นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
1,146
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
1.14K
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 31 ธ.ค. 58 / 00:51 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
เจอกันอีกแล้วค่า บ่อยจนเบื่อเลยมั้งเนอะ
แต่นี่เป็นฟิคส่งท้ายค่ะ ปีหน้าคงยุ่งหัวปั่น อาจจะไม่มีมาอีกเลย
ตอนแรก #ฟิคเอ็นอ่อย อยากทำเป็นเรื่องยาวที่มีหลายตอนเป็นออลเอ็นไป
แต่ดูจากสภาพการณ์ความขี้เกียจแล้วไม่น่าจะรอด555555 เลยส่งท้ายที่เรื่องนี้เลยค่ะ
ดังนั้นฝากเรื่องนี้ไว้อีกเรื่องนะคะ
เราออกตัวก่อนเลยว่าแต่งตอนแบบนั้นไม่เป็นเลย ดังนั้นไม่รู้ว่าจะออกมาดีหรือเปล่า
ยังติชมได้เหมือนเดิมค่ะ ยินดีรับฟังเสมอ ^^
cr theme: SQWEEZ THEME V2
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“เอ็นฮยอ ยัำำสั่ที่ะให้ฮยอไปินไส้ย่าเป็นเพื่อนผมไ้มั้ยรับ”
“เฮ้ยยยย
มะ..เมื่อไหร่ัน ำไม่เห็นไ้”
“โห่
ฮยอ เป็นนไม่รัษาสัาเหรอรับ”
“ปะ..เปล่าัหน่อย
ำไ้ิ ใระลืมัน ำสั่ในอนเสิร์แรใ่ป่ะ”
“ปิ๊ป่อ
ถู้อนะร้าบบบ เอ็นฮยอเบี้ยวมานานแล้วนะ วันนี้ผมอใ้สิทธิ์นั้น”
“ฮยออ่า
ให้ฮยอทำอย่าอื่นแทนไ้มั้ย เลี้ยอย่าอื่น็ไ้นะๆ ฮยอไม่อยาินไอ้นั่นอ่ะ”
“แ่ผมอยาินอ่ะ”
“ฮยออ่า”
“เอ็นฮยอร้าบบบบ
นะรับนะ”
“อืมๆ
็ไ้ๆ โธ่”
:P
หึ ผมนะอีแล้วนะรับเอ็นฮยอ
“มันอร่อยเหรอไอ้ไส้ย่าเนี่ย
เห็นอบั”
อยู่ๆเอ็นฮยอ็ถามึ้นมาลอยๆในะที่เรานั่ินไส้ย่าอยู่
ไม่สิ ้อเรียว่าผมินนเียวมาว่า ผมเยหน้าึ้นมาาอาหารรหน้าและพยัหน้าหึๆ
“อร่อยมาเลยนะรับฮยอ
ฮยอไม่ลอูัรั้ล่ะรับ”
“ไม่อ่ะ
แ่เห็น็อบายแล้ว”
“อแบบนีู้ภายนอไม่ไ้หรอรับ้อลอินเลย”
“เยลอแล้วแ่ไม่ถูปาน่ะ”
“ฮยอเอร้านไม่ีรึเปล่า
ลอร้านนี้สิรับ รับรอไม่ม”
“ไม่อ่ะ
ินเล...อุบ!”
ผมยัไส้ย่าิ้นหนึ่เ้าไปในปาเอ็นฮยอ
เาเบิาโพล่และทำท่าะายออ
“เสียอนะรับเอ็นฮยอ
เี้ยวๆลืนไปเถอะรับ”
เอ็นฮยอทำหน้าอแ่็ลอเี้ยวู
เาเี้ยวไ้แ่สอสามรั้ สีหน้า็เปลี่ยนเป็นบู้บี้ทันที
“แหวะ
TT อน้ำหน่อยยยยย”
เอ็นฮยอหันไปายทิ้ลถัยะและมอ้ายมอวาหาน้ำ
ผมหลุหัวเราะับท่าทาลๆนั้นและำลัะยมือสั่น้ำเปล่าให้เา เอ็นฮยอ็ว้าเอาวสีาวๆบนั้นายอที่อยู่้าๆโ๊ะที่เรานั่ึ้นมาื่มรวเียวหม
“ยัไม่หายาวลิ้นเลย
แหยะๆๆ”
และยัไม่พอ
เายัว้าเอาวที่ 2 และ 3
มายื่มิันนหมว เาูวสุท้ายึ้นและยิ้มาหยี
“เย้
หาย..าว..แล้ว...”
แล้ว็เอนัวลพิพนัและหลับ...
ผมรีบว้าเอาวบนโ๊ะมามทันที
แย่ละ
โูนี่หว่า
ผมพลิูีรี
อื้อหือ
40 ีรี
...านเ้าแล้วรับาฮยอ
“เฮ้อ
ผมวนฮยอมาินไส้ย่าเป็นเพื่อนผมทำไมอยู่ๆผม็ไ้แบฮยอลับเยเลยรับเนี่ย”
ผมบ่นับฮยอบนหลัที่อยู่ในสภาพเมาไ้ที่
“อื้อออออออ
็บอแล้วว่าไม่ินายยยยย”
“ร้าบๆ
รู้แล้วรับว่าไม่ิน รู้ัแ้เลยรับ”
ฮยอบนหลัยัส่เสียอู้อี้ๆอยู่เป็นระยะๆ
ผมส่ายหัวเบาๆับัวเอในะที่แบฮยอเินลับไปที่หอเอเพราะว่าพี่เมเนไม่ว่ามารับ
แล้วใรใ้ให้นออ่อนันเฟอะฟะินโูรวเียวั้ 3 วล่ะ
เมานานี้ถ้าไม่อยู่ับผมหรือเมมเบอร์ะทำยัไเนี่ย
“เอ็นฮยอ
อยู่เยๆสิรับ อย่าิ้นสิรับ มันหนั”
ผมส่เสียปรามฮยอัวเล็ที่ิ้นยุยิๆอยู่้าหลั
วามริเอ็นฮยอไม่หนัหรอรับ ัว็นิเียว สูับเสริมส้นทั้นั้น
แ่พอมาิ้นมาๆแบบนี้ลัวะเอาน่ะสิรับ
“อื้ออออ
็ท่านี้ไม่สบายอ่ะ ปล่อยลๆ”
“เอ็นฮยออย่าิ้นสิรับ”
“ปล่อยๆๆ”
ผมถอนหายใและย่อัวลให้เอ็นฮยอาถึพื้น
เมื่อาถึพื้นเ้าัว็ปล่อยมือลาหลัผม
“แ่ฮยอเมานะรับ
ะเินเอไหวเหรอ”
“ใรบอว่าะเินเอ...”
เอ็นฮยอเินอ้อมมา้าหน้าผมและยแนทั้สอ้าล้ออผมไว้
“ะให้อุ้มแบบนี้่าหา”
โห...
“ท่านี้ริๆเหรอรับฮยอ”
“อือ
สบายว่าเมื่อี้อี”
มันสบายรไหนัน
า็ลาพื้น ไหนะหน้าเอ็นฮยออี ประันหน้าผมเลยเนี่ย...
“อยาสบายให้ผมอุ้มีๆ็ไ้นะรับ”
“ไม่เอาอ่ะ
ฮยอไม่ใ่ผู้หินะ ะอุ้มท่าเ้าสาวไ้ไ”
“แ่ฮยอรับ
ผมว่าท่านี้มัน...”
“อื้อ
เอาแบบนี้แหละ ป่ะ ลับ”
“าฮยอมันเะะนะรับ
มันทำให้ผมเินลำบา ถ้ายัไผมว่าฮยอเปลี่ย...”
เอ็นฮยอมวิ้วทำปายื่นเหมือนเ็ถูัใ
“ยุ่ยาั
เี่ยวไว้แบบนี้ละัน เป่ะ”
ผะ...ผมไม่โอเรับ...
เอ็นฮยอยาที่ห้อยอยู่เมื่อี้ึ้นเี่ยวรอบเอวผมไว้
ลายเป็นท่าที่ล่อแหลมไปในพริบา
“ผะ
ผมว่ามัน...”
“นะๆ
ลับันเหอะ”
โอเ
ยนี้ผมยอมให้ฮยอนะ็ไ้
“เอ็นฮยอรับ
เมื่อี้ผม็ามใแล้ว อย่าิ้นสิรับ ะเอาอะไรอีเนี่ย”
ผมมวิ้วใส่ฮยอัวเล็ที่ห้อยอยู่้าหน้าและเริ่มิ้นยุยิอีรอบ
้วยท่าทำให้าริ้นรั้นี้สร้าปัหาับผมหนัึ้น
“มึนๆอ่ะ
อเอนหลัหน่อยไ้มั้ย”
“หืม
อนนี้เนี่ยนะรับ”
“อืม
แปปเียวเอ”
“รอถึหอ่อนสิรับ
อีไม่ไลแล้ว”
“ำแพ้าึนั้น็ไ้
ไม่มีนอยู่แล้ว ไม่มีใรำไ้หรอ”
“เอ็นฮยอรับ
แ่...”
“ฮยออ่า...
นะ”
เอ็นฮยอเอียัวมาระิบ้าหูผม้วยน้ำเสียอออ้อนและัิ่หูผมเบาๆ...
ผมยอมแพ้แล้ว
ไ้ทุอย่าเลยรับ
"เย้
ไ้เอนหลััที"
ฮยอัวเอนัวเ้าับำแพเย็นๆและทำหน้าพอใสุๆ
"ฮยอนี่นะ"
"วันนี้ฮยอี้ามใอ่ะ
นี่ถ้ารู้ว่าพูใล้ๆแล้วะามใแบบนี้ทำนานละ อิอิ"
"เมื่อี้ฮยอไม่ใ่แ่พูใล้ๆัหน่อย"
ผมพึมพำับัวเอเบาๆ
"หืม?
ฮยอว่าอะไรนะ ฮยอไม่ไ้ยินเลย พูใหม่ๆ"
เอ็นฮยอมวิ้วแล้ว็โน้มัวเ้ามาหาผม
อนนี้หน้าเราใล้ันแ่ืบเียวแล้ว!
"เอ้ย
ฮยอ"
"็ฟัไม่ไ้ยินอ่ะ
พูใหม่ๆ"
"เอ็นฮยอรับ
ผมว่าหน้าเรา เอ่อ... ใล้ันเินไปแล้วนะ"
"็ไม่นะ
ถ้าใล้..."
เอ็นฮยอยยิ้มแล้วโน้มัวใล้เ้ามาหาผมอีนปลายมูเราแะัน
"้อแบบนี้สิ
หึหึ"
วามเียบเ้าปลุมทั้สอฝ่าย ไม่มีใรพูอะไร มีเพียเสียลมหายใที่ใล้ันนแทบะประสานันและเริ่มถี่ึ้น
“เอ็นฮยอ
ผมามใฮยอมาหลายอย่าแล้ว ฮยอามใผมบ้าไ้มั้ยรับ”
“หืม
อะไรล่ะ”
“ไ้มั้ยรับ
นะ”
“ะเอาอะไรว่ามาิ”
“ผมูบฮยอไ้ป่ะ”
เอ็นฮยอถอยหน้าออไปนิหน่อยและเบิาว้าทำหน้าใ
“ไม่ไ...”
ผมำลัะถามย้อนแ่ลับถูปาเล็ๆปิเสีย่อน
มือ้าหนึ่อเาวาแปะบนอผม
หวาน...
ูบที่เอะะอเาทำให้ใอผมเ้นผิัหวะ
แ่แ่รู่เียวนัวเล็็ถอนริมฝีปาออและยยิ้ม
“นี่เ้าเ็ยัษ์...”
...
“แ่ฮยอูบไม่เป็นหรอนะ”
“ไม่เป็นไรหรอรับ
ผมเป็น”
สิ้นประโยผม็ว้าออนรหน้าไว้และูบลึ้ำอีรั้
หวานมา...
ผมลอิมริมฝีปาเล็ๆนทั่วและไม่ลืมที่ะเ้าไปสำรวภายใน
ทุอย่ามันหวานไปหม...
หวานนผมอยาะรู้อีว่านอาปาแล้ว
ส่วนอื่นะหวาน้วยรึเปล่านะ
ผมเปลี่ยนเป้าหมายลไปยัอระหส์ที่แหนึ้นอย่าลืมัว
เมื่อปลายลิ้นแะเ้าที่ลำอ เอ็นฮยอ็ใ้มือันัวผมออ
“อื้อ
ฮยอ พอแล้วไหนอแู่บไ”
“ผมพึ่รู้สึว่ามันไม่พอแล้วอ่ะรับฮยอ
อเพิ่มอีนิไ้มั้ยรับ”
“อีนิอะไร
พอเลย นี่้านอนะ นเยอะแยะ”
“ไม่มีใรเลยรับฮยอ
นี่ึมาแล้ว้วย แล้วนี่อึ ล่อ็บัอยู่ แทบไม่มีใรมอเห็นเราเลยนะรับ”
“ไม่เอาอ่ะ
ปล่อยๆ”
เอ็นฮยอเริ่มิ้นอีรั้
แ่หนนี้าริ้นอเาันสร้าปัหาว่าเิม...
“ฮยอ
ถ้ายัไม่หยุิ้น ผมะไม่ไหวละนะ”
ผมเยหน้าสบสายาับเอ็นฮยอ
“ไม่ไหวอะไร?
หรือว่า!?”
เอ็นฮยอมวิ้วานั้น็เบิาโว่าเิม
“อ่อยผมมาะนานี้
เป็นอผมเถอะนะรับ”
ผมระิบเสียอ่อนที่้าหูเอ็นฮยอและ้อนสายาึ้นมออ้อน
เอ็นฮยอัปาและเสมอไปทาอื่นแ่ผมสัเเห็นว่าหูเาแไปหม
“ผมะถือว่าารเินอายนี้เป็นำลนะรับ”
“เี๋ย..
อื้อออ”
ถ้าเมาแล้วี้อ่อยนานี้ผมไม่อนุาให้ไปเมาไปเรื่อยแล้วนะ
ให้เมาอนอยู่ับผมไ้นเียวเท่านั้นนะรับเอ็นฮยอ
ผลงานอื่นๆ ของ PandaPhung ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ PandaPhung
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น