ลูกคุณรวย

ปฐมบทความรวย

“กูขี้เกียจทำการบ้าน”

“บ่นงี้กูช่วยมึงไม่ได้หรอกเขต”

“ลืมไป ว่าคนอย่างมึงช่วยกูไม่ได้”

“เดี๋ยวมึงจะได้ถอนคำพูด”

“??”

“มันมีเด็กห้อง3คนนึงรับทำงานให้เพื่อนนี่เเหละ แต่มึงต้องเสียเงินนะ”

“เออ ก็ดีกูไม่ติดอยู่เเล้วกูมีเงิน”

“เพราะกูคือลูกคุณรวย  มึงไม่ต้องพูดนะกูรู้เลยว่ามึงจะพูดอะไร”  

ไม่ต้องเเปลกใจว่าคุณรวยคือใคร พ่อผมเองครับ ผมไม่ได้ตอบอะไรมันกลับไปได้แต่ส่งยิ้มกวนๆกับยักคิ้วขึ้น 

“ปวดสมองกับคนอย่างมึงจริงๆ”

ฮึ

**  //ทอล์คคึ//**

เรื่องเเรกของเราค้าบบ อยากบอกว่าเราจะเต็มที่นะคะ ยังไงก็ฝากด้วยนะ????