ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฉันรักเธอนะ I LOVE YOU :: KSSM Ts8

    ลำดับตอนที่ #20 : ผมก็รักเธอไม่น้อยไปกว่าคุณ

    • อัปเดตล่าสุด 9 ธ.ค. 55


    ผมก็รักเธอไม่น้อยไปกว่าคุณ

     

    ตอนนี้ชั้นกลับมาถึงบ้านแล้วล่ะ เหนื่อยมากกะจะขึ้นไปอาบน้ำให้ชื่นใจซะหน่อยแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็น
    เซลโล่นอนขดตัวอยู่บนโซฟา
    หนาวแน่ๆแล้วมาทำอะไรล่ะน่ะ

    ชั้นเดินมาที่โซฟาแล้วหยุดมองเซลโล่อย่างพิจารณา เซลโล่นี่หน้าตาน่ารักจังเลยนะ นิสัยก็ดี ฐานะทางบ้านก็ดี เรียนก็เก่ง บุคลิกก็ดี จะว่าไปเซลโล่ไม่มีอะไรที่แพ้แกงส้มเลยสมายล์เพียงคิดในใจเท่านั้น ไม่ได้พูดออกมา สมายล์ยื่นมือไปจับแก้มเซลโล่อย่างเบามือ อ้าวเซลโล่ตื่นซะงั้น

    “กลับมาแล้วหรอเบบี๋”

    “ขอโทษนะทำโล่ตื่นเลย”

    “ดีแล้วล่ะ ”

    “:) แล้วทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ทำไมไม่ไปนอนข้างบน ”

    “มารอซามายยนั่นแหละ”

    “มีอะไรรึเปล่า”

    “ไปไหนมาหรอ ทำไมดูรีบร้อนขนาดนั้น”

    “เอ่อ...เอ่อคือ แบบว่า เอ่อ  อ๋อไปหาเพื่อนเก่ามาน่ะ”

    “หรอ  ให้โล่ไปด้วยก็ไม่ได้”

    “อ่าว อยากไปก็ไม่บอก”

    “ก็โล่ไม่รู้ว่ามายจะไปอ่า”

    “อะอะ ที่หลังจะบอกให้คุณเซลโล่รู้ทุกเรื่องเลยนะคะ”สมายล์พูดน้ำเสียงประชด

    “ดีมากกก”

    “ประชด”

    “ฮ่าๆๆๆๆ ^^

    ^^

    “มายพรุ่งนี้โล่ขอไปที่ทำงานมายหน่อยสิ”

    “ได้สิ...แต่ตอนนี้โล่ต้องไปนอนได้แล้วนะดึกแล้ว”

    “ทำเป็นมาบอกเค้าตัวเองก็ไปนอนได้แล้ว”

    “ค้าบๆๆๆ พ่อ”

    “จ้าลูก...ถุย!

    “ฮ่าๆๆๆๆ”

    “มาย”เซลโล่พูดน้ำเสียงจริงจังขึ้นมา

    “...”

    “ถ้าโล่ชอบมายขึ้นมาจะทำยังไงหรอ”

    “ทำไมถามอย่างนั้นล่ะ”

    “ก็... ก็แค่อยากรู้น่ะ”

    “ก็คงรับรักเลยมั้ง ”คำพูดประโยคนี้ทำให้หัวใจของเซลโล่พองโตแต่ก็ต้องยุบลงเมื่อเธอพูดประโยคต่อไป

    “ถ้าเรายังไม่มีคนที่รักนะ”

    “แล้วมายมีคนที่รักมั้ยล่ะ”

    “ไม่บอกหรอก ไปอาบน้ำดีกว่าเหนียวตัวจะแย่”

    “อืองั้นก็ได้ ฝันดีถึงเซลโล่สุดหล่อคนนี้นะ”

    “จ้า โล่สุดหล่อของมาย”ทำไมผมถึงชอบที่เธอพูดว่า โล่ของมายจัง

     

    วันนี้มีเซลโล่มาบริษัทด้วยเหมือนเป็นแฟนกันเลย555

    “บริษัทนี้ใหญ่โตดีแฮะ”

    “แน่นอน ”

    “ชักอยากจะเห็นหน้าผู้บริหารแล้วสิ”

    “นั้นไงพูดถึงก็มาเลย”

    “สวัสดีสมายล์”แกงส้มเดินมาทักทายสมายล์

    “สวัสดี”สมายล์ทักตอบ

     “สวัสดีครับ คุณ...”แกงส้มเพียงทำเป็นไม่รู้จักเท่านั้นที่จริงเขารู้ตั้งแต่เดินเข้ามาแล้วว่านั้นคือเซลโล่ศัตรูหัวใจของนั้นเอง

    “นี่เธอจะไม่แนะนำให้เรารู้จักหน่อยหรอสมายล์”แกงส้มพูดแต่ไม่ได้มองหน้าสมายล์กลับมองเซลโล่อย่างไม่ละสายตา

    “เอ่อ..นี่เซลโล่เพื่อนเราเอง เซลโล่นี่แกงส้มผู้บริหาร”

    “สวัสดีครับ คุณเซลโล่”แกงส้มยังคงมองหน้าเซลโล่อยู่

    “สวัสดีครับ คุณแกงส้ม :)”เซลโล่ก็มองหน้าแกงส้มอย่างไม่เกรงกลัว

    “เซลโล่พึ่งกลับมาจากอังกฤษน่ะ”สมายล์เริ่มชวนคุยเพราะบรรยากาศเริ่มมะคุขึ้นเรื่อยๆ

    ไร้เสียงตอบรับ ทั้งแกงส้มและเซลโล่เอาแต่จ้องใบหน้ากันและกัน

    “เอ่อ สมายล์ช่วยมาหาเค้กแบปหนึ่งได้หรือเปล่า”เสียงมัลลิกาหรือเค้กดังขึ้น

    “เอ่อ...”ไม่อยากทิ้งโล่ไว้คนเดียวเลย”ก็ได้จ้ะ”

    “เดี๋ยวเรามานะ”ทั้งสองพยักหน้ารับ

     

    สมายล์เดินหายไปกับมัลลิกาแกงส้มเลยเปิดฉากคุยกลับเซลโล่

    “ผมขอถามตรงๆเลยล่ะกัน คุณชอบสมายล์ใช่หรือป่าว”

    “ใช่ผมชอบสมายล์ คุยก็เหมือนกันใช่มั้ยล่ะ”

    “ผมไม่ได้ชอบสมายล์ แต่ผมรักเลยต่างหากล่ะ”

    “ผมก็รักเธอไม่น้อยไปกว่าคุณนักหรอก”

    “คุยอะไรกันอยู่หรอ”สมายล์เดินมาพอดี

    “ป่าวหรอก มายเราไม่กวนเวลางานของมายล่ะนะเราจะกลับล่ะ”

    “เอางั้นหรอ”

    “คับ”

    “งั้นเราไปส่ง”

    -------------------------------------------

     

    1เม้น 1กำลังใจ





     

    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×