นาฬิกาทรายกับน้ำแข็ง

เนื้อเรื่อง

 

นานมาแล้วในสมัยที่โลกยังไม่ได้มีรูปทรงเหมือนปัจจุบัน

ไม่มีอะไรเลยนอกจากน้ำแข็งก้อนใหญ่ และ นาฬิกาทราย

ที่มีแต่ปลายด้านเดียวที่สามารถปล่อยทรายให้ไหลออกมาได้อย่างเดียว



ความงดงามของน้ำแข็ง ทำให้นาฬิกาทรายหลงใหล

และแอบชื่นชมอยู่ห่างๆตลอดเวลา


ทุกๆครั้งที่นาฬิกาทรายพยายามจะสร้างความสนิทสนม

ความเย็นชาของก้อนน้ำแข็ง มักจะทำให้นาฬิกาทรายผิดหวัง

นาฬิกาทรายได้แต่หวังว่า ซักวันก้อนน้ำแข็งจะหันกลับมา


อยู่มาวันนึง นาฬิกาทราบกับก้อนน้ำแข็งทะเลาะกันจนถึงขั้นแตกหัก

นาฬิกาทรายเสียใจมาก เลยหนีไปอยู่อีกซีกโลกนึง

และไม่มาหาน้ำแข็งอีกเลย หลังจากวันนั้น


เวลาผ่านไป ปีแล้ว ปีเล่า ผ่านไปนานหลายสิบปี

นาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก้อยังไม่คืนดีกัน

ยังอยู่กันคนละซีกโลกเหมือนเดิม


จนวันนึงเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่

ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็นสองส่วน


ก้อนน้ำแข็งเองรู้ดีว่าถ้าหากโลกแตกออกเป็นสองส่วน

ก้อคงจะไม่ได้พบกับนาฬิกาทรายอีกตลอดกาล


แต่ด้วยทิฐิของน้ำแข็งที่เย็นชา

จึงเลือกที่จะอยู่นิ่งๆ แทนที่จะออกไปตามหานาฬิากาทราย


เมื่อดวงจันทร์โคจรผ่านมาจากอีกฟากฟ้า

น้ำแข็งจึงถามว่าอีกซีกโลกเป็นอย่างไรบ้าง


ดวงจันทร์บอกว่า นาฬิกาทรายกลับมาไม่ทัน

เพราะโลกกำลังจะแยกตัวออกจากกันแล้่ว

จึงปล่อยทรายทั้งหมดออกมาปกคลุมรอยแตกของโลก


เพื่อยึดโลกไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน

โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบกับก้อนน้ำแข็งอีกครั้ง

ทันที ที่ก้อนน้ำแข็งรู้ จึงรีบออกตามหานาฬิกาทราย


สายเกินไปแล้ว ทรายเม็ดสุดท้ายกำลังจะร่วงหล่นจากนาฬิกาทราย

เมื่อน้ำแข็งมาถึงก้อได้ยินคำพูดสุดท้าย จากปากของนาฬิกาทราย



" ชั้นรักเธอ "



ความเย็นชาและทิฐิที่มีอยู่ในตัวน้ำแข็งได้หมดลงทันที

น้ำแข็งใจอ่อนละลายตัวลง สู่ผืนดินตรงนั้น


กลายเป็นท้องทะเลที่แสนจะอ่อนโยน

โอบอุ้มและเคียงข้างกับเม็ดทรายที่บริสุทธิ์


อยู่คู่กันมาจึงถึงทุกวันนี้