คนแรกของฉัน

เนื้อเรื่อง

	คuแsกvoงฉัu~*

|

|

|

Inbox

สายฝนที่หล่นพรำ
ตอกย้ำให้น้ำตาเจ้ากรรมไหลอาบแก้มอีกครั้ง...
ข้างกายของหล่อนคือชายหนุ่มร่างกำยำนอนหลับสนิทเหมือนไร้ชีวิต สิ่งที่บ่งบอกได้
ว่าเขายังหายใจอยู่คือแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจะงหวะของลมหายใจ....

นี่เธอกำลังร้องให้เหรอ? ร้องให้เพราะอะไร ? เสียใจเหรอ?
เปล่า... เธอดีใจต่างหาก............... แผ่นภาพเหตุการณ์ต่าง ๆ เริ่มผ่านเข้า
มาทีละนิดจากภาพที่เลือนลางเหมือนความฝันค่อยๆ ชัดเจนขึ้น...แสงไฟวูบวาบตาม
จังหวะดนตรีที่เร้าใจเธอนั่งอยู่คนเดียวที่หน้าเคาน์เตอร์จำหน่ายเครื่องดื่ม ของผับแห่งหนึ่งย่านพัฒนาการ...

" ถ้าไม่รังเกียจ ขอผมเลี้ยงเครื่องดื่มนะครับ" เสียงนุ่มๆดังขึ้นที่ด้านหลัง
ของเธอ....เมื่อหันไปก็พบกับชายหนุ่มหน้าตาดี ส่งยิ้มให้อยู่เมื่อสบตากันเลือด
สาวในกายเธอถึงกับฉีดพล่าน....." ดะ..ดะ..ได้สิคะ เชิญนั่งค่ะ"

เธอตะลึงจนเอ่ยปากเชิญเขานั่งอย่างไม่รู้ตัว...

"มาคนเดียวเหรอครับ?" เขาเริ่มบทสนทนาอย่างง่ายๆ...........
"อ๋อ เฉพาะวันนี้ค่ะ ปกติเพื่อนมาด้วย.."เธอตอบ..
"แล้ววันนี้เพื่อนไปไหนครับ?"...
"ไปกับแฟนค่ะ"...
" ชื่ออะไรครับ?"...
"ชื่อ อาย ค่ะ"
"ผม ภูริ ครับ เรียกภูเฉย ๆ ก็ได้ ยินดีที่รู้จักครับ"เค้ายื่นมือออกมา..
" เช่นกันค่ะ" เธอยื่นมือไปทักทายทันทีที่มือของเขาและเธอสัมผัสกันเลือดในกาย
เธอเริ่มฉีดพล่านอีกครั้'งนึง..........
นี่หรือเลือดสาวรุ่น?...
การสนทนาดำเนินไปอย่างออกรสชาติเขาและเธอคุยกันเหมือนรู้จักกันมานานแสนนาน
เครื่องดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าผ่านไป...ฤทธิ์ของแอลกอออร์บวกกับเลือดในกายเธอทำ
ให้แก้มที่อวบอิ่มของเธอเป็นสีแดงระเรื่อ...........

จนถึงเวลาตีสอง...ก็ถึงเวลาต้องกลับ...เขาอาสาจะไปส่งเธอที่คอนโดแถวสวนหลวงซึ่ง
เธอก็ไม่ปฏิเสธ...ตอนนั้นเธอเองก็มีอาการมึนๆ เดินไม่ค่อยตรงทางต้องให้เขาคอย
ประคองตลอดเวลา

เมื่อถึงคอนโดเขาประคองเธอขึ้นไปส่งถึงห้อง
เธอจำได้ลางเลือนว่าได้ยินเสียงปิดประตูห้องแต่ไม่มีเสียงเดินออกไป...

ถึงตอนนี้เธอรู้แล้วว่ามันจะจบลงอย่างไรแต่ก็ยังไม่วายตื่นเต้นอยู่
ดี................
เขาตื่นแล้ว นอนอมยิ้มมองเธออยู่....

"ร้องให้ทำไมครับ เสียใจเหรอ?"...
ฉันหันมาสบตาเขาช้าๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ แล้วตอบว่า ....






"ไม่ได้เสียใจหรอกค่ะ ดีใจต่างหาก ตั้งแต่แปลงเพศมา
คุณเป็นผู้ชายคนแรกที่ไม่รู้.... คนอื่นๆ
รู้ก่อนทุกทีเลย.........."