คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : เริ่มทำงานวันเเรก
เริ่มทำงานวันแรก
06:08 น.
แสงตะวันยามเช้าสอดส่องเข้ามากระทบเปลือกตาของสาวน้อยอย่างสมาย เธอขยับเปลือกตาและพยายามปรับสายตาของเธอให้เข้ากับแสงตะวันอ่อนๆนั้น แล้วลุกจากเตียงนอนนุ่มของเธอไปทำธุระส่วนตัวเตรียมไปทำงานวันแรกและเริ่มแผนทดสอบใจชายหนุ่มอย่าง “แกงส้ม” งานนี้ชั้นจะทนได้ไหมในเมื่อรอยยิ้มใจละลายที่ส่งมาทุกครั้งมันทำให้ชั้นเกิดความหวาบหวามหวั่นไหวทุกครั้งที่เห็นมัน แต่ไม่แสดงออกแค่นั้น
วันนี้เธอแต่งตัวเป็นสาวมั่น ดูเท่ ดูสูงปราดเปรียวกว่าทุกครั้ง เพื่อไปทำงานวันแรก
‘Victory นะสมายล์’เธอพูดพร้อมโชว์ 2 นิ้ว นี่เป็นสัญลักษณ์ที่ทั่วโลกรู้จัก หน้ากระจกของเธอ
เธอเดินลงมาจากบันไดมาหาพี่ชายสุดหล่อ ที่รักที่สุด ของเธอที่ยืนคุยโทรศัพท์กับใครสักคนอยู่
“เฮียจ๋า น้องไปทำงานแล้วเด้อ”
“แล้วทานข้าวเสร็จยังตัวเล็ก”
“คือมายไม่หิวอ่ะ เฮียทานเลย”
“จ๊ะดูแลตัวเองด้วยนะ พี่เป็นห่วง”
“ค้า ไปแล้วนะเฮียอย่าลืมทานข้าวด้วยล่ะ น้องเป็นห่วงเหมือนกัน ไปล่ะ”
“ตัวเล็ก ลืมไรไปเปล่า”
“อ๋อไม่ลืมหรอกก็ว่าเมื่อไหร่เฮียจะทวง”ว่าแล้วชั้นก็เดินมากอดเฮียสุดที่รัก เรากอดกันประจำแหละคะ ถ้าเห็นเรากอดกันเนี่ยธรรมดามาก
งงละสิว่าเฮียคือใคร คือพี่ชายของสมายเองค่ะ ชื่อพี่กัน เราสนิทกันมาก พี่กันน่ารักมาก หวงชั้นมากเลย ผู้ชายที่ไหนมาจีบเป็นไม่ได้ สมายแล้วไปทำงานก่อนนะค่ะ
08.00 น.
ชั้นเดินเข้ามาในบริษัทและตรงไปหน้าห้องนายธนทัต
“อ่าวสวัสดีจ๊ะ สมายล์ ^^”
“สวัสดีจ๊ะ เค้ก :)”
“มาสมัครงานหรอจ๊ะ”
“ป่าวจ๊ะ มาทำงาน”
“แล้วทำงานตำแหน่งอะไรจ๊ะ”
“เลขาคุณ ธนทัตน่ะ”
“อ๋อ เลขา คุณธนทัต เฮ้ย!”หรือว่าคนสำคัญของบอส คือ สมายล์ ต้องใช่แน่ๆ
“มีอะไรหรอ”
“ป่าวจ๊ะ”
“งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ”
“จ๊ะ มายรีบไปทำงานเถอะ เดี๋ยวเค้กก็ไปเหมือนกัน”
“จ๊ะแล้วเจอกัน”
เมื่อคุยกับเค้กเสร็จชั้นก็เดินมาจนถึงหน้าห้องนายธนทัตแต่แปลกแฮะ โต๊ะทำงานเราอยู่ไหนมันน่าจะอยู่หน้าห้องสิ ชั่งเถอะเดี๋ยวก็รู้
ก๊อก ! ก๊อก ! ก๊อก !
“เชิญครับ”
“สวัสดีค่ะ คุณธนทัต”
“เรียกเหมือนเดิมก็ได้นิ่ครับ”
“ก็นี่เป็นเวลางานของดิชั้นนิ่ค่ะ เราอยู่ในฐานะเจ้านายกับลูกน้องนะคะ”
“แต่ผมไม่ได้มองคุณเป็นลูกน้องเลยนะครับ”พูดแล้วส่งสายตาอ้อนวอนมาทางสมายล์
“ก็ได้คะ คุณจะให้ดิชั้นเรียกว่าอะไรคะ”
“ก็เรียกว่าแกงเฉยๆเหมือนแต่ก่อนสิครับ”
“คะ.. ค่ะ แกง”
“ดีมากครับ”
“แล้วโต๊ะทำงานชั้นละ”ชั้นพูดแล้วมองหน้าเขา แต่เค้ามองหน้าชั้นอย่างไม่ล่ะสายตา ชั้นพูดอะไรผิดหรอ
“เอ่อ...แล้วโต๊ะทำงานมายละค่ะ ”นี่สิน่ารักกว่าเยอะเลย
“ก็อยู่ในนี้ไงครับ :D”พูดแล้วยิ้มหวาน อย่ายิ้มได้ไหมเดี๋ยวจะทนไม่ไหวกระโดดหอมแก้มทำไง เก็บอาการไว้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“ไหนค่ะไม่เห็นมีเลย”
“นั่นไงครับมาย”พูดจบเขาจบไหล่ชั้นหันหลังพบโต๊ะทำงานที่มีอุปกรณ์พร้อม
“แล้ว.....”
“แล้วทำไมโต๊ะทำงานของมายอยู่ในนี้ล่ะค่ะ”เค้าทำเสียงเหมือนชั้น -.- (เกลียดคนรู้ทัน)
“ก็เพราะว่ามายต้องทำงานสองอย่างไงครับทั้งออกแบบและเป็นเลขาแกง”
“แต่เอาไว้นอกก็ได้นิ่”
“ไม่ได้”เอาๆว้ข้างนอกก็อดใกล้ชิดกันพอดี ครั้งนี้แกงจะไม่ให้มายหนีไปไหนอีกแล้ว
“ทำไม”
“ก็แกงอยากอยู่กับมายอ่ะ”อร๊าย! พูดได้ไม่อายปาก คนฟังเขินนะ ^///^
“แล้วแต่เถอะ”
“ดีครับ :))”ยิ้มหวานอีกแล้วคนมองใจจะวายแล้วนะ น่ารักอ่พ แต่ไม่ได้ๆๆเราต้องเย็นไว้อย่าหวั่นไหวสิ [writer : พึ่งรู้ตัวรอว่าอย่าหวั่นไหว]ไรท์อ่ะ ~ บู่ๆๆ ~
“งั้นให้มายทำอะไรเป็นอย่างแรก”
“อ๋อแล้วตารางวันนี้แกงมีอะไรบ้างครับ”
“อ๋อขอดูก่อนนะค่ะ”ว่าแล้วชั้นก็เช็คดูตารางงานของนายแกง”อือแกงไม่มีนัดอะไรนะ สรุปคือวันนี้ว่าง”
“ครับ”
“ว่าแต่งานออกแบบของมายอ่ะ”
“อ๋อ ให้มายลองออกแบบของใช้ลองมาให้แกงดูก่อนได้ไหม”
“อึม แล้วต้องการแบบไหนล่ะ”
“ก็เอาไม่ซ้ำซาก ใช้งานได้จริงน่ะ”
“อึมงั้นขอตัวออกแบบก่อนนะเดี๋ยวเอาไปให้ดู”
“ครับ”
Ks ….
ผมมองเธอทำงานยามนี้เธอดูน่ารักมากน่ารักจนผมอยากเข้าไปกอด ไปหอมเธอ แต่..ไม่ได้ๆผมต้องให้เธอกลับมารักผมอีกครั้งให้ได้ก่อน เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าผมรักเธอข้างเดียว เธอทำเหมือนเราเป็นเพื่อนกันแค่นั้น ดูการพูดการจาสิอย่างกับเพื่อน เธอลืมไปรึป่าวว่าเราเคยรักกัน
Sm….
ดูเหมือนว่าตอนนี้เค้ามองชั้นอยู่นะ ดูเหมือนว่าเค้าดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะ น่ารักขึ้นด้วย อยากไป ดูหนัง ฟังเพลง กินข้าว ด้วยกันเหมือนก่อน แต่ถ้าเจ้าชูอยู่ก็ไม่ไหวนะ
หยุดคิดๆ ทำงานต่อดีกว่า
รีดจ๋าไม่ได้มาอัพนานขอโทษน้า
คิดถึงไรต์เปล่า ถ้าคิดถึง เม้น+โหวต ด้วยนะจ๊ะ
ไรต์เต็มใจรักรีดนะ
:) Shalunla
ความคิดเห็น