เยี่ยนเอ๋อรเมื่อไรเจ้าจะเเต่งให้ข้า

อันว่าบุรุษมักผ่ายให้มารยาสตรี แต่เจ้าไม่จำเป็นต้องใช้มารยาอันใดเพราะข้า หลงจางเหว่ยผู้นี้พร้อมจะถวายชีวิตและหัวใจให้เจ้าตั้งเเต่เเรกพบสบตา!! เพราะฉนั้นรีบแต่งเข้าสกุลข้าเสียที!

ตัวข้าไม่เคยเชื่อในความรัก เพราะหัวใจของข้าไม่เคยหวั่นไหวให้สตรีใดในใต้หล้า ต่อให้พวกนางแก้ผ้าโชว์ต่อหน้าข้าก็ไม่เคยหวั่นไหว

แต่เหตุใดเพียงเห็นหน้านาง หัวใจข้าถึงเต้นระรั่วนัก เหตุใดเพียงเห็นร่างนางที่อยู่ใต้น้ำ เลือดถึงทะลักออกมาจากจมูกข้ากัน 

นางต้องเป็นเนื้อคู่ที่ข้าตามหาอย่างแน่นอน 

"ฮูหยิน ไปเข้าหอกันเถิดฮูหยินของข้า"

-------------------------------------------------------------------------------------------

 นางไม่เคยพบเจอบุรุษเเบบเขามาก่อนบุรุษวิปราศและคิดว่านางคงรักษาอาการวิปราศของเขาไม่ได้แน่ 

เจอกันครั้งแรกนางกำลังแช่น้ำนมอยู่ในโรงเตี้ยมชุนไป๋ที่เรืองชื่อ ก็มีบุรุษผู้หนึ่งกระโดดเข้ามาทางหน้าต่างทั้งเขาและนางสบตากันแล้วจู่ๆเลือดเขาก็ทะลักออกมาจากจมูก นั้นทำให้นางรู้ว่าเขาเป็นโรคจิต!!!

ต่อมาเขาก็บอกว่านางเป็นฮูหยินของเขาและชวนนางเข้าห้องหอ ทำให้นางรู้อีกว่าเขานอกจากโรคจิตเเล้วยังเป็นบุรุษวิปราศเสียด้วย

"ข้ามิใช่ฮูหยินของท่าน!!"

---------------------------------------------------------------------------------------------

นิยายเรื่องนี้ไม่มีดราม่าเป็นนิยายรักใสๆ ไม่ปวดตับไม่มีเเนวการเมืองการปกครองไม่มีไรเลยนอกจากคู่พระนางบ้าๆ 

ไม่ใช้แนวกดออกได้เลย