นิยาย RAVI's GIFT [WonTaek] : Dek-D.com

A-
A+

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

RAVI's GIFT

"สุขสันต์วันเกิด~ ราวี่ฮยอง~"

สิ้นเสียงเพลงวันเกิดเจ้าของวันเกิดก็กุมมืออฐิษฐานหน้าเค้กก้อนโตที่ปักเทียนเลข24อยู่พักใหญ่ก่อนจะปล่อยลมหายใจเป่าให้เทียนดับลง เสียงปรบมือดังขึ้นเกรียวกราวจากเหล่าเมมเบอร์ที่มาร่วมฉลองกันเงียบๆในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ฮงบินที่ติดงานก็ไม่ลืมจะฝากเค้กก้อนนั้นมาให้ วันเกิดครบรอบอายุ23ปี ของนายคิม วอนชิกหรือที่รู้จักกันในชื่อราวี่ เเร็ปเปอร์แห่งวงวิกซ์

บรรยากาศงานเลี้ยงอบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม และความอบอุ่นราวกับคนในครอบครัวเดียวกัน งานเลี้ยงผ่านไปอย่างรวดเร็วด้วยที่เวลาตอนนี้ก็เลยเที่ยงคืนมามากแล้วทั้งหกจึงพากันลุกขึ้นจ่ายเงินให้เรียบร้อยก่อนจะขึ้นรถเพื่อกลับหอพัก

"แยกย้ายกันไปอาบน้ำไป ราวี่อ่า~ 23แล้วนะ"

เสียงของลีดเดอร์ดังขึ้นทันทีที่เปิดประตูเข้าไปในหอพัก มือของฮักยอนตบลงที่ไหล่ของวอนชิกที่นอนแผ่ลงบนโซฟากลางห้องส่วนกลางพลางยิ้มให้อย่างอบอุ่นให้ความรู้สึกเหมือนพ่อดูแลลูกๆ วอนชิกยิ้มบางตอบกลับและนอนต่ออีกสักัพกก่อนจะดันตัวขึ้นเดินไปที่หน้าห้องของใครคนหนึ่ง มือหนาของวอนชิกเอื้อมไปยังลูกบิดประตูแต่ชะงักไว้ก่อน เปลี่ยนท่าทางเอาหูไปแนบที่ประตูแทน เสียงน้ำกระทบพื้นที่เขาได้ยินผ่านบานประตูส่งสัญญานว่าเจ้าของห้องคงกำลังอาบน้ำอยู่

"ทำอะไรน่ะ ฮยอง? รอของขวัญจากแทคอุนฮยองอยู่หรือไง?"

เสียงกวนๆของมักเน่ดึงวอนชิกให้กลับมายืนในท่าปกติ คำพูดเมื่อกี้ทำให้สีหน้าของวอนชิกเจื่อนลงไปไม่น้อย ก็จริงอย่างที่ซังฮยอกว่าเขารออยู่ รอว่าพี่คนเกือบโตสุดจะให้อะไรกับเขาในวันครบรอบ23ปีของเขา ในงานเลี้ยงแม้แต่จะร้องเพลงวันเกิดยังไม่ทำเลยด้วยซ้ำ คำอวยพรซักคำยังไม่มี แต่ก่อนที่วอนชิกจะคิดอะไรแย่ๆไปกว่านี้มักเน่ก็พูดขัดขึ้นว่า

"อยากรู้ก็เข้าไปดิ อาจจะมีเซอร์ไพรส์ก็ได้นะ"

มักเน่ดันหลังวอนชิกเบาๆก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไปทิ้งให้วอนชิกจมอยู่กับความลังเล หลังจากตัดสินใจอยู่นานร่างสูงก็ตัดสินใจที่จะเปิดประตูเข้าไป

"อ้าว.. วอนชิก?.."

เจ้าของห้องที่พึ่งใส่เสื้อสีขาวตัวโคร่งเสร็จเอ่ยทักผู้มาใหม่ด้วยเสียงแหบหวาน ต้นขาเรียวสวยที่ถูกปกปิดด้วยบ็อกเซอร์สีน้ำตาลสั้นๆตัวเดียวยกขึ้นไขว่ห้างบนเก้าอี้หน้ากระจก เส้นผมสีดำสนิทที่เปียกชื้นรับกับใบหน้าขาวผ่องกับริมฝีปากเล็กทึ่แดงเรื่อแสดงสีหน้าสงสัยออกมา ทำเอาวอนชิกลืมคำพูดที่จะบอกกับอีกคนไปหมด ทั้งสองผสานสายตากันเนิ่นนานก่อนที่แทคอุนจะหันหลังไปเช็ดผมที่เปียกของตัวเองต่อโดยไม่พูดอะไร วอนชิกทำลายความเงียบด้วยน้ำเสียงที่ตัดพ้อว่า

"ไม่คิดจะให้ของขวัญผมหน่อยเลยหรอ?"

ประโยคที่หลุดออกมาจากปากร่างสูงดูเหมือนจะหยุดการกระทำของเจ้าของห้องได้ไม่น้อย มือที่ใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดผมตัวเองก็หยุดลงพร้อมกับดันตัวขึ้นจากเก้าอี้หน้ากระจกและเดินมาหาวอนชิก มือเรียวจับที่คอเสื้อยืดสีดำของวอนชิกแล้วดึงรั้งเข้ามาหาตัวเอง จมูกโด่งรั้นซุกเข้าเบาๆที่คอยาวของอีกคนก่อนจะผละออกมาเผยรอยยิ้มขี้เล่นที่แสนน่ารักให้อีกคน

"คิดว่าฮยองจะลืมหรอ? ขี้งอนจังนะเรา.."

แทคอุนเขย่งปลายเท้าขึ้นเล็กน้อยมอบจูบที่แก้มของร่างสูงดังฟอดพร้อมผลักให้อีกฝ่ายนั่งลงกับโซฟาตัวยาวในห้อง ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้มีจังหวะตั้งคำถามตัวของแทคอุนก็ลงมานั่งคร่อมเขาแล้ว แทคอุนเงยหน้าขึ้นจ้องตากับวอนชิกอีกครั้ง จับข้อมือหนาของคนเบื้องล่างให้มาอยู่ที่ชายเสื้อของตน ริมฝีปากสีเรื่อขบเม้มเข้าหากันสักัพกก่อนจะขยับเพื่อพูดประโยคที่วอนชิกอยากฟังมากที่สุด

"นี่ไงของขวัญ..แกะสิ.."

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

@Ahiru09_ หรือหาชื่อ AHIRU09 ตามแอคนี้เลยค่ะเราจะพินทวิตไว้นะ(แอคที่เป็นรูปพลอ.นะ)

หลังจากที่ทำภารกิจในห้องน้ำรวมถึงอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็ปาไปตีสองกว่าๆ วอนชิกอุ้มแทคอุนวางลงบนเตียงนุ่มอย่างแผ่วเบาก่อนจะล้มตัวนอนตามไป มือหนาปัดปอยผมที่ปรกหน้าของแทคอุนออกพลางดึงตัวอีกคนเข้ามาใกล้ๆ โน้มหน้าเข้าไปหมายจะมอบจูบที่แก้มใสกลับมีมือของแทคอุนคั่นไว้ก่อน

"อ่ะนี่.. ให้.."

แหวนสีเงินสลักว่า Leo's property ถูกยัดใส่ในมือวอนชิกอย่างบังคับ วอนชิกเลิกคิ้วอย่างสงสัยแต่ก่อนจะถามอะไรอีกฝ่ายก็พลิกตัวหันหลังให้เขาและหลับไปเสียแล้ว วอนชิกถอนหายใจเล็กๆก่อนจะเหลือบไปเห็นที่นิ้วนางข้างซ้ายของคนที่ชิงหลับก่อนก็มีแหวนเงินที่สลักไว้ว่าRavi's propertyอยู่ วอนชิกยิ้มบางเขยิบตัวเข้าไปสวมกอดคนรักอย่างรักใคร่ กระซิบคำรักและราตรีสวัสดิ์แม้อีกฝ่ายจะไม่ได้ยิน

"ขอบคุณสำหรับของขวัญนะครับ"

END-

◊ SQWEEZ

◊ ◊ SQWEEZ

RAVI's GIFT [WonTaek]

ผลงานอื่นๆ ของ heartattaek09 ดูทั้งหมด

ผลงานอื่นๆ ของ heartattaek09

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

คำนิยม Top

คำนิยมล่าสุด

ความคิดเห็น