[SF] ติวเตอร์จำเป็น junbin - [SF] ติวเตอร์จำเป็น junbin นิยาย [SF] ติวเตอร์จำเป็น junbin : Dek-D.com - Writer

    [SF] ติวเตอร์จำเป็น junbin

    โดย _BBCHN1

    " ฮันบินชอบจุนฮเวเข้าใจมั้ยไอ้บ้า ! "

    ผู้เข้าชมรวม

    816

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    816

    ความคิดเห็น


    14

    คนติดตาม


    35
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  24 ส.ค. 59 / 18:54 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้


     


    เคยแอบชอบเพื่อนตัวเองมั้ยครับ?


    อ่า... สำหรับคนที่เคยคงรู้ว่ามันคงไม่ดีสักเท่าไหร่ เพราะถ้าเกิดเผลอสารภาพไปความสัมพันธ์มันอาจจะไม่เหมือนเดิม... เลยทำให้ใครหลายๆคนไม่กล้าเสี่ยงที่จะลองมันเพราะกลัวที่จะสูญเสียคำว่า " เพื่อน " ไป....

     

    แต่สำหรับ ' จุนฮเว ' มันไม่ใช่

    เพื่อนแล้วไง?

    ต้องเลิกชอบหรอ?

    บอกเลยว่าทำไม่ได้ :) อ่า.... ก็เขาจ้องของเขามาตั้ง5-6ปีแล้วนี่นา อยู่ดีๆจะปล่อยให้คนน่ารักของเขาไปคบกับคนอื่นที่ไม่ใช่เขานี่มันไม่ไร้สาระไปหน่อยหรอครับ j.....

     

    ดงฮยอกเพื่อนของเขามันเคยบอกไว้ว่า

     

    ' อยากได้ลูกเสือต้องเข้าถ้ำเสือ '

    เพราะงั้นก็ควรเชื่อจริงมั้ย? ไม่ลองแล้วจะรู้หรอครับ

     

    ------------------- ห้องเรียน YG

     

    " เตี้ย ครูให้มาตามไปรีเทส "

     

    ร่างโปร่งที่กำลังนั่งใส่หูฟังแถมยังเพลิดเพลินไปกับการเล่นโปเกม่อนโกยังคงนั่งโยกหัวไปตามจังหวะเพลงอย่างอารมณ์ดี ราวกับไม่ได้ใส่ใจเขาสักนิด

     

    ไม่สิ....

     

    อันที่จริงต้องเรียกว่าไม่ใส่ใจเลยต่างหาก ...

     

    จุนฮเวถอนหายใจแล้วดึงหูฟังของเพื่อนตัวแสบที่ทำเมินเขาออกแล้วจ้องหน้านิ่งๆ

     

    แต่อีกคนกลับยิ้มร่าแล้วตอบกลับมาเฉยๆ

     

    " อ้าวหรอ? ไม่เห็นรู้เรื่องเลย "

     

    อืม... น่าจับมาตีสักทีจริงๆเลย

     

    จุนฮเวถอนหายใจ นิ้วเรียวสวยถูกดีดลงที่หน้าผากเนียนของเจ้าตัวแสบเสียงดัง จนเจ้าตัวร้องออกมา

     

    " โอ้ย มันเจ็บนะแว่น! "

     

    " สมควรโดนไหมล่ะ แล้วทำไมไม่ไปดูผลสอบ? "

     

    ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักของ ' ฮันบิน ' ยู่ปากนิดๆตามประสาเด็กโดนขัดใจ แต่สักพักก็เปลี่ยนเป็นมายิ้มทะเล้นตามแบบฉบับของตัวเองเหมือนเดิม

     

    " ไม่อะ เดี๋ยวก็มีคนมาบอกเองแหละ แสนรู้จะตายยยย ~ "

     

    " ยิ้มอะไร อย่ายิ้มบ่อย มันดูโง่ "

     

    " นี่ด่าหรอ! "

     

    " ชมมั้งคำเมื่อกี๊ "


    " เดี๋ยวเถอะ! แล้วก็เลิกเรียกเตี้ยด้วย! ไม่เตี้ยเว้ย! "

     

    " จะเรียก ทำไม? เตี้ย เตี้ย เตี้ย เตี้ย เตี้ยๆๆๆๆ "

     

    " จุนฮเวหยุด! "

     

    จินฮวานที่ตอนแรกนั่งทำการบ้านเงียบๆลุกขึ้นตะโกนห้ามทั้งสองคนที่ตอนแรกแทบจะกินหัวกันไปข้าง แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นหันมามองคนตัวเล็กที่ลุกขึ้นห้ามทัพเป็นตาเดียว

     

    คนตัวเล็กประหม่านิดๆแล้วพูดตะกุกตะกัก

     

    " คือ....ตอนแรกก็กะจะไม่ห้ามหรอก แบบฟังคนด่ากันจินก็ว่ามันส์ดี แต่ด่าเตี้ยทีนี่ระบุชื่อหน่อยสิฮเว คนรอบข้างนี่สะดุ้งกันเป็นแถบ "

     

    " อ่อ .. โทษที - -; "

     

    " ไม่เป็นไร รักเลยให้อภัยนะ "

     

    " ...อ่า...... "

     

    " แต่ถ้าจะดีกว่านี้โทรมาขอโทษเบอร์นี้นะ คิก... "

     

    พูดจบก็ยัดกระดาษที่เจ้าตัวไปจดเบอร์โทรไว้ตอนไหนก็ไม่รู้ใส่มือจุนฮเว แล้วส่งวิ้งค์อ้อยพอเป็นพิธีแล้วกลับไปเขียนงานต่อ

     

    เอ่อ...

    แบบนี้ก็ได้หรอวะ

     

    จุนฮเวมองกระดาษในมืออย่างงงๆแล้วหันกลับไปมองหน้าฮันบิน แต่ใบหน้าจิ้มลิ้มกลับบึ้งตึงเหมือนโกรธอะไรสักอย่างอยู่ ...

     

    ชิบหาย นี่กูทำอะไรผิดวะ?

     

    ร่างโปร่งเดินกระแทกไหล่จุนฮเวออกจากห้องแล้ววิ่งตรงไปที่ห้องพักครูเพื่อเตรียมแก้ผลการเรียน แต่ก็ยังไม่วายได้ยินเสียงแหบทุ้มพร้อมกับร่างสูงที่กำลังวิ่งตามมา

     

    " เห้ย เป็นอะไรวะ "

     

    ไม่บอกหรอกว่าหึง

     

    " มีอะไรบอกกันดิ "

     

    ก็บอกอยู่นี่ไงว่าหึง ไอ้บ้า!

     

    แต่บอกในใจแบบนี้เขาคงได้ยินมั้งไอ้บิน .. ช่างเหอะ ฮันบินได้ถอนหายใจแล้วหยุดที่หน้าห้องพักครู ใบหน้าน่ารักชะโงกหาครูที่อยู่ในห้องจนหัว แต่ก็ไม่เจอครูที่ตัวเองตามมาแก้

     

    วิ่งมาเหงื่อแตกเหงื่อแตนแล้วนกงี้หรอ...

     

    " อ้าวฮันบิน มาทำอะไรน่ะ "

     

    เหยดดดด ไม่นกเว้ยT^T

     

    " อ๋อ จะมาขอรีเทสน่ะฮะ แหะ...ๆ "

     

    " อ๋อ อาจารย์คิมบับรึป่าว "

     

    " ใช่ฮะ "

     

    " กลับไปตั้งแต่เที่ยงๆแล้วน่ะ เห็นบอกจะไปจัดฟัน แต่ครูว่าไม่ต้องรอหรอกวันนี้น่าจะไม่เข้าแล้วเพราะคงได้ถอนทั้งปากแล้วจับเรียงใหม่เลย มาหาใหม่อีกทีวันจันทร์แล้วกัน ช่วงเช้าๆอาจารย์น่าจะอยู่ "

     

    ..... สาบานว่านี่ไม่ใช่รายการโชว์(ห)มีเดอะมันนี่ ดิสกันขนาดนี้ถ้าไม่บอกว่าเป็นครูนี่จะส่งไปดิสแข่งกับบาร์บี้วงไอค่อนแล้วนะอือ

     

    " อ๋อ ไม่เป็นไรฮะ งั้นเดี๋ยวมาใหม่วันจันทร์ก็ได้ "

     

    ร่างโปร่งโค้งให้ครูแล้วยิ้มตามฉบับของตนแต่ก็เกือบหุบยิ้มไม่ทันเมื่อคนสูงอายุตรงหน้าเอ่ยชื่อบุคคลที่ทำให้อารมณ์เสียมาหมาดๆออกมา

     

    " อ่อใช่ สอบตกใช่มั้ยล่ะเรา? ให้เจ้าฮเวติวให้สิ รายนั้นเก่งเลยล่ะ "

     

     

    อมก.

     

    ให้คนที่ชอบมาติวเพศศึกษาให้แบบนี้ก็ได้หรอ บินว่ามันพีคไป บินว่ามันไม่โอเค บินว่าบินยังไม่พร้อม บินว่ามันยังไม่ใช่ ต้องเริ่มต้นท่าไหน เริ่มยังไงบินยังไม่รู้เลย

     

    เดี๋ยวนะ เริ่มแมวไร..!

     

    ตอนนี่โกรธมันอยู่ ให้ตายยังไงก็ไม่เอา ชิ...

     

    " เอ่อ... ผมว่า "

     

    " เตี้ย วิ่งมาไม่รอกันเลยนะ อ้าว ครูสวัสดีครับ "

     

    นั่นไง... ความวัวยังไม่หายความควายเข้ามาแทรก ... อยากจะเปลี่ยนตัวเองให้เป็นอสุจิแรกเกิดแล้วไหลลงท่อน้ำเลี้ยงไปซะเสียตอนนี้ อะไรจะเหมาะเบอร์นี้อ่ะอือ

     

    " ก...ก็จะตามมาทำไมล่ะ! "

     

    " ฮันบินพูดกับเพื่อนดีๆหน่อย อืมใช่ จุนฮเวติวเพศศึกษาให้เพื่อนหน่อยสิ  "

     

    " ไม่เป็.... "

     

    " อ๋อ... ได้ครับ "

     

    ทีงี้ตอบไวเหมือนเข้าเว็ปโป๊เลยนะ

     

    ฮือ... ฮันบินจะบ้า

     



    Junhoe part

     

    ร่างสูงยืนยิ้มอยู่หน้าบ้านเพื่อนตัวแสบของตัวเองอย่างขำๆ

     

    ทำไมน่ะหรอ?

     

    ก็เหตุการณ์เมื่อวานนี้หลังจากที่ครูกลับน่ะสิ

     

    เจ้าตัวก็โวยวายยกใหญ่ว่าไม่อยากให้สอนแล้วยังทุบเขาไม่หยุดอีกต่างหาก

     

    ' ไม่เอา ! จะอ่านหนังสือเอง ไม่ต้องมา อ่านเองได้เว้ย! '

     

    ยัยตัวแสบพองแก้ม มือเรียวบางแต่หนักเหมือนเปรียบเสมือนแรงช้าง10เชือกตีเข้าที่แทนผมไม่หยุด

     บอกเลยครับ กระดูกแทบหัก….

     ผมเบี่ยงตัวหลบนิดๆ แต่พอเห็นเจ้าตัวดีดดิ้นแบบนั้นเลยได้ใจ เลยอยากจะแกล้งเล่นไม่หยุด

     

    ' ทำไม? ที่ไม่กล้าติวนี่คิดอะไรรึไง? '

     

    ผมมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่ตอนนี้บนแก้มสองข้างขึ้นสีอย่างปิดไม่มิด

     

    หน้าตาอึนๆเอ๋อๆนั่นน่าฟัดชะมัด...

     

    ' บ..บ้า! ใครจะคิด ติวก็ติว '

     

    ยัยตัวแสบตอบกลับมาเสียงตะกุกตะกักแถมยังไม่เต็มเสียงนักจนผมอดที่จะแกล้งไม่ได้

     

    ' โอเคงั้นพรุ่งนี้เจอกันที่บ้าน 10 โมง แล้วก็อย่าลืมเก็บห้องด้วยล่ะ '

     

    ' ....... '

     

    ฮันบินมองหน้าผมงงๆ ผมเลยยื่นหน้าไปใกล้แล้วกระซิบเบาๆอย่างแกล้งๆ

     

    ' เผื่อจำเป็นต้องใช้ภาคปฏิบัติน่ะ '

     

    ' อ๊ากกกกกกก ไอ้บ้า ไม่ได้ใช้อะไรทั้งนั้นแหละ กลับบ้านไปเลย!  '

     

    ใบหน้าน่ารักขึ้นสีชัดจนเจ้าตัวยังรู้สึกได้ นิ้วเรียวสวยหยิบก้อนหินมาขว้างใส่ผมเป็นว่าเล่นเพื่อระบายความเขิน

     

    ' โอ๊ย มันเจ็บนะเว้ย '

     

    ' เออตายๆไปเลย ขอให้เดินไปข้างหน้าแล้วสะดุดหินล้มเลยคอยดูฮึ่ยยยย ! '

     

    ' โอ๊ะ!.... เกือบล้มแน่ะ กลับจริงละบาย เจอกันพรุ่งนี้นะครับนักเรียน '

     

    ' อ๊ากกกกกกกกก ฮึ่ย! พรุ่งนี้ตายแน่! '

     

    ผมแกล้งทำเป็นสะดุดล้มแล้วหันหน้ากลับไปยักคิ้วใส่เพื่อกวนประสาทอีกคนที่ยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่คนเดียว นิ้วเรียวดันแว่นคู่ใจของตัวเองให้เข้าที่แล้ววิ่งกลับบ้านทันทีเพราะรู้ดีว่าถ้าอยู่คงโดนเสือในร่างแมวแถวนี่ขย้ำตายแน่ๆ

     

    ปราบเสือใครว่ายาก

     

    ง่ายจะตาย

     

    จุนฮเวทำได้แล้วนี่ไง

     

    รอบต่อไปก็เหลือแค่ทำให้เชื่องเองครับ j

     

    " อ้าว จุนฮเวมาหาฮันบินหรอลูก "

     

    ร่างของคนมีอายุแต่ยังคงดูสวยเข้ามาทักผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

     

    ม...แม่ครับ

     

    ยิ้มเบาๆตีนกาแตกหมดแล้ว

     

    ผมยกมือไหว้แล้วพยักหน้ารับ

     

    " ครับพอดีวันนี้นัดกันว่าจะติวหนังสือให้น่ะ "

     

    " อย่าบอกนะว่าตกอีกแล้ว "

     

    แม่กอดอกแล้วมองผมอย่างคาดโทษเสมือนกับผมเป็นไอ้เตี้ยซะเอง

     

    " เห็นมั้ยแม่บอกมันแล้วว่าอย่าเล่นเยอะโปเกม่อนอะไรนั่นน่ะ กับผู้ชายก็เหมือนกันหวีดเข้าไปไอค่อนไอเคิ่นหล่อตรงไหนก็ไม่รู้ แม่นั่งจ้องโปสเตอร์ไปก็มีแต่เอะใจว่าเอ๊ะไม่มีใครพาเขาไปจัดฟันหรอ "

     

    " เอ่อ....แม่ครับ "

     

    " ยิ่งช่วงนี้ยิ่งคอนเสิร์ตเยอะนะ ก็มัวแต่งอแงจะไปคอนแม่ล่ะกลุ้มแบบ..."

     

    " แม่ครับ คือผมมาติวอ่ะครับ "

     

    ผมพูดดักทางก่อนที่แม่จะพูดต่อ

     

    ถ้าแม่จะดิสลูกตัวเองเก่งขนาดนี้ผมแนะนำให้แม่ไปเปิดเดี่ยวไมโครโฟนแข่งกับพี่นมอุโด๊ตอะครับอือ

     

    " อ๋อ... รายนั้นน่ะยังไม่ตื่นเลย ต้องไปหาบนห้องนู่นแหละ ป่ะ เดี๋ยวแม่พาไป "

     

    แม่ที่เหมือนจะเริ่มรู้ตัวว่านอกเรื่องก็พาผมเข้าบ้านแล้วเดินนำไปที่ห้องยัยตัวแสบ ก่อนจะเคาะแล้วตะโกนเรียก

     

    " ฮันบิน มีหนุ่มมาหาแน่ะ "

     

    ไม่สัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่คุณเรียก....

     

    " สงสัยเมื่อคืนนอนดึกน่ะ.. ฮันบิน เพื่อนมาหาลูก "

     

    แม่หันมาหาผมแล้วยิ้มแห้งๆ ก่อนจะกลับไปเคาะประตูเรียกต่อ

     

    อืม....

     

    ไม่มีสัญญาณตอบรับจากวิญญาณที่คุณเรียก

     

    " ฮันบินโว้ย ว่าที่ผัวมาหาถ้าไม่ตื่นนี่นกมาฉันจะไม่ช่วยแล้วนะ! "

     

    อห.

     

    ฮาร์ดคอsusๆระดับ10ดาว

    คนจริงกว่านี้ไม่มีอีกแล้วครับ

     

    ระหว่างที่ผมกำลังสะตั้นอยู่กับวิธีการปลุกของแม่ก็ได้ยินเสียงอะไรขลุกขลักสักอย่างในห้องแล้วไม่นานนักประตูก็เปิดออกพร้อมกับสภาพเจ้าของห้องที่หัวฟูๆกับชุดนอนลายมิกกี้เม้าส์ตัวเก่งที่ชอบใส่ถ่ายรูปมาอวดผมประจำ

     

    ขนาดพึ่งตื่นยังน่ารัก...

     

    " ผ...ผัวอะไรกับแม่ ไม่ได้เป็นอะไรกันแค่มาติวเฉยๆ "

     

    เจ้าตัวแสบรีบแก้ตัวแถมยังพูดรัวเร็วเหมือนกลัวมีคนแย่งพูดจนผมหลุดขำ

     

    " ขำอะไรเดี๋ยวเหอะ ! "

     

    " ป่าว "

     

    " ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ ไปๆเข้าไปติวได้แล้วเดี๋ยวแม่เอาขนมเข้าไปให้ "

     

    พูดจบแม่ก็ดันหลังผมเข้าห้องพร้อมกับปิดประตูให้เสร็จสับ

     

    ถ้าไม่บอกนี่ไม่รู้เลยนะครับว่าผลักดันสุดฤทธิ์...

     

    " ไปอาบไปเตี้ย เหม็นว่ะ "

     

    ผมทำท่าเอานิ้วปิดจมูกแล้วขยับออกห่างอีกคนอย่างแกล้งๆจนเจ้าตัวมุ่ยหน้าหมั่นไส้แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าเตรียมเข้าห้องน้ำ

     

    " รีบอาบ ถ้าช้าจะเข้าไปช่วย "

     

    " ไอ้บ้า! -///////- "

     

     



    --------------------- เริ่มติว

     

    หลังจากที่ฮันบินอาบน้ำเสร็จก็เดินมานั่งข้างๆร่างสูงที่ตอนนี้สาละวนอยู่กับการเขียนสรุปให้เจ้าตัวอ่านอยู่

     

    ร่างสูงผมกับสีดำที่เซ็ทให้ตั้งขึ้นรับกับใบหน้าได้ดี แถมยังมีแว่นเลนใสมาสวมทับนั่นอีก..

     

    บอกได้คำเดียวเลยว่า

     

    หล่อ...

     

     

    " แอบมองหรอเตี้ย "

     

    " ใช่ เห้ย! ป่าวๆ ว...วันนี้ติวไรนะ "

     

    จุนฮเวที่ดูเหมือนจะจับได้ขำกับท่าทางลนลานเหมือนเด็กที่โดนแม่จับได้ว่าเล่นเครื่องสำอางนิดๆแล้วเริ่มเข้าเรื่อง

     

    " จะติวเรื่อง Sexuality นะ เพราะที่ออกสอบมีแค่นี้ "

     

    " อ่า "

     

    หน้าจิ้มลิ้มของฮันบินพยักหน้ารับน้อยๆ

     

    " มันจะเกี่ยวกับการร่วมรัก รวมถึงท่าทีที่ใช้ในการร่วมรัก เช่น ...."

     

    พูดจบนิ้วเรียวสวยของคนตัวสูงตรงหน้าก็เปิดหน้าถัดไปเพื่อเข้าเนื้อหาที่พูด

     

    แต่ที่พีคกว่าคือมีภาพประกอบ ...

     

    ประเด็นคือไม่ได้มีถาพเดียว ... มาเป็นเป็นแบบยกเซ็ทแถมอธิบายละเอียดยิบ

     

    นี่ถ้าไม่บอกว่าหนังสือเพศศึกษานี่จะคิดว่าเป็นหนังสือโป๊แล้วนะ ...

     

    ใบหน้าของคนน่ารักถึงกับเห่อร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้จนเขาต้องเอ่ยถาม

     

    " โอเคมั้ยเนี่ยเตี้ย หน้าแดงเชียว "

     

    " โอเคดิ มันร้อนเฉยๆเหอะ "

     

    " เขินแบบนี้แสดงว่ายังไม่เคยอะดิ "

     

    " ก็ไม่... "

     

    ฮันบินได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองเล่นอย่างเขินอย่างที่เจ้าตัวชอบทำๆ

     

    ก็อายุตั้ง 17 แถมยังไม่เคยมีแฟนแบบนี้มันก็อดเขินไม่ได้มั้ยล่ะ...

     

    แถมไอ้คนถามก็ดันดูชอบใจอีก ยิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียม..

     

    ฮึ่ย แบบนี้ไม่บอกซะก็ดี

     

    " แล้วไม่มีคนที่ชอบไง? "

     

    ฮันบินชะงักนิดๆแล้วตอบกลับไปลวกอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่นักๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำเป็นจดอะไรไปเรื่อยเปื่อย

     

    " ก็มีแหละ มาติวต่อกัน "

     

    " ใคร "

     

    ฮันบินเงยหน้ามองจุนฮเวที่ดูจะขึ้นเสียงนิดๆในประโยคเมื่อกี๊อย่างงงๆ

     

    เดี๋ยวนะ...

     

    นี่หึงหรอ?

     

     

    " ถามว่าใคร "

     

    จุนฮเวที่ดูเหมือนจะฟิวส์ขาดในตอนนี้เริ่มขึ้นเสียงใส่ ฮันบินเลยเลือกที่จะเดินหนีเพื่อไม่ให้เป็นปัญหา แล้วอีกอย่างรอเจ้าตัวใจเย็นก่อนค่อยมาติวอะไรๆมันน่าจะดีกว่านี้

     

    ฮันบินหลบสายตาของคนตัวสูงที่จ้องมาตอนนี้แล้วลุกออกจากเก้าอี้ แต่ก็โดนคนที่นั่งอยู่ก่อนดึงแขนไว้แล้วรั้งท้ายทอยของเขาลงไปใกล้ ก่อนที่ริมฝีปากของเพื่อนตรงหน้าจะเข้ามากดจูบอย่างไม่ทันตั้งตัว

     

    " อ...อื้อ "

     

    ร่างโปร่งนั่งตัวเกร็งหลับตาแน่นแล้วเอามือดันหน้าอกอีกคนไว้

     

    ร่างสูงชะงักนิดๆก่อนจะผละออก แล้วจ้องหน้าใบหน้าจิ้มลิ้มที่ตอนนี้เหมือนคนจะร้องไห้เต็มทีอย่างรู้สึกผิด

     

    " ขอโ.... "

     

    " ชอบนาย "

     

    " ...... "

     

    " คนที่ชอบคือนาย "

     

    "....... ฮันบิน "

     

    " ฮันบินชอบจุนฮเวเข้าใจมั้ยไอ้บ้า ! "

     

    พูดจบยัยตัวแสบก็ปล่อยโฮยกใหญ่จนร่างสูงต้องรวบตัวมากอดไว้แล้วลูบผมเบาๆ

     

    " ร้องทำไม.. "

     

    " ฮึก.... "

     

    " ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะ รู้อะไรมั้ย จุนฮเวก็ชอบฮันบิน "

     

    " ....... "

     

    ร่างโปร่งในอ้อมกอดของเขาหยุดสะอื้นก่อนจะปาดน้ำตาอย่างลวกๆแล้วเงยหน้าขึ้นมองคนที่กอดอยู่อย่างงงๆ

     

    " แล้วที่ทำไปเมื่อกี๊ก็เพราะชอบ "

     

    " .... "

    ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักของฮันบินเห่อร้อนจนเจ้าตัวต้องซุกลงเข้าที่แผ่นอกของคนตัวแสบที่กอดตัวเองอยู่เพื่อนไม่ให้เห็นหน้าแดงๆของตัวเอง

     

    " แต่ยังไม่สะใจเลย ขออีกทีได้มั้ยอะ "

     

    " ไม่ ! "

     

    จุนฮเวชะงักนิดๆแล้วมองคนที่ซุกในอกอย่างไม่ค่อยเข้าใจจนอีกคนเริ่มพูดประโยคถัดมา..

     

    " ถอดแว่นก่อน .. มันไม่ถนัด "

     

    พูดจบนิ้วเรียวสวยของยัยตัวแสบก็ดึงแว่นผมออกพร้อมกับตัวผมที่คว้ำอีกคนเข้ามาจูบ..

     

    อ่า..

     

    จับเสือได้แล้วครับ j :)

     

     

     

    -------- แถม --------

     

    " อึก...อื้อ นะ...ไหนบอกแค่จูบไง "

     

    " โปรโมชั่นแถมสำหรับนักเรียนดีเด่นไงครับเด็กดี "

     

    " อ๊า...คะ...คนบ้า อื้อ "

     

    FIN ....




    มันคืออารมณ์ชั่ววูบค่ะ T^T 

    อยู่ดีๆก็นึกออกแล้วแต่ง 55555 แต่ก็มีผู้ร่วมด้วยช่วยคิดของไรต์คนนึง ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย 

    ภาษาป่วยหน่อยก็ขอโทษนะคะ จะพยายามปรับปรุงเน้อ แวะเข้าไปด่า บ่น ชม ได้ที่ @_BBCHN1 จ้า

    สุดท้ายขอฝากฟิค " sleep on it " พี่มึงแม่งน่ารำคาญ bobjun ไว้กันด้วยเน้อ แวะเข้าไปอ่านได้

     

    T
    B
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×