ตำนานโดเรมอน

เนื้อเรื่อง

   "ฮือๆๆ...พ่อไม่น่าเลย" เสียงคานาตะร้องให้ เมื่อพ่อสุดที่รักต้องจากไปจากโรคหัวใจที่มีมา และคานาตะก็ต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า เพราะแม่ของเขาก็เสียแล้วเช่นเดียวกัน
    "เฮ้!...นายคือใครหรอ"เสียงเด็กคนหนึ่ง เนื้อตัวมอมแมมพูด "เราชื่อคานาตะ แล้วนายหละเป็นใคร" คานาตะถาม ทั้งน้ำตา "เราจำไม่ได้หรอก รู้แต่ว่าเราชื่อ โนบิ เท่านี้เอง"   "อืม"     "เมี้ยวๆ...ทำอะไรกันที่นี่ฮะ" เสียงแมวโดราเอมอนพูดถาม เมื่อได้ยินเสียงดัง  "เราก็แค่มาไหว้หลุมศพพ่อเราเองนะ" คานาตะตอบแล้วถามต่อไปว่า "นี่แล้วนายหนะ เป็นใครแล้วมาจากไหน"   "เราเป็นแมวในยุคนี้ ... พูดได้ด้วยหละ"  "อืม...ไหนๆเราก็ไม่มีที่ไปแล้ว..เรา3คนมาเป็นเพื่อนกันเถอะน๊า" คานาตะเริ่มชวนเพื่อนๆเข้ากลุ่ม  "ได้สิครับ"  "ได้สิ .. เมี้ยว" ทั้ง3จึงเดินเล่นกันไปทั่ว 
      จนกระทั่งวันหนึ่ง  ... "นี่ครับคุณคานาตะ" บุรุษไปรษณีย์ เอาเอกสารมาส่ง  "ขอบคุณครับ"  ฝืก.... เสียงแกะซองจดหมาย "..งานเลี้ยงชมรมจิตวิญญาณ...ขอเชิญครอบตรัวชินารุเข้าร่วมแข่งขัน พลังจิตวิญญาณด้วยนะที่นี้.." (ชมรมจิตวิญญาณงั้นหรอ....) คานาตะคิดในใจ   หลังจากนั้นคานาตะก็วิ่งไปบอกเพื่อนๆอีก2คน เกี่ยวกับจดหมายนี้  "เราว่าก็ดีเหมือนกัน อยู่ว่างๆไม่มีไรทำเลย"   

     ณ วันแข่งขัน  "เชิญแขกทุกท่านเข้าร่วมการแข่งขันด้วยนะครับ" เสียงโฆษกพูด    คานาตะเดินไปที่รับสมัคร แล้วลงชื่อโดยมีเพื่อน2คนเป็นตัวลงแข่งขัน  "ได้เวลาแล้วสินะ"  "เริ่มกันเลยนะครับคู่แรกก็คือ คุณคานาตะ และ ยานูริ" คานาตะเริ่มด้วยการถ่ายทอดพลังจิตให้แก่โดราเอมอน แล้วต่อสู้ แต่จิตยังไม่เข็มแข็งพอ จึงพ่ายแพ้แก่ ยานูริ
"หนอยแหนะบังอาจมาชนะเราหรอ"    และคานาตะได้สู้กับคนอื่นชนะมาหมดจนมาถึงคู่ชิงชนะเลิศ "เอาละครับ มากันแล้วกับคู่ชิงชนะเลิศ ผลจะป็นเหมือนตอนแรกหรือไม่ ต้องดูเองนะคร๊าบ...."     เริ่มกันเลย "เอาเลย โนบิ.....สู้เต็มที่นะ" คานาตะถ่ายทอดพลังและนำโนบิต่อสู้มาจนที่นี่ ยังไงคงยอมแพ้ไม่ได้  "ย๊าก......." เสียงยานูริ ร้องลั่นเมื่อสิงโตแดงกลับจิตอ่อนไป ทำให้คานาตะ ชนะได้อย่างรวดเร็ว           "ฮ่าๆๆๆ....วันนี้เราจะกินอะไรกันดี"  ในวันนั้นคานาตะมีความสุขมาก
      12ปีผ่านไป  ในวันนี้ "เราอายุเท่าไร" คานาตะถามเพื่อน  "นายก็อายุ..31 แล้วหละสินะ" โนบิตอบ   "อืมช่าย"คานาตะมัวแต่เดินคุยจนไม่ได้มองถนนมามีรถยนต์วิ่งมา ทำให้คานาตะ ถูกรถชนทันที แต่เพื่อนๆไม่เป็นอะไรมาก   "โอ้ย!.
...เรา...อะ..อยาก...บอ...บอก...กะ...กับ ...พวก...นะ..นาย..ว่า..อย่าให้กลุ่มเราต้องหายไปเราต้องมีชื่อกลุ่มแล้ว.....โอ้ย!...เราจะตั้งว่าโดราเอมอนแอนด์โนบิ....ตะ....."    จากนี่เองที่ทำให้เกิด โดราเอมอน ยังไงหละ                   (มั่วๆแต่งขึ้นเอง)