คิดถึงได้แต่ไม่กลับไปหา

เนื้อเรื่อง

ถ้าจะเจ็บอีกครั้ง ก็ต้องไม่ใช่ที่เดิม
ไม่ว่าจะเป็ฯแผลที่รางกาย หรือที่หัวใจ
เพราะถ้าตอนก่อนเลิกกัน ได้คิดทบทวนอย่างดีที่สุดแล้วว่ายังไงก็ต้องเลิก
เลิกด้วยเหตุผล ไม่ใช่เลิกเพราะโมโห
ดังนั้นหลังจากเลิกราแล้ว ก็ต้องย้ำตัวเองให้แน่ใจว่ายังไงก็จะไม่กลับไป
คนที่ทำให้เราเจ็บ คนที่นอกใจ คนที่มีเราคนเดียวไม่พอ
คนแบบนี้ แม้ครั้งสุดท้ายที่เขาทำให้เราหัวเราะและยิ้มได้
แต่ครั้งสุดท้ายทีเขาทำให้เราร้องไห้ มันปวดร้าวเกินที่จะลบเลือน
จะว่า ผูกใจเจ็บ คงไม่ใช่ซะทีเดียว จะว่า แค้นใจ ก็ยิ่งไม่ใช่
แต่เรียนกว่า ให้อภัย แต่ไม่ให้โอกาสอีกแล้ว
                           
                      หัวใจคน อ่อนไหวได้ว่ายก็จริง
                      แต่เชื่อไหมว่าบทที่เข้มแข้งขึ้นมา หัวใจก็เข้มแข็งได้ดั่งหิน
                      จึงอย่าดูถูกหัวใจตัวเองว่าทำไมไม่มได้ ยังไงฉันก็ต้องใจอ่อนแน่ๆ
                      ลองใช้ความเข้มแข็งที่มีอยู่ลึกสุดใจ บอกปฏิเสธคนที่กลับมาขอคืนดี

                 ชีวิต...เป็นเรื่องของการเดินไปข้างหน้า
                 และพื้นที่หัวใจเรา ไม่ใช่พื้อนที่เดินเล่นขิงใคร
                 บอกกับเขาให้เข้าใจ 
                "ที่นี่ ไม่มช่ที่ที่ใครคิดจะจากไป ก็จากไป แล้วพอคิดจะกลับมา ก็กลับมา"

จากนั้นก็กลับมาบอกกับตัวเองอย่างจริงใจ
ว่าความรักที่เลิกกันไปแล้วนั้น ไม่ได้ต่างอะไรกับวัยเด็กที่พ้นผ่านไปแล้ว
เราอาจยังคิดถึงมันได้ กับช่วงเวลาที่เคยต่อกัน
แต่ก็แค่คิดถึงเท่านั้น ไม่มีอะไรลึกซึ้งเกินเลยกว่านี้
หากความออ่อนไหวของความรู้สึกจะทำให้เราต้องเจ็บปวดอีกครั้ง
หรือหากความรักจะทำให้เราต้องเจ็บร้าวอีกครั้ง
ยืยยันนะ ว่าจะไม่ใช่การเจ็บตรงที่เดิม และไม่มช่การเจ็บเพราะคนคนเดิม