*เข้มแข็งพอรึยังที่จะมีรัก*

เนื้อเรื่อง

รูปแบบความสัมพันธ์ที่เลวร้ายที่สุด คือ ความรักที่พึ่งพากันจนมากเกินไป
เมื่อต่างฝ่ายต่างดึงดูดพลังจากอีกฝ่ายจนอ่อนเปลี้ยและอึดอัดจนทรมานใจ
ในที่สุดฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็จะเริ่มเบื่อหน่ายและอยากหนีไปเสียให้พ้น
สิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ความรักเติบโตได้อย่างมั่นคงคือการยอมรับความจำเป็นว่า
แม้เราจะรักกัน ... แต่เราก็ต้องแยกจากกันและให้อิสระต่อกันบ้างในบางครั้ง

การพึ่งพาใครอีกคนและเอาชีวิตไปวางไว้ในมือเขา นอกจากจะทำให้คุณค่าในตัวเองลดลง
เพราะความอ่อนแอพึ่งพิงที่มากเกินไปแล้ว ยังทำให้คนรักรู้สึกหนักอึ้งกับการคาดหวัง ความผิดหวังที่เกิดขึ้น เพราะไม่ได้ในสิ่งที่เราต้องการ จะลุกลามทำลายความเชื่อมั่นในอีกฝ่าย จนกลายเป็นความหวาดระแวงหึงหวง เพราะหวาดกลัวว่าจะสูญเสีย ซึ่งอาจรุนแรงจนทำให้ตัวเราเองต้องปวดร้าว ยิ่งถ้าเราแสดงออกถึงความหึงหวงอย่างออกนอกหน้า ก็ยิ่งทำให้อีกฝ่ายอึดอัดพูดไม่ออก และไม่เป็นตัวของตัวเอง ซึ่งอาจกลายเป็นชนวนการแตกร้าวไปในที่สุด

หากเรากำลังเจ็บปวดกับการหึงหวง และรู้สึกเป็นเจ้าเข้าเจ้าของเขาอย่างรุนแรง
นั่นแสดงว่าเรากำลังอ่อนแอ ไม่สนใจตัวเอง และปล่อยปละละเลยชีวิตตัวเองจนเกินไป
ความหึงหวงเป็นสัญญาณบอกเราว่าไม่ได้เข้มแข็ง และเป็นตัวของตัวเองอย่างที่ควรจะเป็น
และก็ถึงเวลาแล้วที่เราจะหันมาสนใจตัวเอง ทุ่มเทกับกิจกรรมและเป้าหมายในชีวิตเรา
นี่คือวิธีเอาชนะความหึงหวง ... ที่จะทำให้เราสบายใจขึ้น

หากเราสามารถปล่อยตัวเองให้เลื่อนไหลไปตามจังหวะของทุกอย่าง
โดยไม่พยายามฝืน หรือต่อต้านให้เป็นไปตามความปรารถนาของเราฝ่ายเดียว
เราก็จะไม่ต้องเจ็บปวด ไม่ผิดหวังและไม่ทุกข์ทรมาน