันมาบอกว่า ยังมีตัวผมอีก 49 คน อาศัยอยู่ในโลกอีก 49 ใบ อันนี้ผมว่ามันไม่ใช่อะ!!

“ฉันไม่ใช่ผี! ฉันเป็นเซลล์..”

“อะไรนะ? จะยกดัมเบล?”

“ไม่ได้จะยกดัมเบล ฉันบอกว่าฉันเป็นเซลล์”

“เธอบอกว่าเธอวิ่งเร็วเรอะ?”

“ฉันไม่ได้วิ่งเร็ว แต่ว่าฉันเป็นลูคีเมล...ว๊ากก ไอ้บ้า! ฉันเป็นเซลล์ย่ะ!”

หา!? เซลล์ แบบนี้ก็น่ากลัวกว่าผีอีกอะดิ ยิ่งต้องรีบหนีให้ไวเลย.. ก็ทั้งที่คิดแบบนั้น แต่ยัยนี่ดันตามติดผมไม่เลิก ไม่ว่าจะหันซ้ายขวาหน้าหลัง ทำมุม 45 องศา หรืออะไรก็ตาม ผมก็ยังต้องเจอเธอ แถมยังโดนคำพูดแปลกๆกรอกหูตลอดเวลาอีกต่างหาก

“ฉันเป็นเซลล์ขายทริป ว่าแต่นาย..อยากลองไปที่โลกใบอื่นดูไหมล่ะ?”

โลกอีก 49 ใบ กับผมอีก 49 คน ที่ดำเนินชีวิตและสวมบทบาทแตกต่างกันไป เป็นสิ่งที่เพ้อเจ้อจนเกินจะเชื่อ แต่เมื่อผมถูกหว่านล้อมจนตอบตกลงไปเท่านั้นแหละ ชีวิตของผมมันก็ไม่ใช่ของผมอีกต่อไป...

ที่โลกใบนี้ ผมมีพ่อแม่ที่น่าจะตายไปแล้ว... ลูกค้าประจำของร้านขนมปังกลับกลายมาเป็นลูกพี่ลูกน้องกันได้ยังไงไม่รู้... ผมได้เรียนหนังสือทั้งที่ชีวิตจริงผมไม่มีโอกาสนั้น แล้วก็ยังมีผู้ชายแปลกๆที่เข้ามาเขย่าตัวผมหน้าตาตื่น

“นายคือปลายที่ฉันรู้จักใช่ไหม!?”

งงครับ.. ถึงแม้สายตาของเขาจะดูจริงจังมากจนผมแอบใจหาย แต่ผมมั่นใจว่าเราไม่เคยรู้จักกัน ไม่ใช่ทั้งในโลกของผม และโลกใบนี้ด้วยซ้ำ...




 

“ขอโทษครับ แต่ผมไม่รู้จักคุณ”
 

-----------------------------------------------------------

  

+ facebook.com/aonair13

+ twitter.com/aonair13