คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : บทที่ 3: ราชันย์ไร้พ่ายแห่งมาดารัส (9/9)
เจ้าตัวตลกหัวเราะเสียงดังขัดขึ้น และนั่นเป็นการแทนคำตอบได้อย่างดี น้ำใส ๆ รื้นขึ้นจากนัยน์ตาอีกครั้งก่อนจะตวาดกร้าว
“ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหกสินะ เจ้าหลอกใช้ข้า”
“อย่างน้อยเราก็พูดความจริงเรื่องเจ้าพ่อจอมปลอมนี่ยังไงเล่า จะไม่พอใจอะไรอีก พอเถอะ ข้าเองก็หาประโยชน์จากเจ้าไม่ได้เหมือนกัน” ดาร์คเจสเตอร์ย่างสามขุมเข้ามาหาวิสลาร์ก่อนจะเหวี่ยงเคียวยักษ์ในมืออย่างรวดเร็ว
ควับ!
หญิงสาวผู้งดงามได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว เธอไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำในวินาทีที่เคียวคมกริบของตัวตลกวาดผ่านคอของเธอไป เลือดสีแดงสดพุ่งจากลำคออันเรียบกริบแล้วร่างไร้หัวก็ล้มลงราวกับหุ่นเชิดที่ถูกตัดสายชักทิ้ง ไม่ทันได้ร่ำลา ไม่ทันได้เอ่ยคำขอโทษ...
กาดิออสร้องตะโกนสุดเสียงปานใจจะขาดและหันมาจ้องทั้งคู่ด้วยความเคียดแค้น ขณะที่วิญญาณสีขาวจากร่างอันไร้ชีวิตได้ลอยเข้าสู่แหวนในมือเซเลนอสไปโดยที่ผู้เป็นบิดามิอาจขัดขวางได้เลย เขากำด้ามดาบที่ปักพื้นอยู่แน่น พยายามฝืนร่างกายที่ไร้ความรู้สึกลุกขึ้นยืนครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ราวกับร่างกายช่วงล่างทั้งหมดเป็นอัมพาตเพราะเขาไม่อาจรู้สึกได้ถึงเท้าหรือขาที่กำลังเหยียบพื้นอยู่เลยและล้มลงไปอีกครั้ง
“ไม่ต้องพยายามลุกขึ้นมาหรอก เพราะอีกเดี๋ยวคุณก็จะได้ลุกไม่ขึ้นไปตลอดกาลแล้วล่ะ” เซเลนอสเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “อ้อ รวมทั้งคนที่เหลือทั้งหมดในอาณาจักรนี้ด้วย”
“มันจะมากไปแล้ว ไอ้เด็กเมื่อวานซืน” กาดิออสกัดฟันกรอด ระเบิดพลังความโกรธทั้งหมดออกมา สายลมแห่งความเกรี้ยวโกรธเสียดแทงเข้าไปในผิวหนังของเซเลนอสและดาร์คเจสเตอร์ ทั้งสองรู้สึกแปลกใจถึงเรี่ยวแรงอันมหาศาลที่เพิ่มพูนขึ้นอย่างกะทันหันนั่น
กาดิออสกลับมายืนด้วยขาทั้งสองอย่างมั่นคงอีกครั้ง ทั่วทั้งร่างทอแสงประหลาดจนสว่างไสวทั่วทั้งบริเวณ เซเลนอสรับรู้ได้ทันทีว่านั่นคือสิ่งที่เขาเคยพบมาก่อน มันคือการกลับคืนสู่ร่างที่แท้จริงของเอลเลนนอส!
โดยไม่ต้องนัดหมาย ทั้งคู่ต่างพุ่งเข้าหยุดกษัตริย์มาดารัสให้ได้โดยงัดเอาท่าไม้ตายของแต่ละคนหวังจัดการขั้นเด็ดขาดในทีเดียว เพราะรู้ดีถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่กี่อึดใจต่อมา แต่ก็ไม่ทันการเสียแล้ว เสียงคำรามอันทรงพลังยิ่งกว่าราชาราชสีห์องค์ใดทำเอาทั้งคู่ชะงัก และในเสี้ยววินาทีต่อมาดาบยักษ์ก็ฟาดเข้ามาด้วยความเร็วสูง
ดาร์คเจสเตอร์ซึ่งอยู่ในวิถีดาบถูกเล่นงานเข้าอย่างจังจนร่างกายเกือบถูกผ่าออกเป็นสองส่วน ส่วนเซเลนอสแม้จะว่องไวพอที่จะยกดาบขึ้นมากันไว้ได้อย่างฉิวเฉียดแต่แรงกระแทกอันรุนแรงทำให้ร่างกายภายในบอบช้ำและซี่โครงหักไปหลายซี่
เขาทำผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงไปอีกครั้งเสียแล้ว ครั้งแรกเมื่อตอนที่กระตุ้นให้รีสเลย์โกรธจนกลายร่างเป็นมังกร ส่วนครั้งนี้กลับทำให้ราชสีห์เฒ่าเอาจริงเสียแล้ว
กาดิออสเป็นชายร่างใหญ่กำยำบัดนี้ย่ิงดูใหญ่โตน่าเกรงขามขึ้นไปอีก ร่างของเขาลอยสูงเหนือพื้น นัยน์ตาและเส้นผมเปล่งแสงสว่างจ้า
“ทะ... เทพเจ้า?!” ดาร์คเจสเตอร์เผลออุทานออกมา มันพยายามใช้มือยึดร่างกายท่อนล่างกับท่อนบนไม่ให้หลุดออกจากกันโดยมีเพียงชิ้นเนื้อยึดติดกันอย่างร่องแร่งน่าหวาดเสียว
เซเลนอสมองร่างของคู่ต่อสู้ตรงหน้าพลันความคิดหนึ่งวาบเข้ามา
...ตั้งแต่เขาฝึกวิชานั้นจนสำเร็จ ก็ยังหาผู้มีฝีมือมากพอที่คู่ควรไม่ได้เลย นี่คงเป็นโอกาสที่เขาจะได้ใช้มัน...
เซเลนอสกำดาบสีดำในมือแน่น ริมฝีปากบางเหยียดยิ้ม แม้เหงื่อจะหยดพราวจากความกดดัน แต่สำหรับลูกหลานเทพแห่งการต่อสู้แล้วคงไม่มีอะไรยินดีไปกับการที่ได้พบคู่ต่อสู้ที่คู่ควร
นัยน์ตาสีม่วงเป็นประกายกล้าจ้องคู่ต่อสู้แน่วแน่เพื่อมองหาจุดอ่อนพลางวิเคราะห์หาหนทางเอาชนะ ก่อนจะพุ่งเข้าโจมตีทางจุดอับสายตา แต่กาดิออสซึ่งลอยตัวสงบนิ่งอยู่หันไปป้องกันได้ทัน ต่างคนต่างก็แลกดาบกันอย่างต่อเนื่อง แม้เซเลนอสจะไม่แพ้ด้านเชิงดาบแต่เขาก็ไม่อาจต้านทานพละกำลังนั่นได้และเป็นฝ่ายถูกกดดันให้ใช้เวทมนตร์เข้าช่วยในที่สุด
เขาร่ายเวทน้ำแข็งใส่กาดิออส ถึงแม้ระดับของมนตราจะไม่สูงนักแต่เขาก็หวังว่ามันคงทำให้กาดิออสชะงักลงได้บ้าง แต่กาดิออสก็เปลี่ยนดาบในมือเป็นดาบเพลิงและสลายมันทิ้งในพริบตา เห็นดังนั้นเซเลนอสจึงระดมยิงสารพัดเวทหลากหลายธาตุใส่อย่างต่อเนื่องซึ่งกาดิออสก็เปลี่ยนดาบที่ได้เปรียบและปัดป้องทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย
จากนั้นกาดิออสก็เป็นฝ่ายรุกโจมตีกลับ เซเลนอสหลบได้อย่างฉิวเฉียดและโจมตีสวนกลับไป แต่เขากลับฟันได้แค่เงาเลือนรางจากการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น การต่อสู้ดำเนินต่อไปโดยมีแต่จะสร้างบาดแผลให้แก่ฝ่ายเด็กหนุ่ม เขาจึงตัดสินใจฉากตัวหลบออกมาแล้ววิ่งคว้าร่างดาร์คเจสเตอร์วิ่งหนี
“สู้กันแบบนี้ต่อไปเห็นทีจะไม่ดี ผมคงต้องขอตัวก่อนนะครับ”
กาดิออสเห็นดังนั้นจึงรีบยกดาบเงื้อขึ้นสุดแขน วาดวงดาบลงมาบังเกิดคลื่นดาบขนาดยักษ์ไล่หลังทั้งคู่ไป ความรุนแรงของมันมากพอที่จะพัดวังแห่งนี้ให้หายไปได้ในดาบเดียว แต่ก่อนที่มันจะถึงตัว เซเลนอสและดาร์คเจสเตอร์ก็อันตรธานหายไปเสียแล้ว คลื่นพลังนั่นจึงพุ่งถางต้นไม้เป็นทางยาวกวาดเอาต้นไม้ในสวนหายไปแถบหนึ่ง
ทหารยามเพิ่งรับรู้ได้ถึงสิ่งผิดปกติได้แห่แหนกันเข้ามาเต็มพร้อมอาวุธครบมือ แต่พบเพียงร่างสูงของกษัตริย์ตนยืนมองร่างไร้ศีรษะของวิสลาร์นิ่ง พวกเขาสัมผัสได้ถึงความโศกเศร้าที่แผ่ออกมาแม้จะไม่ได้แสดงสีหน้าหรือหลั่งน้ำตาใด ๆ เลย
ช่างเป็นค่ำคืนที่ยาวนานนัก...
ความคิดเห็น