ศิษย์ข้าเจ้าช่างมีคุณธรรมยิ่ง

การลงเขาครั้งแรกในรอบสิบปีของฉือเหลียนโหรวนางได้รับภารกิจแสนสนุกจากศิษยพี่ใหญ่ของตน และการลงเขาครั้งนี้ทำให้ฉือเหลียนโหรวต้องไปพัวพันกับเรื่องราววุ่นวายต่างๆในแดนบำเพ็ญ การเดินทางที่มีฮุ่ยหงหลิงเพื่อนสมัยเด็กคอยช่วยเหลือ(?) 

และฉือเหลียนโหรวยังได้เก็บเด็กน้อยไร้เดียงสาที่จะมาเปลี่ยนชีวิตการบำเพ็ญแสนจีดชืดให้มีสีสัน

"อาจารย์เวยชิงผิดไปแล้ว เวยชิงไม่ควรทะเลาะกับศิษย์พี่ในสำนัก เวยชิงผิดเอง"

ใบหน้าไร้เดียงสา ดวงตาแดงระเรื่อฉ่ำวาว น้ำเสียงกลั้นสะอื้น

ฉือเหลียนโหรววางไม้ลง นางทำตัวไม่ถูก คุกเข่าโอบเด็กน้อย เอ่ยปลอบตะกุกตะกัก

"ข้ารู้ๆ อาจารย์รู้ว่าเวยชิงเป็นเด็กดี เป็นพวกเขาที่รังแกเจ้า"

ใบหน้าที่อยู่ในอ้อมกอดอุ่นกดมุมปากลึก

"อาจารย์ข้าเจ็บยิ่ง"ชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยบาดแผลชุ่มเลือด ใบหน้าซีด น้ำตาคลอน่าสงสาร

ศิษย์ที่นางรับมาเป็นหมาป่าตาขาว เขานำเรื่องวุ่นวาต่างๆมาให้ข้า

"บัดซบหยุดทำหน้าไร้เดียงสาได้แล้วอาจารย์ไม่หลงกลเจ้า"มือขยับไปพยุงโดยไม่รู้ตัว

ธาตุ

ดิน  น้ำ  ลม  ไฟ

ธาตุพิเศษ

สายฟ้า  น้ำแข็ง  ไม้

ระดับผู้บำเพ็ญเพียร

ขั้น1 สร้างฐาน

ขั้น2 รวมปราณ

ขั้น3 เปลี่ยนรูป

ขั้น4 ชำระจิต

ขั้น5 ว่างเปล่า

ขั้น6 รู้แจ้ง

ขั้น7 บรรลุ

จะพยายามอัพให้ได้อาทิตย์ละ 2 ตอน 

แต่งนิยายคลายเครียดจากการเรียนออนไลน์