แสบสุดฮาทะลุฟ้ามาป่วนวัง (จบแล้ว)

โรสริน-โรส หญิงสาวผู้บ้าปาร์ตี้จนถูกแฟนทิ้งเพราะตี้จนลืมผู้

ชาริณี-เชอรี่  สตรีสายเปลี่ยว โดดเดี่ยวเปลี่ยวกายทุกปีไร้ผู้เป็นคู่ชีวิต

สองเพื่อนซี้แพ็คกระเป๋าใบย่อม พกพาความโสดขึ้นเขากราบไหว้วัดดังในตำนาน ที่ว่ากันว่าหากใครได้มาขอพรที่นี่มักจะสมปรารถนาในทุกสิ่งที่ต้องการ

“ สาธุ ขอให้ลูกเจอเนื้อคู่ภายในปีนี้ด้วยเถอะเพี้ยง ” 

“ สาธุ ขอให้ลูกเจอผู้หล่อรวย ใจดี สายเปย์ คลั่งรักลูกอย่างหนักด้วยเถอะ สาธุๆ ” 

สองเพื่อนสาวที่ไหว้พระขอพรกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตกลงกันว่าจะนั่งไปหาไรกินต่อแล้วค่อยกับที่พัก แต่อนิจจาไม่ทันที่จะได้ไปไหนอย่างที่คิด เชอรี่ที่เดินขึ้นบันไดมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ขาลงกลับรู้สึกแข้งขาอ่อนแรงจนล้มลง สองมือไขว่คว้าได้เพียงเป้เพื่อนสาว จนทำให้โรสเสียหลักล้มลงไปตาม แต่กระนั้นก็ยังกอดคอกับเพื่อนรักกลิ้งลงบันไดวัดไปอย่างสง่างาม

“ อึ อึ๊ก อีรี่ มะ..มึงไหว มะ..ไหม ” โรสที่ยังพอรู้สึกตัวอยู่บ้างเพราะสองร่างพากันไปค้างอยู่ที่ทางพักเท้า

“ กะ..กูไหว กูยังไม่มีผัวเลย กูยังมะ..ไม่อยากตาย อึ๊ อึก ” เชอรี่พยายามลืมตาขึ้นตอบเพื่อนซี้อย่างยากลำบาก 

“ ทะ..ทำไมหน้ามึงแดงจะ..จัง โอ๊ย ” 

“ ละ..เลือดเข้าตามึงแล้ว อะ..อิควาย ” โรสพยายามที่จะตะกายไปหาเพื่อนรัก ทั้งร่างปวดร้าวไปหมดจนไม่อาจขยับตัวได้ แต่หญิงสาวก็ยังพาแรงเฮือกสุดท้ายจับมือของเชอรี่เอาไว้ เพียงมือทั้งสองแตะกันได้ สติของพวกเธอก็ดับไปเช่นกัน 

ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันช่วยเหลือนำตัวของทั้งสองส่งโรงพยาบาล แต่แล้วบุญที่ทำมาตลอดชีวิตก็ไม่ได้ช่วยชะตาของทั้งสองอยู่รอดได้ ลมหายใจของเชอรี่และโรสค่อยๆแผ่วลง 

“ ขอให้กูกับมึงเป็นเกิดมาเป็นเพื่อนรักกันตลอดไปนะโรส ” 

นั่นเป็นคำขอหนึ่งในห้วงแห่งความรู้สึกของเชอรี่ ก่อนที่ตัวเธอเองจะหมดลมหายใจตามเพื่อนรักไปอีกคน

∞∞∞∞∞ จากใจไรท์ ∞∞∞∞∞

นิยายเรื่องนี้ ไรท์ก็งัดมาจากสมองของอึ่งอ่าง (ไรท์เอง)

ไม่ต้องมีสาระอะไรมากมาย ไม่อิงอะไรทั้งสิ้น แต่งเพื่อสนองอารมณ์ของตัวเองล้วนๆ เหอๆ

รี้ดโปรดอย่าเพิ่งเบื่อหน่าย นิยายเรื่องนี้แหกทุกกฏ แหวกทุกสิ่ง ฉีกทุกแนว

หากไม่ชอบใจโปรดทิ้งไรท์ไว้แล้วไปตามทาง แต่หากรักกันจริงก็ส่งกำลังใจให้ไรท์บ้าง

นึกเสียว่าสงสาร อย่างลงทัณฑ์ด้วยคำว่าลาก่อน (อย่าทิ้งไรท์น้า)