คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 00
Chapter oo
แสงแดดสีส้มทอประกายส่องกระทบกับเงาน้ำ บ่งบอกว่านี้มันก็ใกล้พบค่ำเสียแล้ว ผู้คนต่างเดินทางกลับจากโรงเรียน จากที่ทำงาน แต่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยังไม่ไปไหน เขายังอยู่ตรงนี้ ที่นี่ ไม่ไปไหนมาหลายชั่วโมงแล้ว
“โว้ย!! ทำไมวันนี้ถึงไม่มีเลยนะ หรือว่ามีคนเอาไปก่อนแล้ว หึ่ย” ร่างสูงของใครบางคนสถบออกมาอย่างไม่พอใจพลางเตะ ถังเอนกประสงค์ ใบใหญ่ในสวนสาธารณะ
“กลับบ้านดีกว่า’’ พลางเหลือบมองนาฬิกาติดฝาผนังบ้านลายคิตตี้ที่นำมาด้วย ก่อนที่หยิบโทรศัพท์เครื่องสวยที่ประดับไปด้วยเพชรพลอยเม็ดเล็กๆติดเต็มโทรศัพท์เครื่องงาม มากดโทรหาใครบางคน
“พี่ครับ มารับผมด้วย’’ พูดจบก็นั่งรอคนที่จะมารับกลับไปสู่บ้านของตน
ไม่นานนักมอเตอร์ไซค์ นางพญา คันสวยก็มาจอกเทียบหน้าของชายหนุ่ม
‘’ขึ้นมาเลย ไอ่คริส ” ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของมอเตอร์ไซค์พูด พลางใช่มือตบเบาะหลังเพื่อส่งสัญญาณให้รู้ว่า ‘มึงขึ้นมาได้แล้ว’
ไม่รอช้าร่างสูงที่ชื่อ คริส ก็กระโดดนั่งบนเบาะมอเตอร์ไซค์คันงามคันนี้ไป ระหว่างทางกลับบ้านนั้นดูเหมือนเขาทั้งสองจะเป็นจุดสนใจอย่างมากเพราะขี่เร็วมาก จนควันสีดำคละคลุ้งไปทั่วท้องถนน แต่ทั้งสองก็ไม่สนใจ
เพราะกูหน้าด้าน....
“ เห้ยๆพี่มินซอกจอดๆ จอดหน้าคฤหาสหลังนี้ก่อน” คริสพูดพลางตบไหล่มินซอก
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด
เสียงยางล้อลากยาวดังไปทั่วหมู่บ้าน เพราะมินซอกใช้เท้าเบรกเอาไว้ นั่นทำให้คริสไปตามแรงเบรกและเงิงของคริสก็ได้เฉาะเข้าที่ศีรษะของมินซอก..
“แกเอาเงิงมาเฉาะหัวพี่ทำไมว่ะ ไอคิตตี้” มินซอกพูดขณะที่มืออ้วน(?)กำลังลูบศีรษะของตนเองที่เพิ่งโดนขีปนาวุธเงิงเฉาะมาเมื่อกี้
“ แล้วใครให้พี่ ใช้ตรีนเบรกหละครับ” คริสพูดไปพลางคิ้วขมวดเข้าหากัน
“เออๆ พี่ผิดเองเว้ย โทษที ไปดีกว่าป่านนี่ จงแด คงต้มมาม่าเสร็จแล้วหละ บ๊ายบายๆ จุ๊บุ๊ๆ นะค่ะ(?)คิตตี้” มินซอกพูดพลางใช้เท้ากระทืบที่สตาร์ทรถแล้วเบิ่งรถมอเตอร์ไซค์ออกไป
ผมไม่เคืองพี่มินซอกเขาหรอกนะครับที่เรียกผมว่า ‘คิตตี้’ เพราะว่ามันน่ารักเหมาะกับผมดี
สงสัยไหมครับว่าทำไมผมถึงให้พี่มินซอกจอดหน้าคฤหาสหลังนี้ ก็เพราะว่า
“เจอแล้ว!สิ่งที่ตามหามานาน’’ คริสพูดพลางใช้มือคุ้ยถังเอนกประสงค์ หน้าคฤหาสแห่งนี้ แล้วเขาก็หยิบขวดที่คุ้ยมาจากถังเอนกประสงค์ใส่ในกระเป๋าของเขา
“ คิตตี้แล้วไง มีกล้องวงจรปิดด้วย จะโดนจับข้อหาขโมยขวดไมไหวเนี่ยกู”คริสพูดพร้อมซอยเท้ายาวๆวิ่งกลับบ้านของตนเองไป
____________________________________Pell – Mell _____________________
เด็กหนุ่มนั่งเหม่อลอยบนชิงช้าน่าบ้านของตนเอง แหงนคอขึ้นไปมองท้องฟ้าแล้วพึมพัมอะไรบางอย่าง
“!@#!@#!@#!@#$%$%^” (แปล ยานแม่ฮะวันนี้ผมจะได้กินชานมไข่มุกไหมครับ)
“!@##$%^&^&” (แปลว่า ห๊ะ!! ไม่ได้กินหรอครับ แล้วผมควรทำไงดีหละครับ)
เด็กหนุ่มพูดพลางเอามือกุมศีรษะเอาไว้แน่น เข้าปวดหัวอย่างหนัก ตอนนี้ขอบตาของเขาเริ่มร้อนผ่าว เขาทรุดลงไป น้ำตาของเขาก็ไหลรินลงมา เขามักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง....
เมื่อเวลาไม่ได้กินชานมไข่มุก...
“เห้ย!! เซฮุน เป็นอะไร? เกิดอะไรขึ้น” คริสตะโกนขึ้นหลังจากเดินเข้าบ้านมาเขาก็พบกับน้องชายคนเล็กของเขา กำลัง ร้องไห้...
ปั้ง!!!!!!!!
ทันได้นั้นก็มีคนเปิดประตูออกมาจากบ้าน เสียงสนั่นไปทั่วซอย
โครม!!
เกิดอะไรขึ้นพี่ เซฮุนเป็นอะไร ? ปาร์คชาลยอนพูดพร้อมเดินเข้ามาหาน้องชายของตน
คริสเงยหน้ามามอง ‘ชานยอล’ น้องชายของตนที่เป็นต้นเหตุทำให้บ้านของเขาพังทลาย และตอนนี้คริสพร้อมแล้วที่จะสบถคำด่าออกมา
“ แก ไอเศรษฐีฝัน ไอ้น้องไม่ รัก ดะ.. กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด(?)” คริสถึงกับชะงักเมื่อมองหน้าน้องชายของตนเพราะตอนนี้ น้องชายของตน มีใบหน้าที่สวยราวกับเทพธิดากระเทยป่าลงมาจุติ คิ้วสวยหนาลากยาวไปถึงหู กรีดอายไลเนอร์หนาเตอะหางตวัดขึ้นชี้ฟ้า ปัดเปลือกตาสีม่วงแกมน้ำเงิน ปากสีแดงสดเลอะขอบปากเหมือนพึ่งไปไก่กิบมา แก้มสวยมีสีแดงเหมือนก้นลิง
“ แกหน้าแกไปทำอะไรมา”คริสถามชาลยอลตาคมจ้องมองน้องด้วยสายตาประมาณว่า
มึงแต่งหน้าได้คิตตี้มาก
“ผมกำลังฝึกแต่งหน้าให้เหมือนที่รักของผมไงพี่” ชานยอลพูดพลางยิ้มปากกว้างโชว์ฟันสวย ขาว สะท้อนแสงจันทราในยามราตรี เมื่อพูดถึง บยอน แบคฮยอน นายแบบที่เป็น ไอดอล ของตน
แน่นอนที่ชานยอลฝันขาวเพราะใช้เกลือแปรงฟันทุกวัน ฟันถึงได้ขาวสวยขนาดนี้
“แกไปล้างหน้าออก เพลงของพี่บี้เลยนะไอฟันเยอะ” คริสพูดพร้อมนิ้วเรียวของตนชี้ไปที่บึงหลังบ้าน
“อะไรคือเพลงของพี่บี้ว่ะพี่??” ชานยอลถามพี่ชายของตนด้วยหน้าตาบ้องแบ๊ว น่ารักน่าเอ็นดู (?) แต่สำหรับคริสมันไม่ใช่ แต่มันคือ หน้าของลิงหิวกล้วยในขณะนี้
“โหววว~ ไอเซาะกราว ณ บัดนาว ไง ไอ่วัว หัดเปิดช่อง วิทยุฟังซะบ้างสิ!!!” คริสสบถออกมาอย่างเหลืออดในความ วัว ของน้องชายตนเอง
“แล้วก็คืนนี้ก็มาซ่อมบ้านด้วย ไม่เหมือนเดิม ไม่ต้องนอนเข้าใจไหม!!!” พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเจือป่นเบื่อหน่าย จะไม่เอได้ไงหละ ก็ มันพังมา 20 รอบแล้วพร้อมลุกไปหยิบกล่องเครื่องมือมาแล้วหยิบค้อนออกมาตอกตะปูซ่อมบ้านของตน
“รับทราบครับ อะแค่กๆ”ชาลยอลพูดพร้อมล้างหน้าไปด้วยทำให้น้ำสำลักจมูกของเขา
และในคืนนั้นสองพี่น้องก็ซ่อมบ้านกันจนเกือบรุ่งเช้าแล้วก็เข้าสู่ห้วงนิทรา ไปแต่ทว่าเราลืมใครไปหรือป่าวนะ??
“พี่ไม่สนใจผมแล้วหรอครับ เฮ้อ~ นอนดีกว่า ฝันดีนะครับยานแม่” เด็กน้อย(?)โอ เซฮุนพูดจบแล้วก็ผลอยหลับไปอีกคน
___________________________________________________________________________________
Mapanda Talk
เม้นบ้างนะค่ะเป็นกำลังใจให้คนแต่งสร้างสรรค์ต่อไป จบไปแล้วกับตอนที่ 0นะค่ะ -*- เรื่องนี้มันแปลกๆเนอะว่าไหม 555 เรามาดูนางพญาของมินซอกกันดีกว่า
ความคิดเห็น