คำสาปบุตรแห่งราชา

             ...อำนาจ...เงินทอง...ยศฐาบรรดาศักดิ์...นำพาไปสู่การแย่งชิงที่ไม่มีวันสิ้นสุด...

          เพราะเหตุนั้นไม่ว่าจะเป็นใครที่ได้เกิดมาในราชวงศ์ ต่างถูกใช้เป็นเครื่องมือของผู้ใหญ่เพื่อแสวงหาอำนาจอันไม่สิ้นสุด วงจรนี้จะหมุนเวียนไปเรื่อยๆ จนกว่ากิเลสของมนุษย์จะสิ้นสุดลง 

          ตั้งแต่เล็กจนโตพวกเขาต่างถูกปลูกฝังให้ทำในสิ่งที่บิดามารดาต้องการ กาลเวลาผันเปลี่ยนเช่นเดียวกับชีวิตและนิสัยของแต่ละคน

           ...ผ้าขาวเมื่อเวลาผ่านไป...ซักวันมันจะต้องปนเปื้อนสีอื่น...เช่นเดียวกับใจคน...

*****

          ใครกันที่บอกว่าเกิดเป็นราชนิกุลแล้วจะสุขสบาย...เหลวไหลทั้งเพ

          เพราะอำนาจ เงินทอง ยศศักดิ์ พวกเขาถึงได้เฉียดใกล้ประตูปรโลกมาหลายครั้งแล้ว ตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลกจนกระทั่งเติบใหญ่ มันก็ยังตามหลอกหลอนพวกเขาไม่จากไปไหน

          คำสาปของเหล่าองค์ชายคือเช่นฆ่ากันเองเพื่อบัลลังก์ จะรักใครก็รักไม่ได้เพราะผลประโยชน์ต้องมาก่อนความรู้สึกเสมอ เมื่อก้าวผิดเพียงแค่ครั้งเดียวก็จะถูกซ้ำเติม 

          ถ้าพลาดพลั้งก็เท่ากับว่าตายสถานเดียว ถ้าไม่มีอำนาจมากพอ พวกเขาก็ไม่ต่างอะไรจากตัวไร้ค่าที่ไม่มีใครสนใจ แต่ที่แย่กว่านั้นคือ...พวกเขาจะกลายเป็นเพียงหมากที่ใช้แล้วทิ้ง

          คำสาปของเหล่าองค์หญิงคือเป็นเพียงหมากบนกระดานของเหล่าบุรุษ เมื่อหมดประโยชน์ก็ต้องถูกกำจัด พวกเธอเป็นเพียงสิ่งที่มีไว้เพื่อเชื่อมอำนาจ

          ซึ่ง...พวกเธอจะไม่สามารถกำหนดชะตาชีวิตของตนเองได้ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เพราะหน้าที่ต้องมาก่อนชีวิตของพวกเธอเสมอ 

          ...ชีวิตจริงยิ่งกว่าในละคร...นางเอกและพระเอกจะได้อยู่อย่างมีความสุขเมื่อเรื่องทุกอย่างจบลง...

          ...มันไม่มีความจริงเลย...เพราะเรื่องราวของพวกเขาไม่มีคำว่าจบอย่างมีความสุข...

          ...ถ้าจะให้จบอย่างมีความสุข...พวกเขาต้องก้าวผ่านบททดสอบอันเลวร้ายไปให้ได้...

         เส้นทางที่ตนเลือกจะก้าวเดิน สองข้างทางจะถูกชโลมไปด้วยโลหิตสีแดงฉาน

          การแย่งชิง เข่นฆ่า ทำลาย อำนาจ เงินทอง ยศศักดิ์ ความตาย ความทรมาน และน้ำตา 

          มันคือทางเดินของพวกเขา...ทางเดินที่จะนำไปสู่บัลลังก์ที่หมายปอง 

          อำนาจมันทั้งหอมหวานและทรมานไปพร้อมๆกัน ไม่ว่าจะเลือกทางไหน พวกเขาก็จะมีจุดจบเช่นเดิม เพราะมันคือ...

...คำสาปบุตรแห่งราชา...

          เฮลโหลวววว เดวิวเองงง จะใครล่ะถ้าไม่ใช่นักเขียนที่มีนามว่า ปีศาจเจ้าปัญหา

          งานนี้เดวิวเอามาม่ามาเสิร์ฟ เรื่องนี้เป็นแบบเรื่องสั้น 4-5 ตอนจบหรืออาจจะ 2-3 ตอนจบเป็นอย่างต่ำ

          แต่ความดราม่าปรอทแตกไม่แพ้กันแน่นอน เดวิวรับประกัน! 

          มัวรออะไรล่ะ! งั้นเราไปอ่านกันเลยยย จะอย่าอยู่ใยย~

          กฎที่ต้องเข้าใจตรงกัน 

          1.) นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนเอง ไม่ได้อ้างอิงจากเรื่องราวใดทั้งสิ้น

          (1.1) คนเขียนแค่ต้องการสื่อถึงจิตใจของมนุษย์ทีมีทั้งดีและเลวอยู่ในตัว ไม่มีใครที่มีสีเดียวอยู่ในคนคนเดียว แต่ทุกคนต่างมีสีทุกสีผสมปนเปกัน

          2.) นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่รุนแรงในบางส่วน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

          3.) เหตุการณ์ทุกอย่างที่อยู่ในนิยายเรื่องนี้คือสิ่งที่นักเขียนปั้นแต่งขึ้น ซึ่งมันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับโลกแห่งความจริง

          4.) คนเขียนไม่มีเวลาอัพที่แน่นอน นิยายอานิยายอาจมีการทิ้งช่วงเป็นเวลานาน โดยที่นักเขียนไม่สามารถมาแจ้งได้