โลกมายา

เนื้อเรื่อง

                    +++++++    คนเราเกิดมาทำไม เพื่ออะไรและเพื่อใคร คำตอบอาจจะไม่เหมือนกันเสมอไป........แต่สำหรับฉัน  ฉันอยู่เพื่ออะไรน่ะหรอฉันก็คงจะตอบว่าอยู่....เพื่อ......ตัว.....เอง   แต่ถ้าถามว่าเกิดมาทำไมฉันเองก็ยังตอบไม่ได้.....ไม่เคยมีคำตอบสำหรับฉัน  หลายครั้งฉันเคยถามตัวเองบ่อยๆว่าฉันกำลังทำอะไร อะไรคือสิ่งที่ฉันหวังไว้ อะไรคือสิ่งที่ฉันหา อะไรคือสิ่งที่ฉันกำลังรอคอย  บางครั้งก็เหมือนมีแสงสว่างอยู่ตรงหน้า  บางครั้งก็มืดซะจนฉันไม่เห็นทางที่จะเดิน   แต่ที่ๆสว่างก็ใช่จะดีเสมอไปจริงไหม.....บางทีถ้าเราอยู่ในที่ๆมืดๆเราอาจจะได้เห็นได้รู้อะไรมากกว่า เพราะถ้าเราอยู่ในที่สว่างเราก็จะมองไม่เห็นที่มืด....แต่ถ้าเราอยู่ในที่มืดๆเราจะสามารถมองออกไปเห็นที่สว่างได้  เวลาไม่เคยหยุดนิ่งเวลาไม่เคยย้อนกลับ สิ่งนี้ฉันรู้.............. ก็คงมีแต่ฉันเท่านั้นมั๊งที่หยุดกับที่ ..........นั่งอยู่ในมุมเล็กๆที่ใครๆมองข้าม ไม่มีใครที่จะมองเห็น  ได้แต่มองออกไปดูแสงสว่าง ถึงจะเอื้อมมือขว้าก็คงได้แต่อากาศ   ข้างนอกนั่นไม่มีที่สำหรับฉัน  ไม่มีที่สำหรับคนที่อ่อนแอ ผู้ชนะเท่านั้นที่จะอยู่รอด   บางครั้งฉันก็อยากที่จะลองออกไปจากตรงนี้ ตรงที่ฉันอยู่ แต่ข้างนอกคงไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่าที่ฉันเป็นอยู่  ทุกคนข้างนอกไม่เคยมีความจริงใจ  ไม่มีมิตรแท้จริง   ทุกคนก็รักแต่ตัวเอง คำพูดที่ออกจากปากคนเหล่านั้นก็แค่ลมปากธรรมดา  ลอยมาแล้วก็ลอยไปสลายไปในอากาศ

ฉันไม่ชอบยอมรับความจริง ถึงแม้ว่าความจริงจะเป็นสิ่งเดียวที่จีรังยั่งยืน   แต่ฉันก็ยังยอมรับไม่ได้อยู่ดี ฉันกลัวจะเสียใจ ...........แม้บางครั้งฉันอาจมั่นใจตัวเอง ยิ้ม หัวเราะ แต่มันอาจเป็นสิ่งที่ฉันสร้างขึ้น ตัวตนที่แท้จริงอาจถูกซ่อนอยู่ลึกๆก็ได้  ไม่จำเป็นที่เราจะต้องแสดงความรู้สึกจริงๆออกไป  โลกมายายังไงก็ยังเป็นมายาอยู่  จนกว่าจะถึงวันที่ฉันกล้าที่จะเจอกลับความจริง    เคยมีคนบอกฉันว่ากำลังใจเราสร้างเองได้แต่สำหรับฉัน.............ฉันไม่เคยสร้างเองได้เลย ไม่เคยเลยซักวัน..........

  ++++++++++ถ้าโลกใบนี้มีแต่ความมืดแล้วต้นไม้จะเจริญเติบโตได้อย่างไร ต้นไม้ต้องใช้แสงในการปรุงอาหาร อย่าคิดว่าโลกใบนี้น่ากลัว อย่าคิดว่าตัวเองอยู่ในความมืด ถ้าคิดว่าตัวเองอยู่ในนั้น พยายามเดินออกมาถ้าเดินออกมาได้แล้วจะรู้ว่า ความสว่างน่าอยู่กว่ามาก   ++++++++++