[Mpreg] ท้าไม่ทาย

น้ำหวาน (Omega) ปิน (Alpha)

อดีตเบตาโนเนมแอบชอบรุ่นน้องโอเมกาสุดฮอตในมหาลัย
เพื่อนท้าให้สารภาพรัก เขาดันบ้าจี้ทำจริง
สุดท้ายโดนหักอกไปตามระเบียบ
ห้าปีต่อมาวนมาเจอกันอีกครั้งในบริษัทฯ
โอเมกาแพ้ยาระงับฮีต เกิดฮีตขึ้นมาในออฟฟิศ
อัลฟาดันเคี้ยวยาป้อนผ่านปากให้อีก
แพ้หนักจนเผลอไปกัดต้นคอใครเข้า รับผิดชอบยังไงดีล่ะเนี่ย

.

.

.

“พี่ปินตัวหอมจัง”

“ผมขอดมใกล้ ๆ ได้ไหมครับ”

“...”

“เอาสิ”

น้ำหวานซุกหน้าลงมาที่ซอกคอผมทันทีที่ผมพูดจบ

ผมมั่นใจแล้วว่าน้ำหวานจำผมไม่ได้ เพราะถ้าจำได้คงไม่พูดพร้อมทำหน้าอ้อนแบบนี้ออกมาแน่ ๆ
ในขณะที่ผมยังจำไอร้อน กลิ่นฝุ่นที่คละคลุ้งจากแรงเผาไหม้ของแดด
บวกกับเสียงโห่ร้องเชียร์กีฬาจากงานกีฬาประจำปีของมหาลัยฯ
สีหน้ากระอักกระอ่วนใจของน้ำหวาน
ตอนที่ถูกอดีตเบตาโนเนมอย่างผมสารภาพรักได้ติดตา

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชาย ฉากของเรื่องตั้งอยู่ในโลกที่ไม่มีอยู่จริง
โดยผู้ชายสามารถตั้งท้อง และให้กำเนิดบุตรได้เหมือนผู้หญิง
เนื้อหาบางส่วนมีการบรรยายถึงฉากการร่วมเพศไว้อย่างละเอียด และชัดเจน
ไม่เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปีบริบูรณ์
ตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ในเรื่องไม่มีอยู่จริง เป็นการแต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
ผู้เขียนขอยืนยันว่าเนื้อเรื่องที่แต่งขึ้นนี้ ไม่มีเจตนาหรือจุดประสงค์ในการดูหมิ่น บิดเบือน ชี้นำใด ๆ ทั้งสิ้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

สวัสดีค่ะแปดปีค่ะ แหะ ๆ
เราเริ่มต้นแต่งนิยายเรื่องนี้เพราะรู้สึกหมดไฟจากงานประจำ และชีวิตจับฉ่ายของวัยผู้ใหญ่
คิดถึงช่วงมัธยมต้น เลิกเรียนไปยืนอ่านนิยายที่ร้านหนังสือใกล้โรงเรียนเพื่อรอพ่อมารับกลับบ้าน
เป็นช่วงที่ชีวิตเราสนุกมาก อยู่ในโลกของนักเขียนนิยายคนโปรดได้ทุกวันแค่พลิกหน้ากระดาษ
วันนี้นักอ่านคนนั้นโตขึ้น ได้ลองใช้ชีวิตผู้ใหญ่ในรูปแบบพนักงานออฟฟิศ
ค้นพบว่าทั้งสุขภาพกายแย่ลงไม่พอ สุขภาพจิตยังค่อย ๆ ถดถอย
ตื่นขึ้นมาวันหนึ่งนึกกับตัวเองว่า แต่งนิยายดีกว่าว่ะ
ยังไงสุขภาพจิตต้องดีกว่าการใช้ชีวิตจับฉ่ายอยู่แบบนี้แน่ ๆ เพราะฉะนั้นลองพนันกับตัวเองดูเสียหน่อย!
พูดไปเยอะมาก แต่ที่เราอยากจะสื่อจริง ๆ คือ ฝากนิยายเรื่องแรกของเราด้วยนะคะ
สัญญาว่าจะรับฟังคำติชมของเพื่อน ๆ นักอ่านด้วยรอยยิ้มเสมอ :)

.

.

ด้วยรัก

8years