ตึกวิทย์พิศวง

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีค่ะ!!
นี่เป็นครั้งแรกในการเขียนนะคะ เป็นมือสมัครเขียนใหม๊ใหม่ค่ะ
เรื่องอาจจะยังดูแปลกๆนะคะ ใครมีคำแนะนำดีๆก็บอกกันได้ค่ะ

เนื้อเรื่อง

พรุ่งนี้ก็จะถึงวันเข้าค่ายวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียน นักเรียนทุกคนต่างดีใจที่จะได้เข้าค่ายด้วยกันในครั้งนี้

"เย้!!..ดีใจจังพรุ่งนี้คงเป็นวันที่สนุกน่าดูเลยแหละสงสัยวันนี้กลับไปต้องรีบไปเตรียมของซะแล้ว" กิ๊ฟหญิงสาวที่มีความเชื่อมั่นในตนเองได้พูดขึ้นมาด้วยความดีใจ

กิ๊ฟเป็น1ในกลุ่มนักเรียน ม.ต้น ที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องลี้ลับ ซึ่งต่างจากเพื่อนๆในกลุ่มของเธอ
ทำไมพวกเธอถึงเชื่อน่ะหรอ ก็เพราะว่าแต่ละคนต่างเคยมีประสบการณ์ที่เจอกับตัวเองทั้งนั้นแล้วก็จะมานั่งแชร์ประสบการณ์ด้วยกันที่ซุ้มหน้าตึกวิทย์เป็นประจำแล้วกิ๊ฟก็จะเป็นคนแรกที่บอกว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องไร้สาระ

ถึงวันใหม่ซักที วันนี้เป็นวันเข้าค่ายวิทยาศาสตร์ซึ่งมีรุ่นพี่ ม.ปลายเป็นสตาร์ฟให้กับน้องๆม.ต้น ทุกคนต่างทำกิจกรรมด้วยกันอย่างสนุกสนาน เมื่อพลบค่ำรุ่นพี่ได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับประวัติของโรงเรียนนี้ให้น้องๆทุกคนฟัง

"เอาล่ะครับ...น้องๆคงจะทราบประวัติโรงเรียนกันหมดแล้วนะครับนี่ก็มืดแล้วเดี๋ยวให้น้องๆนั่งรอพวกพี่ๆอยู่ในห้องพักนึงนะครับ"

พอนั่งไปซักพักกิ๊ฟเริ่มรู้สึกเบื่อจึงชวนเพื่อนๆออกไปนั่งกันที่ซุ้มหน้าตึกวิทย์ทุกคนจึงแอบเดินออกไปยังที่หมายเมื่อถึงซุ้มทุกคนก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนานแต่แล้วก็มีเสียงดังเหมือนมีของหล่นมาจากข้างบนด้วยความแรง <<ตุ๊บ!!>> ทุกคนจึงหันไปทางเดียวกันแต่ก็ไม่มีอะไร
"เฮ๊ย!! แก เราว่ารีบกลับไปที่ห้องกันเหอะเรากลัวอะรู้สึกไม่ดีเลย" แบม เพื่อนของกิ๊ฟได้พูดขึ้นมาด้วยความกลัว
"โถ่ แบมทำเป็นกลัวไปได้นั่งอยู๋กันตั้งหลายคนกลัวอะไร"กิ๊ฟพูดด้วยความมั่นใจ
<<ตุ้บ!!>> เสียงนี่ดังขึ้นกว่าเดิม จึงทำให้ทุกคนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น กิ๊ฟจึงชักชวนทุกคนให้ขึ้นไปดู
เมื่อทุกคนขึ้นไปดูก็ไม่มีอะไรแต่ทำไมเสียงนั้นมันถึงดังขึ้นเรื่อยๆทุกคนจึงเดินไปตามชั้นต่างๆจึงไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องๆหนึึ่่งเพราะว่าได้ยินเสียงเหมือนผู้หญิงร้องไห้ แบบทรมานมาก
"เข้าไปดูกันเหอะเผื่อมีใครเป็นอะไร" กิ๊ฟชวนเพื่อนๆเข้าไปแต่ก็ไม่มีใครกล้า กิ๊ฟจึงตัดสินใจเข้าไปในห้องนั้นคนด้วยไฟฉายเพียงอันเดียวและความมืดที่อยุ่ในห้องสี่เหลี่ยมห้องนั้น
"มีใครอยู่ในห้องมั๊ยคะ หนูมาช่วยแล้วนะคะ ไม่ต้องกลัว"กิ๊ฟพูดด้วยเสียงที่แข็งและไม่หวั่นกลัว
"ช่วยฉันด้วย ฉันกลัว "เสียงครวญครางดังขึ้นมา
กิ๊ฟส่องไฟฉายไปรอบๆห้องจนเจอร่างหญิงสาว ผอมแห้ง ผมยาว ดูไม่มีเรี่ยวแรงใส่ชุดนักเรียนที่ฉีกขาดไปหมด
กิ๊ฟจึงเดินไปช่วยพร้อมเรียกเพื่อนๆที่อยู๋หน้าห้องให้เข้ามาช่วยแต่ทุกคนหายไปกันหมดแล้ว
"เธอเรียกใคร"หญิงสาวร่างเล็กถามกิ๊ฟด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีแรง
"ก็เรียกเพื่อนๆน่ะสิ ใจดำกันจริงๆ ไม่มีน้ำใจกันซะเลย"กิ๊ฟพูดด้วยอารมณ์โกรธ
"แต่ชั้นไม่เห็นจะมีใครยืนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่แรกแล้วน้ะชั้นเห็นแต่เธอมายืนอยู่หน้าห้องแค่คนเดียว"หญิงสาวได้พูดกับกิ๊ฟด้วยความแปลกใจ
"ไม่จริงหรอก ชั้นมากับเพื่อนตั้งหลายคน ชั้นได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรหล่นจากข้างบนเลยรีบขึ้นมาดูกับเพื่อนๆ"
"รึว่า.....เธอจะ เธอจะ เธอจะ....เธอจะเห็นผีน่ะสิ"หญิงร่างเล็กพูดด้วยความกลัว
"ห้ะ..จิงหรอ"น้ำเสียงกิ๊ฟเริ่มสั่นคลอน
"ชั้นเคยได้ยินเพื่อนๆชัั้้นพูดกันว่า มีกลุ่มนักเรียนม.ต้น คิดพิเลน ขึ้นมาทำแำพลงกิ้งกันบนตึกวิทย์แล้วตกตึกลงไปน่ะสิ"
"เธอ...งั้นชั้นมีอะไรจะบอกเธอเหมือนกันน่ะ"กิ๊ฟพูดด้วยเสียงที่เริ่มเย็นชา
"อะไรหรอ"หยิงสาวร่างเล็กถาม
"เธอไปอยู๋กับชั้นน้ะ ชั้นกำลังหาเพื่อน ฉันตกตึก ฉันกลัว ฉันอยากมีเพื่อนเยอะๆ"แล้วตัวของกิ๊ฟอาบไปด้วยเลือดใบหน้าเละ
หญิงสาวจึงรีบวิ่งลงไปด้วยความเร็ว (((((ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหน)))))


จบแล้วจ้ะ!!~ จบดื้อๆเลย ลองเขียนเล่นๆอะ อิอิ