Excuse me. ขอโทษนะคะฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่า!
"ใครที่มาถึงบ้านฉันแล้วไม่มีใครออกไปโดนที่ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย"
ผู้เข้าชมรวม
1,234
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
อย่าลืมกดแอดแฟนพันธุ์แท้ติดตามนิยายเรื่องนี้นะคะ
ฝากติดตามด้วยนะคะ เรื่องแรกของเค้าเลยน้า
ฝากเม้นท์+โหวตกันด้วยนะคะ
เขาตามคล่อมตัวเธอไม่ให้หนีไปไหนได้และกดริมฝีปากร้อนๆบดลงขยี้กับริมฝีปากเล็กของเธอ ลิ้นอุ่นๆสอดแทรกเข้าไปแตะกับลิ้นของหญิงสาวอย่างชำนาญ มือของเขาเริ่มไม่อยู่นิ่งคอยลูบไล้ไปตามเรือนร่างของหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่ละมือ ถึงแม้หญิงสาวตอนนี้จะพยายามทุบที่อกกว้างของเขาแต่มันไม่เป็นผลเลยหมัดเล็กๆของเธอหรือจะสู้กับร่างกายที่แข็งแรงอย่างเขาได้
"อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ฮึก" เสียงสะอื้นของหญิงสาวพูดอ้อนวอนกับคนตรงหน้าอย่างเกรงกลัว "ขอร้องเถอะค่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะ"
"ไร้สาระน่ะ อย่าทำเป็นเคยเลยผู้หญิงอย่างเธอถ้าบริสุทธิ์จริงจะมาทำงานในที่อโคจรแบบนั้นทำไมล่ะ" เขาพูดตรอกกลับไปกับหญิงสาว และหันมาสนใจเรือนร่างของเธอ เขาค่อยๆบรรจงจูบไปที่ซอกคอขาวๆและไล้ลงมาเรื่อยๆตามความต้องการของเขาอย่างเอาแต่ใจที่สุด
"ได้โปรด อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ" หญิงสาวพยายามอ้อนวอนด้วยน้ำตาอีกครั้ง
"เปล่าประโยชน์น่ะ มาสนุกด้วยกันดีกว่า" จบคำพูดชายหนุ่มก็จัดการกับเสื้อผ้าของหญิงสาวทันที
หญิงสาวร้องไห้ฟูมฟายแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าคนตรงหน้าจะหยุดทำร้ายเธอแม้แต่น้อย "เรียกชื่อฉันสิที่รัก เรียกฉันว่าเอริค"
เขารุนแรงและป่าเถื่อนขึ้นเมื่อร่างบางในตอนนี้อยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่าโดยมีเพียงแค่ชั้นในปิดป้องไว้เท่านั้น เพียงเสี้ยววินาทีเขากลับถอดชั้นในของเธออย่างง่ายดายจนตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรปกปิดเรือนร่างแม้แต่ชิ้นเดียว เธอพยายามขัดขืนทุกวิถีทางเพื่อให้รอดพ้นเนื้อมือของคนใจร้ายคนนี้ได้แต่ชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอห่างจากตัวไปแม่แต่ช่วงเดียว หญิงสาวนอนร้องไห้อยู่ภายใต้ร่างกายอันแข็งแกร่งของเขา เธอภาวนาขอให้เรื่องทุเรศแบบนี้เป็นเพียงแค่ความฝันเมื่อตื่นขึ้นขอให้เรื่องราวทั้งหมดในคืนนี้ไม่เป็นความจริง....
เอริค & ริน
counting stars - onerepupblic
อย่าลืมเปิดเพลงฟังไปด้วยนะคะ ^^
ผลงานอื่นๆ ของ neverland_tkb ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ neverland_tkb
ความคิดเห็น